အစၥလာမ႔္ေရစီးေၾကာင္းမွ တာတမံ ခုလုတ္ကသင္းမ်ား(၁)

ဟာဒစ္သမိုင္းက်မ္း႐ွင္မ်ား၏႐ည္႐ြယ္ခ်က္

ေအမန္ ႐ွာဖီသည္ မိမိ၏ တပည့္ မ်ားကို ဟာဒစ္သမိုင္း ဆိုင္ရာ အခ်က္ အ လက္မ်ားကို စုေဆာင္း ရန္ တိုက္တြန္း ခဲ့ျခင္းမွာ အစၥလာမ္ သာသနာသည္ က်မ္းျမတ္ ကုရ္အာန္ တစ္အုပ္ တည္း ႏွင့္ မြတ္စလင္မ္မ်ား အဖို႔ လံုေလာက္မႈ မ႐ွိ ၍ ကုရ္ အာန္၏ အားနည္း ေနေသာ ဥပေဒမ်ားကို အ ေထာက္အကူ ျပဳ ရန္ အတြက္ဟာဒစ္မ်ားကို စုေဆာင္း ေစ ခဲ့ျခင္း မဟုတ္ေပ။

ဤသည့္ အခ်က္ကို သတိထား ရမည္မွာ မြတ္စလင္မ္မ်ား အတြက္ အသက္ ေသြးေၾကာ တမွ် အေရးၾကီး ေသာအခ်က္ ျဖစ္သည္။ မြတ္စလင္မ္ တစ္ဦးသည္ ထိုကဲ့သို႔ အေတြး အေခၚ ဝင္ေရာက္ လာပါက မည္မွ်ပင္ ၾကီးမားေသာ လူသား ပညာ႐ွိၾကီး ျဖစ္ေန ေစကာမူ ထိုသူသည္ ကုရ္အာန္၏ အေျခခံ မူဝါဒ ျဖစ္ ေသာက်မ္းျမတ္ ကုရ္အာန္၅း၃ အေျခခံ ဥပေဒ ျဖစ္သည့္ အစၥလာမ္ သာသနာ ျပီးျပည့္စံုျပီ ဟူေသာ ဗ်ာဒိတ္ အား ျငင္း ဆန္ျခင္းတစ္ရပ္ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ကုရ္အာန္သည္ လူသားမ်ား ေရးသားစီရင္ အပ္ေသာ လူေရးက်မ္းမ်ား အားျဖင့္သာ ျပည့္စံုသည္ ဟုယူဆ ျခင္းျဖင့္ ထို လူေရးက်မ္း မ်ားမ႐ွိခဲ့ ေသးေသာ ကာလ႐ွိ မဟာသာဝကမ်ား အဂၢ မဟာသာဝက မ်ားႏွင့္ ၎တို႔၏ အ႐ိုက္အရာ မ်ားကို ဆက္ ခံံခဲ့ေသာ မြတ္စလင္မ္မ်ား သည္ ျပီးျပည့္စံုေသာ လမ္း ညႊန္မႈကို အ ျပည့္အဝ မရ႐ွိခဲ့ၾကပါ ဟုတိုက္႐ိုက္ စြပ္စြဲျခင္း တစ္ရပ္ လည္းျဖစ္သည္။

ေအမန္ ႐ွာဖီသည္ ၎၏ တပည့္မ်ားကို ဟာဒစ္သမိုင္း က်မ္းမ်ားကို စု ေဆာင္း ေစခဲ့ျခင္းမွာ ေအမန္အဘူဟနီဖာ၏ အသိဥာဏ္ကို အေျခခံ၍ ဆံုးျဖတ္ျခင္းမ်ိဳး ထက္ ေရွးသမိုင္းမ်ားမွ မဟာ သာဝကမ်ား၊ အဂၢမဟာ သာဝကမ်ား ၏ျပဳမူ ေဆာင္႐ြက္ ခ်က္မ်ားကို ျပန္လည္႐ွာေဖြ ျခင္းျဖစ္သည္။ ေဖာ္ျပပါ ေအ မန္အဘူဟနီဖာ ၏ဆံုးျဖတ္ ခ်က္မ်ားသည္လည္း၊ အစၥလာမ္သာသနာ အတြက္ မ႐ွိ မျဖစ္ လိုအပ္ခ်က္ ဥပေဒ မ်ား မဟုတ္ေပ။ ကုရ္အာန္တြင္ ပါဝင္ေသာ ဥပေဒမ်ား ႏွင့္စပ္လွ်င္းျပီး အဓိက သိထားရ မည့္ အခ်က္မွာ ကုရ္အာန္သည္ ေခတ္တိုင္း ေနရာတိုင္း ႏွင့္ လူတိုင္း အတြက္ ဟူေသာ အခ်က္ျဖစ္သည္။

ဥပမာ အားျဖင့္ လင္ႏွင့္မယား စပ္ၾကား ကြာ႐ွင္းပါက “အစ္ဒသ္” ေစာင့္ ဆိုင္းကာလအတိ အက် ေဖာ္ျပ ထားျပီး ျဖစ္သည္။ အလားတူ လင္ေယာက်္ား ေသဆံုး သြားေသာ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ၏ ေစာင့္ဆိုင္းကာလ ကိုလည္း အတိအက် ျပဌာန္း ထားျပီးျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ အိမ္မွ ထြက္သြား ၍ ျပန္လည္ ေရာက္႐ွိ လာျခင္းမ႐ွိေသာ လင္ေယာက်္ား ၏ဇနီး အတြက္ ေနာက္္အိမ္ေထာင္ ထူေထာင္ရန္ ကိစၥကို ကုရ္အာန္တြင္ မည္မွ် အတိုင္း အတာ အထိ ေစာင့္ဆိုင္းရမည္ ဟူ၍ အတိအက် ေဖာ္ျပ ထားျခင္း မ႐ွိသည္မွာ အလြန္ သဘာဝ က်ေသာ ကိစၥျဖစ္သည္။ လူတစ္ေယာက္ ေပ်ာက္သြားျခင္း ကိစၥကို အေျဖ႐ွာရာ၌ ေခတ္ကာလ ႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ ကိစၥ ျဖစ္သည္။ ေခတ္မွီ တိုးတက္ေသာ အေျခ အေနႏွင့္ အခ်ိန္အခါ ေပၚတြင္ မူတည္၍သာ အခ်ိန္ သတ္္မွတ္ ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ ဥပမာ အားျဖင့္ လူတစ္ေယာက္ သည္ အသက္႐ွင္ လွ်က္႐ွိေနသည္ သို႔မဟုတ္ ေသဆံုး သြားျပီ ဟူေသာ ကိစၥမွာ ေခတ္မွီ တိုးတက္ေသာ ႏိုင္ငံ ၾကီး မ်ားတြင္ ၎တို႔၏ Biometric ေခၚ လက္ေဗြ၊ ID. CellPhone. Credit Card မ်ားအားျဖင့္ အခ်ိန္တိုတို အတြင္း စံုစမ္းႏိုင္သည္။ ထိုကဲ့သို႔ စံုစမ္းရာ၌ ေခတ္မွီ တိုး တက္မႈ မ႐ွိေသး ေသာ ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ေနရာမ်ားတြင္ အထက္မွ တိုးတက္ေသာ ႏိုင္ငံမ်ား ကဲ့သို႔ျမန္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ ေပ။ ဤသည္ကို အၾကြင္း မဲ့သိေသာ တုႏႈိင္းမဲ့ ကိုးကြယ္ရာ အ႐ွင္က ၎၏ ေခတ္မွီ လမ္းညႊန္မႈ က်မ္းတြင္ လူသား မ်ားေရး သားေသာ ဥပေဒမ်ား ကဲ့သို႔ ေလွႏွံဒါးထစ္ ေဘာင္ခတ္ ၍ျပဌာန္း ထားျခင္း မ႐ွိေပ။ လူသား၏ ျမင္ ေတြ႔မႈ သည္ ၎၏ မ်က္ေစ့ တစ္ဆံုး ကိုသာ ျမင္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ၎၏ ဥပေဒ သည္လည္း ၎၏ ေခတ္ကာလ ပတ္ဝန္း က်င္ေလာက္ ကိုသာ လႊမ္းမိုးႏိုင္မည္။ ကုရ္အာန္သည္ ထိုကဲ့သို႔ လူသားတို႔၏ စီရင္အပ္ေသာ လူေရးက်မ္းမ်ိဳး မဟုတ္ ေၾကာင္းကို ကုရ္အာန္ ၄း၈၂ တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

(ထိုသူတို႔သည္ ကုရ္အာန္ကို ဂဃ နဏ ႏႈိက္ႏိႈက္ ခၽြတ္ခၽြတ္ ေစ့ငံုစြာ ေလ့လာသမႈ မျပဳၾက ေလသေလာ၊ အကယ္၍ သာထိုက်မ္းသည္ တုႏႈိင္း မဲ့ကိုး ကြယ္ရာ အ႐ွင္ထံမွ မဟုတ္ဘဲ အျခားတစ္ဦးဦး ထံမွျဖစ္ခ႔ဲေသာ္ ဧကန္ အသင္တိုု႔သည္ မ်ားစြာေသာ ကြဲြလြဲ မႈမ်ားကို ဧကန္ ေတြ႕ၾက ရမည္ျဖစ္ သည္)

ေဖာ္ျပပါ ကုရ္အာန္တြင္ ထည့္သြင္း ေဖာ္္ျပ ထားျခင္း မ႐ွိေသာ ကိစၥကို လူ သားပညာ ႐ွိျဖစ္ေသာ ေအမန္ အဘူဟနီဖာ က ၎၏ေခတ္ ၎၏ကာလ၌ ၎၏ အျမင္အရ လင္ေယာက်္ား ေပ်ာက္ ဆံုးသြားေသာ ဇနီးသည္္ ေနာက္ အိမ္ေထာင္ ျပဳ လိုပါက ႏွစ္ေပါင္း႐ွစ္ဆယ္ေစာင့္ ဆိုင္းရ မည္္ျဖစ္သည္ ဟုတရား ဆံုးျဖတ္ ျခင္းျဖစ္သည္။ အဓိပၸါယ္မွာ ထို အမ်ိဳးသမီး အေနျဖင့္ ဒီတစ္သက္ ေနာက္အိမ္ေထာင္ မထူေတာ့ ႏွင့္ ဟုဆိုျခင္း ျဖစ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ အိမ္ေထာင္ ျပဳျပီးေသာ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္၏ အသက္မွာ အနည္းဆံုး ၁၈ႏွစ္ ဆိုပါလွ်င္ ႏွစ္ေပါင္း၈၀ ထပ္ေပါင္းပါက ဒီတစ္သက္ ေနာက္ အိမ္ေထာင္ျပဳခြင့္ မ႐ွိဟူေသာ ဆံုး ျဖတ္ခ်က္ျဖစ္သည္။ ထိုကိစၥရပ္ အေပၚ ေအမန္႐ွာဖီ၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မွာ ဇနီးသည္ အတြက္ ေလးႏွစ္ ေစာင့္ ဆိုင္းရ မည္ျဖစ္သည္ ဟုဆံုးျဖတ္သည္။ ေအမန္ ႐ွာဖီ၏ တပည့္ ေအမန္ဘိုခါရီသည္ ၎႐ွာ ေဖြ ရ႐ွိခဲ့ေသာ ဟာဒစ္ သမိုင္း မ်ား အရဘိုခါရီက်မ္းတြင္ (၂)ႏွစ္ေစာင့္ ဆိုင္းရမည္ ဟုေဖာ္ ျပထား သည္။

ေဖာ္ျပပါ မြတ္စလင္မ္ပညာ႐ွိ သုခမိန္ၾကီးမ်ား အတြင္း၌ပင္လွ်င္ အယူဝါဒ ဆိုင္ရာ ဓမၼသတ္ မ်ားသည္ ၎တို႔၏ေခတ္ ၎တို႔၏ေဘာင္မ်ား အတြင္း ေျပာင္းလဲလာေသာ အေျခအေန ေပၚတြင္ မူတည္၍ တစ္ဦး၏ ဓမၼသတ္ႏွင့္ အျခား တစ္ဦးတို႔မွာ တူညီမႈမ႐ွိေပ။ ဤအခ်က္ေလး တစ္ခုတည္း ကိုၾကည့္ျခင္းျဖင့္ ႏွစ္ေပါင္း ၁၅၀၀ ကတည္းက လူသား တစ္ရပ္လံုးကို လမ္းညႊန္ရန္ အတြက္ ခ်ေပးခဲ့ေသာ ကုရ္အာန္ ၄း၈၂၏ ေဟာ ကိန္းပါ (လူသားတို႔၏ ေရးေသာ လူေရးက်မ္း၊ လူသားတို႔၏ ေျပာေသာစကား၊ လူသားတို႔၏ဆံုးျဖတ္ခ်က္၊ လူသားတို႔ ၏ ထင္မွတ္ ယူဆ ခ်က္မ်ားသည္ ကြဲ ျပားျခားနားမည္မွာ ေျမၾကီး လက္ခတ္ မလြဲပင္ ျဖစ္ေပသည္။

အလားတူ က်မ္းျမတ္ ကုရ္အာန္တြင္ အေသးစိပ္ ေဖာ္ျပထားမႈ မ႐ွိေသာ ေရ တြင္း ေရကန္ ထဲသို႔ ေခြး၊ ေၾကာင္၊ တိရိစာၦန္ တစ္ေကာင္ေကာင္ က်သြားပါက ေရကို မည္ကဲ့သို႔ သံုးရန္ လမ္းညႊန္မႈ ပါဝင္ျခင္း မ႐ွိေပ။ ဤသည္လည္း အလြန္ သဘာဝ က်ေသာ ကိစၥရပ္ ျဖစ္သည္။ တုႏိႈင္းမဲ့ကိုးကြယ္ရာအ႐ွင္၏ ဗ်ာ ဒိတ္က်မ္းသည္ ေခတ္တိုင္း ေနရာတိုင္း လူတိုင္း အတြက္ျဖစ္သည္။ ညစ္ညမ္းသြားေသာ ေရကို သန္႔စင္ရန္ ကိစၥရပ္ သည္ ေခတ္ကာလ တိုင္းတြင္ တူညီမႈ မ႐ွိႏိုင္ေပ။ ယေန႔ေခတ္ မွီတိုးတက္ေသာ ႏိုင္ငံမ်ား အနက္ ႐ု႐ွားသည္လည္း တစ္ႏိုင္ငံ အပါအဝင္ ျဖစ္သည္။ ႐ု႐ွားႏိုင္ငံ ျမိဳ႕ၾကီးမ်ား ၏ ေရေပး ေဝေရး စနစ္သည္ အလြန္ စိတ္ဝင္စား ဖြယ္ရာ ေကာင္းေပသည္္။ တစ္ျမိဳ႕လံုးမ ွစြန္႔ပစ္လိုက္ေသာ ေရမ်ားသည္ ေရေျမာင္းမ်ားမွ ျမိဳ႕ျပင္သို႔ ေရာက္႐ွိသြားသည္။ ထို ျမိဳ႕ျပင္မွ ထိုေရမ်ားကို အထပ္ထပ္ ဇကာခံစစ္ရာ မွ လံုးဝ အညစ္အေၾကး မ်ားစင္၍ ေရၾကည္ စစ္စစ္အျဖစ္သို႔ေရာက္ ႐ွိသြားသည္။ ထိုေရၾကည္ ၌ ပိုးမႊားမ်ား ကင္းေစရန္ ပိုးသတ္ေဆးရည္ မ်ားေရာ၍ ထိုျမိဳ႕ျပင္ ေရသန္႔စက္႐ံုမွ ျမိဳ႕ထဲ သို႔ျပန္လည္၍ ေသာက္ေရ အျဖစ္ ျပန္လည္ ျဖန္႔ျဖဴး ေသာ စနစ္ကို အသံုးျပဳခဲ့ သည္ မွာ ႏွစ္ေပါင္း မ်ား စြာအလွ်င္ ကပင္ ျဖစ္သည္။ ယေန႔ ေခတ္တြင္ ထုိစနစ္ကုိ မ်ားစြာေသာ ေခတ္မွီ နိဳင္ငံမ်ားတြင္လည္း သုံးစြဲလ်ွက္ ရွိေနသည္။ ဤကဲ့သို႔ ကိစၥရပ္ မ်ားအား ကုရ္အာန္တြင္ ေဖာ္ျပမႈ မျပဳခဲ့ျခင္းမွာ တုႏိႈင္းမဲ့ ကိုးကြယ္ရာ အ႐ွင္၏ အရာရာကို လႊမ္း ျခံဳေသာ အႏွဳိင္းမဲ႔ ဥာဏ္ေတာ္ေၾကာင့္ျဖစ္ သည္။

မြတ္စလင္မ္ တုိင္းသည္ က်မ္းျမတ္ ကုရ္အာန္ပါ လမ္းညြွန္ မွဳမ်ားကုိ အစြဲကင္းစြာျဖင္႔ နားလည္ သေဘာ ေပါက္ၾက မည္ ဆိုပါက အထက္မွ ေအမမ္ ၾကီးမ်ား၏ ကြဲလြဲေသာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားကုိ သေဘာေပါက္ နားလည္ နွဳိင္မည္ ျဖစ္ သည္။ ၎တုိ႔သည္ ကုရ္အာန္တြင္ ပါ၀င္မွဳမရွိေသာ ကိစၥရပ္ မ်ားကုိ ဆုံးျဖတ္ၾကရာ၌ ၎တုိ႔ေခတ္ ၎တုိ႔၀န္က်င္ ရွိ အေျခအေန နွင္႔ အခ်ိန္အခါမ်ား အေပၚမူတည္၍ ဆုံးျဖတ္ခဲ႔ ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ဥပမာ အားျဖင္႔ ထုိအခ်ိန္က သာမန္ အမဲလိုက္ ထြက္သြားသူ တစ္ဦးနွင္႔ ယေန႔ေခတ္ သာမန္ အမဲလိုက္ထြက္သြားသူ တစ္ဦးတုိ႔၏ အေျခအေန မွာမတူ နွိဳင္ေပ။ တုိကဲ႔ပင္ ထုိေခတ္ ေရေၾကာင္းခရီး ထြက္သြား သူတစ္ဦးနွင္႔ ယေန႔ ေခတ္ ေရေၾကာင္း ခရီး ထြက္ သြား သူ တစ္ဦးတုိ႔၏ အေျခအေန မွာလည္း တူနွိဳင္မည္မဟုတ္ေပ။ ထုိသုိ႔ေသာ အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင္႔ ေခတ္ တုိင္း စနစ္ တိုင္း အတြက္ျဖစ္ေသာ က်မ္းျမတ္ ကုရ္က အထက္မွ ေဖၚျပခဲ႔ေသာ ဥပေဒမ် ားကုိ ေလွနံဒါးထစ္ ျပဌာန္း ခဲ႔ျခင္း မ ရွိေပ။

May 20th, 2010

အစၥလာမ္႔ေရစီးေၾကာင္းမွ တာတမံ ခုလုတ္ကသင္းမ်ား(၂)

In Quranic Knowledge, Tags: new episode,Quranic Knowledge

“ဟာဒစ္မ်ားကိုျပန္လည္ေဖာ္ျပရာ၌”

ဟာဒစ္သမိုင္းမ်ား ကိုစုေဆာင္းသူမ်ား အားလံုးသည္ ၎တို႔ရ႐ွိခဲ့ေသာ ဟာဒစ္မ်ားကိုျပန္ လည္စီစစ္၍ အနည္း ငယ္မွ်ကိုသာ ျပန္လည္ေဖာ္ျပခဲ့ ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ေအမန္ ဘိုခါရီ သည္ ဟာဒစ္ေပါင္း (၆)သိန္းကို စုေဆာင္းရ႐ွိခဲ့ သည္။ ထို(၆)သိန္း အနက္မွ ၎၏ ဘိုခါရီက်မ္းတြင္ ဟာဒစ္ေပါင္း (၇၀၅၂) ပုဒ္ကိုသာ ျပန္လည္ေဖာ္ျပခဲ့သည္။

မြတ္ စနတ္က်မ္း ဟစ္ဂ်ရီ၂၄၁ အားျပဳစုသူ အဟ္မဒ္ေအ့ဗႏုဟမ္ဘလ္သည္၊ ၎စုေဆာင္း ရ႐ွိခဲ့ေသာ ဟာဒစ္ေပါင္း တစ္ သန္းအနက ္မိမိ၏ က်မ္းတြင္(၂၉၀၀၀) ကို သာျပန္လည္ ေဖာ္ ျပခဲ့သည္။ ထိုက်မ္း႐ွင္ အားလံုးသည္ ၎တို႔၏ ေခတ္တြင္ ဟာဒစ္မ်ားကို အလြတ္က်က္မွတ္ ထားသူမ်ားထံမွ စာ႐ြက္မ်ားေပၚတြင္ ျပန္လည္၍ေရးသား မွတ္တမ္း တင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ သည္။ ထိုဟာဒစ္မ်ားကို အလြတ္က်က္မွတ္ ထားသူမ်ားသည္ ၎တို႔၏ ဆရာမ်ား၊ ၎တို႔၏ ဘိုးဘြားမ်ားမွ ဆင့္ကဲ ဆင့္ကဲ တစ္ဆင့္ျပီး တစ္ဆင့္ အလြတ္က်က္မွတ္ ထားေသာ ဟာ ဒစ္မ်ားျဖစ္သည္။ ေဖာ္ျပ ပါ ဟာဒစ္ က်မ္းေပါင္း (၄၁) က်မ္းပါဟာဒစ္မ်ားသည္ တမန္ေတာ္ေခတ္မွ တမန္ေတာ္၏ ေျပာၾကား ခ်က္မ်ား၊ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ မ်ားကို မဟာသာ ဝက မ်ား က ကုရ္အာန္ကို မွတ္တမ္းတင္ သကဲ့သို႔ မွတ္တမ္း တင္ခဲ့ျခင္း မ်ိဳးမဟုတ္ေပ။

ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ ဟာဒစ္မ်ားအား ဆင့္ျပန္သူကို “ရာဝီ” ဆင့္ျပန္သူဟုေခၚသည္၊ ဟာဒစ္ မ်ားကို ”ေရ ဝါယသ္” ဟု ေခၚသည္။ အာရဗီေဝါဟာရ ေရဝါယသ္ ဟူသည္အျဖစ္ အပ်က္တစ္ခုကို ဆင့္ျပန္သူသည္ အျခားတစ္ဦးထံမွ ၾကား ျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုအျခားတစ္ဦး မွာလည္း ထိုျဖစ္ရပ္ ႏွင့္ၾကံဳခဲ့ သည္မဟုတ္၊ ေနာက္ အျခားတစ္ဦးထံမွ ဆင့္ကဲၾကား သိခ်က္ျဖစ္သည္။ဥပမာအားျဖင့္ ဘိုခါရီက်မ္းသည္ ဟစ္ဂ်ရီ၂၅၆ ျဖစ္သည္။ တမန္ေတာ္ေခတ္ႏွင့္ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ရာ ေက်ာ္ အတြင္း လူသားမ်ိဳးဆက္(၇)ဆက္ မွတမန္ေတာ္၏ ေျပာၾကား ခ်က္မ်ားကို ဆင့္ကဲဆင့္ကဲ အလြတ္က်က္ မွတ္္ထားခ်က္မ်ားကို ေအမန္ဘိုခါရီက ၎၏ ေခတ္ျပိဳင္ ေနာက္ဆံုး အဆင့္အလြတ္ က်က္မွတ္ထား သူထံမွ စာ႐ြက္ ျဖင့္ မွတ္တမ္း တင္ခ်က္ျဖစ္သည္။ ေရဝါယသ္ဟူေသာ အာရဗီ ေဝါဟာရ ကို Hear say (သုိ႔မဟုတိ) Narration ဟူေသာ အဂၤလိပ္ ေဝါဟာရ ႏွင့္ထပ္တူထပ္ မွ်ျဖစ္သည္။ ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ ဘိုခါရီက်မ္း ပါ ဟာဒစ္ တစ္ပုဒ္ကို ဆင့္ျပန္ေသာ မ်ိုဳးဆက္မွာ (၇)ဆက္ခန္႔ျဖစ္သည္။ ဘိုခါရီက်မ္းပါ အခ်ိဳ႕ဟာဒစ္မ်ားသည္ ဆင့္ျပန္သူ၏ အာေဘာ္ အ တိုင္း အာရဗီေဝါဟာရ (ေအာက္(ရ္)ကမာ၊ကားလ) အဓိပၸြြါယ္မွာ (သို႔မဟုတ္- ထိုကဲ့သို႔ ေျပာျခင္းလည္းျဖစ္ ႏိုင္သည္) ဟူေသာ မတိက်ေသာ ဆင့္ျပန္ခ်က္ ကို ေအမန္ဘိုခါရီက ဆင့္ ျပန္ သူ၏အာေဘာ္ အတိုင္းျပန္လည္ေဖာ္ျပထားသည္။

အလားတူ အေၾကာင္း အရာတစ္ခု ႏွင့္ တစ္ခု လံုးဝဆန္႔က်င္ ကြဲျပားလွ်က္႐ွိေသာ ဟာဒစ္မ်ားကိုလည္း ယွဥ္တြဲေဖာ္ျပ ထားေလသည္။ ဘိုခါရီက်မ္းတြင္ ေဖာ္ျပ ခ်က္ မ်ားအနက္ အခ်ိဳ႕ ႔ကိစၥမ်ားမွာ ဘာသာေရးႏွင့္ လံုးဝပတ္္သက္ ဆက္ႏြယ္မႈ မ႐ွိေသာ ဟာဒစ္မ်ားလည္း ပါဝင္သည္။ ဥပမာ ေ႐ွးအာရဗ္ မ်ား၏႐ိုးရာ ဗိေႏၶာေဆးဝါး ကုသမႈဆိုင္ရာက႑မ်ား လည္း ပါဝင္ သည္။ ထိုကဲ့သို႔ပင္ ေ႐ွးအာရဗ္မ်ား ၏ နကၡတၱ ေဗဒဆိုင္ရာ အယူဝါဒမ်ား အေၾကာင္းပါဝင္သည္။ ထိုနကၡတၱ ေဗဒ ဆိုင္ ရာအ ယူဝါဒမ်ား သည္လည္း ကုရ္အာန္ပါ နကၡတၱေဗဒ ဆိုင္ရာ ပါ ႐ွိ ခ်က္မ်ား ႏွင့္ကြဲလြဲ လွ်က္႐ွိေန ေပသည္။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ မတိုင္ခင္ အလွ်င္က အာရဗ္မ်ား အပါ အဝင္ ကမာၻ႕လူသားမ်ား၏ အယူအဆမ်ားအတိုင္း ေန သည္ အေ႐ွ႔ အရပ္္မွ စ တင္ထြက္၍ အေနာက္ အရပ္သို႔ ငံု႔လွ်ိဳး ဝင္ေရာက္ျပီး အ႐ွင္ျမတ္၏ အရ္႐ွ္ပလႅင္ ေတာ္ ေအာက္ တြင္ တစ္ညအိပ္သည္၊ ေနာက္တစ္ေန႔နံနက္တြင ္ေနသည္ အ႐ွင့္အမိန္႔ႏွင့္ အေ႐ွ႔ အ ရပ္မွျပန္လည္ ထြက္သည္ဟူ ေသာ ဟာဒစ္မ်ားျဖစ္သည္။ (ေနသည္ ကမၻာတြင္ တစ္ညေပ်ာက္ကြယ္ သြားသည္ဟူေသာ အယူအစျဖစ္သည္။)

မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ဟာဒစ္မ်ားကို စုေဆာင္း၍ စာအုပ္အျဖစ္ေရး သားခဲ့ၾကေသာ က်မ္း႐ွင္မ်ားက “ေရဝါယသ္” Hear Say (သုိ႔မဟုတ္) Narration ဟူေသာ ဆင့္ကဲ ဆင့္ကဲ တဆင့္ၾကား စကားမ်ားမွ ျပန္ လည္ မွတ္တမ္းတင္ျခင္း ျဖစ္သည္ ဟုဆို ထားျပီးျဖစ္ သည္။ ၎တို႔ ကိုယ္တိုင္က ဥပေဒ႐ႈေဒါင့္မွ ဟာဒစ္မ်ားကို ေဖာ္ျပခဲ့ သည္ဆိုပါက က႑တစ္ခု ထဲတြင္ပင္လွ်င္ ကြဲျပား ျခားနား ေသာ ဟာဒစ္ႏွစ္မ်ိဳး ကိုတစ္ေနရာထဲ တြင္ယွဥ္တြဲ၍ ေဖာ္ျပၾကမည္ မဟုတ္ေပ။ ဥပမာအားျဖင့္ တမန္ ေတာ္သည္ မီးႏွင့္ခ်က္ျပဳတ္ ေၾကာ္ေလွာ္ထား သည့္ အစားအစာ မ်ားကိုစားသံုး ၍ဝိုဇူ ျပန္လည္ျပဳေသာ ဟာဒစ္မ်ားႏွင့္ မီးႏွင့္ ခ်က္ျပဳတ္ေၾကာ္ေလွာ္ ထားသည့္ အစား အစာကို စားသံုး၍ ဝိုဇူျပန္လည္ ၍မလုပ္္ေသာကြဲျပားျခားနားသည့္ဟာ ဒစ္မ်ားကို လည္းယွဥ္ တြဲေဖာ္ျပထားသည္မ်ားကိုေတြ႔ရေလသည္။

အစၥလာမ္႔သမိုင္းတြင္ အဟ္ေလဟာဒစ္ (ဝါ) ဟာဒစ္ဝါဒီ မ်ားဟူေသာ ဟာဒစ္သမိုင္းမ်ား ကို႐ွာေဖြ၍ ဥပေဒစ တင္ျပဳေသာစနစ္ကို ေအမန္မာလစ္(က္) လက္ထက္မွ စတင္ခဲ့ သည္။ ထိုဝါဒ လမ္းစဥ္ကို ပိုမို၍ တိုးပြားခဲ့သူမွာ ေအ မန္႐ွာဖီျဖစ္သည္။ ထိုပညာ႐ွိ သုခမိန္ၾကီး ႏွစ္ဦး၏ ေနာက္ပိုင္း အဟ္ေလဟာဒစ္ ဝါဒလမ္းစဥ္ကို ပိုမိုတိုး ပြားေစသူမွာ အဟ္ မဒ္ ေအ့ဗႏု ဟမ္ဗလ္ျဖစ္သည္။ ေအမန္မာလစ္က္ သည္ကိုယ္တိုင္ ဟာဒစ္သမိုင္းက်မ္း ကိုုျပဳစု သူျဖစ္သည္။ ေအမန္ရွာဖီသည္ ကိုယ္တိုင္ဟာဒစ္ သမိုင္းက်မ္း ကိုမျပဳခဲ့ေသာ္လည္း ဟာ ဒစ္ မ်ားကို စုေဆာင္း ေသာစနစ္ကို အားေပးခဲ့သူျဖစ္ သည္။ အဟ္မဒ္ေအ့ဗႏုဟမ္ဗလ္မွာ ကိုယ္တိုင္လည္း မြတ္စနတ္ဟူေသာ ဟာဒစ္သမိုင္း က်မ္းၾကီးကိုျပဳစုခဲ့သူျဖစ္ သည္။ သို႔ရာ တြင္မ်ားေျမာင္ေသာ ဟာဒစ္မ်ားႏွင့္ ကြဲျပား ျခားနားေသာ ဟာဒစ္မ်ား လည္း မ်ားေျမာင္စြာပါဝင္ခဲ့ေလ သည္။

အထက္မွ ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ဟာဒစ္မ်ားကို အေျခခံ၍ အစၥလာမ့္ ဓမၼထံုးဖြဲ႕မႈမ်ား ကိုစတင္ခဲ့ေသာ ေအမန္မာလစ္က္၊ ေအ မန္႐ွာဖီ၊ ေအမန္အဟ္မဒ္ေအ့ဗႏုဟမ္ဗလ္ တို႔သည္ အဟ္ေလ ဟာဒစ္ ၀ါဒီမ်ားျဖစ္ပါလွ်က္ ဥပေဒျပဳရန္ ဟာဒစ္မ်ားကို ေ႐ြးခ်ယ္ရာ၌ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး အၾကိဳက္ျခင္း မတူေသာ ဟာဒစ္မ်ား ေၾကာင့္ ဂိုဏ္းကြဲ သံုး ခုျဖစ္ ခဲ့ၾကရသည္။ ေအမန္ မာလစ္က္ ႏွင့္ ေအမန္အဟ္မဒ္ေအ့ဗႏုဟမ္ဗလ္တို႔၏ “မဇဟဗ္” ဂိုဏ္းမ်ားတြင္ မီးႏွင့္ခ်က္ျပဳတ္ျပီးေသာ အစားအ စာစားျခင္းျဖင့္ ဝိုဇူျပန္ လည္ျပဳရန္ မလိုအပ္။ အလား တူဝိုဇူႏွင့္ ဇနီး မယားကို ထိမိ႐ံုျဖင့္ ဝိုဇူျပဳရန္ မလိုအပ္ေပ။ သို႔ရာ တြင္ေအမန္႐ွာဖီ ၏ဂိုဏ္းဝင္မ်ား အဖို႔ မီးႏွင့္ ခ်က္ျပဳတ္ေသာ အစားအစာ စားအျပီး ဝိုဇူျပန္လည္ျပဳရသည္။ ဇနီးကိုထိမိ ႐ံုျဖင့္ ဝိုဇူျပန္လည္ ျပဳရသည္။ ထိုကဲ့သို႔ပင္ ေအမန္ မာလစ္က္၏ ဂိုဏ္းဝင္မ်ားက ဆြလာသ္ တည္ေဆာက္ ရာ၌ လက္ ႏွစ္ဖက္ ကိုေအာက္ခ်၍ တည္ေဆာက္သည္။ ႐ွာဖီဂိုဏ္း ဝင္မ်ားႏွင့္ ဟမ္ဗလီဂိုဏ္းဝင္ မ်ားက လက္ႏွစ္ဖက္ကို ရင္ဘတ္ေပၚတင္၍ တည္ေဆာက္သည္။ အစားအေသာက္ စားသံုးရာ၌ ေရသတၱဝါမ်ားႏွင့္ စပ္လွ်င္း၍ ႐ွာဖီ၏ ဂိုဏ္းဝင္မ်ားက ေရေန ကုန္း ေန လိပ္သတၱဝါ မ်ားကိုပါ စားသံုးခြင့္႐ွိသည္။ အျခားဂိုဏ္း ႏွစ္ခုျဖစ္ ေသာ မာလီကီဂိုဏ္းဝင္မ်ားႏွင့္ ဟမ္ ဗလီဂိုဏ္းဝင္တို႔က ရွာဖီဂိုဏ္း ဝင္မ်ား ကဲ့သို႔စားပိုင္ ခြင့္မ႐ွိေပ။ ဤဂိုဏ္း သံုး ဂိုဏ္းမွာ အဟ္ေလဟာဒစ္ကို စတင္ခဲ့သူ မ်ားျဖစ္ပါ လွ်က္ မ်ားစြာေသာ ဟာဒစ္သမိုင္းက်မ္းမ်ားအတြင္းမွ ကြဲျပားျခားနား လွ်က္႐ွိေနေသာ ဟာဒစ္မ်ားကို ေ႐ြးခ်ယ္၍ ဥပေဒျပဳရင္းမွ ကြဲျပားျခား နားေသာဂိုဏ္းကြဲ သံုးခု ျဖစ္သြားခဲ့သည္။

ထုိဟာဒစ္မ်ားကုိ ေနာက္ပုိင္း ပညာရွင္မ်ားက ျပန္လည္၍ အဆင္႔အတန္းခြဲျခား သတ္မွတ္ခ႔ဲၾကသည္။ ထုိအဆင္႔အတန္း သတ္မွတ္ခ်က္မ်ား အနက္အခ်ိဳ႔မွာ- (ဆြ ဟီးဟ္) မွန္ကန္ေသာဟာဒီးစ္မ်ား။ (ဟစန္) သင္႔တင္႔ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အဆင္႔တြင္ရွိေသာ ဟာဒီးစ္မ်ား။ (ဒြအီးဗ္) အားနည္းမွဳရွိေသာ ဟာဒီးစ္မ်ား။ (ခဗ္ေရအ ဟသ္) တစ္ဦးတစ္ေယာက္(၀ါ) လူနည္းစုသာ ဆင္႔ျပန္ေသာ ဟာဒီးမ်ား။ (မုသ၀သ္သာရ္) လူမ်ားစုဆင္႔ျပန္ေသာ ဟာဒီးစ္မ်ား။ ( ခဗ္ေရအဟသ္ မရွ္ဟူးရ္) တစ္ဦး တစ္ေယာက္က ဆင္႔ျပန္ေသာ ဟာဒီးစ္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ေက်ာ္ၾကားေသာ ဟာဒီးစ္ျဖစ္သည္။

ဥပမာအားျဖင္႔ ေသာက္သုံးအေရခြက္ ထဲသုိ႔ယင္ေကာင္ က်သြား ပါက ထုိယင္ေကာင္ကုိ ထုိအေရထဲသုိ႔ ႏွစ္ျမွဳတ္၍ ေသာက္သုံးႏွဳိင္သည္။ယင္ေကာင္၏အေတာင္ တစ္ဖက္တြင္ အဆိပ္ရွိသည္ အျခားအေတာင္တစ္ဖက္တြင္ ေျဖေဆးရွိသည္။ ထုိဟာဒီးစ္ကုိ ဆင္႔ျပန္သူမွာ အဘူဟူရုိက္ရာဟ္ တစ္ဦးတည္းျဖစ္သည္႔အတြက္ (ခဗ္ေရ အဟသ္)ဟာဒီးစ္ အမ်ိဳးအစားျဖစ္သည္။ ထုိဥပေဒကုိ က်င္႔သုံးခ်င္လည္း က်င္႔သုံးႏွဳိင္သည္။ မက်င္႔သုံးလုိက မက်င္႔သုံးဘဲေနႏွဳိင္သည္ ဟု ဟာဒီးစ္ ပညာ ရွင္ မ်ားက သတ္မွတ္ထားသည္။

အလားတူ မုတ္ဆိတ္ ထားျခင္းႏွင္႔စပ္လ်င္းေသာ ဟာဒီးစ္မ်ားသည္ ဘုိခါရီက်မ္း၊ အဘူဒါ၀ုဒ္ ႏွင္႔ မြတ္စနတ္က်မ္းမ်ားတြင္ ပါ၀င္သည္။ ထုိ ဟာဒီးစ္ အားလုံးကုိ အ ဗၹဒြလႅာဟ္ ေအ႔ဗနု အြမၼရ္ တည္းဦတည္းက ဆင္႔ျပန္သည္႔ အတြက္ (ခဗ္ေရအဟသ္)္ ဟာဒီးစ္ အမ်ိဳးအစားျဖစ္သည္ ဟု ပညာရွင္မ်ားက သတ္မွတ္ၾကသည္။ ထုိနည္း အတုိင္းပင္ (အင္နမလ္-အအ္မားလုိ-ဘင္န္နိယဟ္) လုပ္ေဆာင္မွဳ၏ ရလဘ္သည္ ရည္ရြယ္ခ်က္ ေပၚတြင္မူတည္သည္ ဟူေသာဟာဒီးစ္ ကုိ္ အြမၼရ္ေအ႔ဗနု ခသဗ္ တစ္ ဦး တည္းက ဆင္႔ျပန္ေသာ (ခဗ္ေရအဟသ္) ဟာဒီးစ္ အမ်ိဳးအစားျဖစ္သည္။ သုိ႔ရာတြင္ ထုိဟာဒီးစ္သည္ ဟာဒီးစ္က်မ္းေပါင္း (၄၁)က်မ္းလုံးတြင္ အၾကိမ္ေပါင္း ေျခာက္ ရာေက်ာ္ ပါ၀င္ခ႔ဲသည္႔အတြက္ ( ခဗ္ေရအဟသ္မရွ္ဟူးရ္)တစ္ဦးတစ္ေယာက္က ဆင္႔ျပန္ေသာ ဟာဒီးစ္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ေက်ာ္ၾကားေသာ ဟာဒီးစ္ျဖစ္ သည္။

ထုိကဲ႔သုိ႔ပင္ (ဆြဟီးဟ္) ဟာဒီးစ္မ်ား ျဖစ္ေသာ္ျငားလည္း ယခုေခတ္တြင္ မည္သူမွ်လုိက္နာက်င္႔သုံး မွဳမရွိေတာ႔ေသာ ဟာဒီးစ္မ်ားစြာရွိေနေပသည္။ ဥပမာအမ်ိဳး သား တစ္ဦးသည္ မိမိ၏ဇနီးျဖင္႔ သံ၀ါသျပဳ၏ ကာလာလေရ မထြက္ပါက ေရခ်ဳိးရန္မလုိ၊ ၀ုိဇူျပဳျပီး ဆြလားသ္ တည္ေဆာက္ခြင္႔ရွိသည္။ ထုိဟာဒီးစ္ကုိ ဆင္႔ျပန္သူ မ်ားမွာ အြတ္စမာန္း-ဘင္-အဖါန္း၊ အလီေအ႔ဗ္ႏုတြာလစ္ဗ္၊ ဇုိဗုိရ္ဗင္န္ ဖ၀ါမ္၊ သြာလဟာဗင္န္-အုိဗုိက္သြလႅာဟ္၊ ေအ႔ဗေန ကအားဗ္ တုိ႔ကဆင္႔ျပန္သည္။ ဟာဒီးစ္ အမ်ဳိးအစားမွာ ဆြဟီးဟ္ ျဖစ္သည္။ ထုိဟာဒီးစ္ ပါ၀င္ေသာ က်မ္းမ်ားမွာ (ဘုိခါရီအ်မ္း) ၀ုိဇူက႑၊ေရခ်ဳိးျခင္းက႑၊ ဓမၼတာ က႑၊ (မြတ္စလင္မ္က်မ္း) ဓမၼတာ က႑၊ (ေနဆာ အီက်မ္း) သန္႔စင္မွဳက႑၊ (မြတ္စနတ္က်မ္း) အခန္း၁၊၂၊၃၊တုိ႔တြင္ပါ၀င္သည္။

မြတ္စလင္မ္မ်ားသည္ မိမိတုိ႔တတ္သိေသာ စာေပျဖင္႔ ဟာဒီးသမုိင္းက်မ္းမ်ားကုိ ေလ႔လာမည္ဆုိပါက ဟာဒီးစ္မ်ားကုိ ေရးသားမွတ္တမ္း တင္သူမ်ားက သမုိင္း ရွဳ ေဒါင္႔ မွသာ ျပန္လည္ တင္ျပျခင္းျဖစ္သည္ကုိ ေတြ႔ရွိႏွဳိင္မည္ျဖစ္သည္။ မည္သည္႔ က်မ္းရွင္မ်ားကမွ် ၄င္းတုိ႔၏ က်မ္းမ်ားပါ အဆုိအမိန္႔မ်ားသည္ လုံး၀ဥႆုံ ဥပေဒ မ်ားျဖစ္သည္ဟု ဆုိထားျခင္းမရွိၾကေပ။ အကယ္၍ ၄င္းတုိ႔က ဥပေဒအျဖစ္ ေဖၚျပခ႔ဲၾကမည္္ဆိုပါက ကြဲျပားျခားနားေသာ အဆုိမ်ားကုိ က႑တစ္ခု ထဲတြင္ယွဥ္တြဲေဖၚ ျပၾကမည္လည္းမဟုတ္ေပ။

May 27th, 2010

အစၥလာမ္႔ေရစီးေၾကာင္းမွ တာတမံ ခုလုတ္ကသင္းမ်ား(၃)

In Quranic Knowledge, Tags: new episode,Quranic Knowledge

သာသနာ႔ထီးရိပ္ တစ္ခုထဲေအာက္မွကြဲျပားျခားနားမွဳ

အထက္မွ ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ မာလီကီ၊ ရွာဖီ၊ ဟမ္ဘလီ ဂိုဏ္းသံုးဂိုဏ္း ထက္ပို ၍ ေစာခဲ့ေသာ ေအမန္ အဘူဟနီဖာ၏ ဂိုဏ္းတြင္ ေရသတၱဝါ မ်ားႏွင့္ စပ္လွ်င္း၍ စားသံုး ခြင့္ကို အထက္မွ ဂိုဏ္းသံုးဂိုဏ္း ကဲ့သို႔ အခြင့္ အေရးမ်ား မရ႐ွိခဲ့ေပ။ ဥပမာ ဟန္နဖီ ဂိုဏ္းဝင္မ်ား အတြက္ ပုစြန္ စားျခင္း ပင္လွ်င္ မစား ထိုက္ ဟူ၍ ဆို ထားသည္။ ဂဏန္း၊ ျပည္ၾကီးငါးႏွင့္ အျခားေသာ ေရသတၱဝါ တို႔မွာ လံုးဝ စားပိုင္ခြင့္ မ႐ွိေပ။

ဤသည့္ အခ်က္ေလး တစ္ခ်က္ ႏွင့္ပင္ ကုရ္အာန္ ၄း၈၂ ပါ လူသား တို႔၏ လူေရးက်မ္း မ်ားႏွင္႔ လူေရးဥပေဒ မ်ားဟူသည္ ကြဲျပားျခားနား မည္သာ ျဖစ္သည္ ဟူေသာ အခ်က္သည္ ေျမၾကီး လက္ခတ္ မလြဲ မွန္ကန္လွ်က္ ႐ွိေနေပသည္။ တစ္ပါး တည္းေသာ အရွင္ကို ကိုးကြယ္သူ အခ်င္းခ်င္း တစ္ဦး တည္းေသာ တမန္ ေတာ္၏ ေနာက္လိုက္ အခ်င္းခ်င္း တစ္ဆူတည္း ေသာ ကုရ္အာန္ လမ္းညႊန္ က်မ္းကို လက္ခံ ယံုၾကည္သူ အခ်င္းခ်င္း တစ္ဦး စားခြင့္ ႐ွိေသာ အစားအစာႏွင့္ တစ္ဦး ျပဳပုိင္ခြင့္ ႐ွိေသာ အရာမ်ားသည္ အျခားသူမ်ား အတြက္ စားခြင့္၊ လုပ္ခြင့္ မရ႐ွိ ၾကေပ။ အစၥလာမ္ သာသနာ ဟူေသာ ထီးရိပ္တစ္ခု ထဲေအာက္မွ မြတ္စလင္မ္ မ်ားသည္ တူညီ ေသာ အခြင့္အေရး မ်ား ကို မရ ႐ွိၾက ျခင္းမွာ လူေရးက်မ္း မူဝါဒမ်ား၊ ဂိုဏ္းဂန ဝါဒမ်ား၊ ေက်ာင္းေတာ္ ဝါဒမ်ား၊ ဆရာ့ ဆရာမ်ား၏ ဝါဒလမ္းစဥ္မ်ား ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဤသည္ ကုရ္အာန္က အထပ္ထပ္ တားဆီး ပိတ္ပင္ ခဲ့ေသာ ေ႐ွးက်မ္းရမ်ား နည္းတူ သာသနာပိုင္ ဝါဒႏွင့္ ဂိုဏ္းဂန ဝါဒမ်ား ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ကုရ္အာန္က ဂိုဏ္းဂန ဝါဒမ်ား အေပၚ မည္ကဲ့သို႔ ဆိုထားသနည္း။

ကုရ္အာန္ ၃၀း၃၂ တြင္

(၎တို႔ အနက္မွ ထိုသူတို႔သည္ မိမိတို႔၏ သာသနာကို အစိပ္စိပ္ အမႊာမႊာ ျပဳလုပ္ခဲ့ ၾကျပီး ဂိုဏ္းဂန အသီးသီး ျဖစ္သြား ၾကကုန္၏။ ထိုဂိုဏ္းဂန အသီးသီး တို႔သည္ မိမိတို႔ လက္ခံက်င့္သံုး ေသာဝါဒ လမ္းစဥ္မ်ား ႏွင့္ပင္ ေက်နပ္ ဝမ္းေျမာက္လွ်က္ ႐ွိၾကကုန္၏)

ကုရ္အာန္ ၆း၁၅၉ တြင္

(ဧကန္ ၎တို႔သည္ သာသနာကို အစိပ္စိပ္ ခြဲျပစ္ ၾကကုန္၏။ ထို႔ေနာက္ ၎တို႔သည္ ဂိုဏ္းဂန အသီးသီးျဖစ္ သြားၾက၏။ အိုတမန္ေတာ္ အသင္သည္ ၎တို႔ႏွင့္ မည္သို႔မွ် မပတ္သက္ေပ။)

မည္သည့္ ဘာသာ သာသနာတြင္ မဆို မိမိတို႔၏ အေျခခံ မူဝါဒ ျဖစ္ေသာ တုႏိႈင္းမဲ့ ကိုးကြယ္ရာ အ႐ွင္၏ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းဂန္ ကပင္လွ်င္ စည္းလံုး ညီညႊတ္ေသာ လူ႔အဖြဲ႕ အစည္းၾကီး တစ္ခုကို တည္ေဆာက္ေပးေသာ ဝါဒလမ္းစဥ္ျဖစ္သည္။ ဗ်ာဒိတ္ က်မ္း၏ အေျခခံ နိယာမသည္ ကြဲျပားျခားနား၍ အယူဝါဒ မ တူ သူမ်ားကို တူညီေသာ လမ္းညႊန္မႈ အရ တူညီေသာ အခြင့္အေရး မ်ားကို တေျပးညီ ခံစားခြင့္ ေပးထားသည္။ ထို မွန္ကန္ေသာ ဗ်ာဒိတ္ က်မ္းဂန္ဝါဒမွ လူသားတို႔၏ အယူဝါဒမ်ား စြက္ဖက္ လာသည္ႏွင့္ စည္းလံုး ညီညႊတ္သည့္ လူ႔ အဖြဲ႔အစည္း ၾကီးအျဖစ္မွ ကြဲျပားျခား နားေသာဂိုဏ္း ကြဲမ်ားျဖစ္ၾကသည္ပင္။ မိမိတို႔၏ အယူဝါဒ ဂိုဏ္းသည္သာလွ်င္ ပိုမိုမွန္ကန္ သည္ဟု ယံုၾကည္လာ ၾကသည္ႏွင့္ အတူ ထိုအယူ ဝါဒမ်ားကို မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ား အား ဆက္လက္၍ ထိေရာက္စြာ အေမြေပး ႏိုင္ရန္အတြက္ ေက်ာင္းမ်ားဖြင့္၍ ထိုဝါဒ လမ္းစဥ္မ်ားကို အကြက္ခ်၍ တိုးပြား ေစခဲ့ၾက သည္။ ထိုမ်ိဳးဆက္သစ္မ်ား အခ်င္းခ်င္း အတြင္း၌ မတူညီေသာ မိမိတို႔၏ ေက်ာင္းေတာ္ ဝါဒ၊ ဂိုဏ္းဂနဝါဒ၊ ဆရာ့ ဆရာမ်ား၏ မတူညီေသာ ဝါဒမ်ားေၾကာင့္ အခ်င္းခ်င္းအတြင္း၌ အျငင္း ပြားမႈ၊ တဖက္ကို တဖက္ထိုးနက္မႈ တို႔ ေၾကာင့္ အလြန္တရာမွ တိုေတာင္း လွေသာ လူ႔ဘဝ အတြင္း စစ္မွန္ေသာ ဘဝလမ္းညႊန္မႈ ကုရ္အာန္ကို သိနား လည္ခြင့္ပင္ မရ႐ွိခဲ့ၾကေပ။ ထိုကဲ့သို႔ေသာ ဆိုးေမြမ်ားသည္ ေခတ္အဆက္ဆက္ လႊမ္းမိုးလာမႈ ေၾကာင့္ ဘာသာေရး ဆိုင္ရာ ေက်ာင္းမ်ားမွ ေပၚေပါက္ လာၾက ေသာ ပညာ႐ွင္မ်ားမွာ ကုရ္အာန္ထက္ သာပို၍ လူေရးက်မ္းမ်ားကို ပိုမို၍ တတ္သိ နားလည္ေသာ လူေရးက်မ္း တတ္ပညာ႐ွင္မ်ား ျဖစ္လာၾက၏။ ၎တို႔ အတြက္ ၎တို႔၏ ေက်ာင္းမ်ားမွ သင္ၾကား ေပးလိုက္ေသာ လူေရးက်မ္း အားလံုး၏ တူညီေသာ အခ်က္ တစ္ခ်က္မွာ၊

(က်မ္း တစ္က်မ္း ႏွင့္ အျခားက်မ္း တို႔၏ စပ္ၾကား ၌ လည္း ေကာင္း၊ က်မ္း တစ္က်မ္း အတြင္း၌ တြင္ လည္းေကာင္း၊ က်မ္း တစ္က်မ္း ထဲပါ၊ က႑ တစ္ခုထဲ အတြင္း၌ ေသာ္လည္း ေကာင္း ကြဲျပား ျခားနား ၍ တူညီမႈ မ႐ွိေသာ အခ်က္ျဖစ္သည္။)

ထိုသို႔ေသာ အေၾကာင္း မ်ားေၾကာင့္ လူေရးက်မ္းတတ္ ပညာရွိ္ေခါင္းေဆာင္ မ်ားသည္ အမ်ားမြတ္စလင္မ္ တို႔အား စည္းလံုး ညီညြတ္ေစေသာ လူ႔အဖြဲ႕ အစည္းၾကီး အျဖစ္ တည္ေဆာက္ ႏိုင္ရန္ အတြက္ အခ်ိန္ မရခဲ့ၾကေပ။ လူေရးက်မ္းတတ္ ပညာ႐ွင္ အခ်င္းခ်င္း မတူညီေသာ ဂိုဏ္းဂန ဝါဒ မ်ားေၾကာင့္ အ ခ်င္းခ်င္း စြပ္စြဲပုပ္ခတ္ လာခဲ့ၾက ရာမွ ယေန႔မ်က္ေမွာက္ ေခတ္တြင္ မတူညီေသာ ဂိုဏ္းမ်ားကို အေျခခံ၍ အမ်ား မြတ္စလင္မ္ ေနာက္လိုက္မ်ား အတြင္း အခ်င္းခ်င္း လူသတ္ပြဲမ်ား က်င္းပလွ်က္ ႐ွိေနေသာ အေျခေနသို႔ ပင္ ေရာက္ ႐ွိေနေပသည္။ ထိုကဲ့သို႔ျဖစ္ ရျခင္းသည္ မြတ္စလင္မ္ အမ်ားစုကို ေခါင္းေဆာင္ေသာ ေ႐ွ႕ေဆာင္ ဆရာေတာ္ ပုပ္ရ ဟန္းၾကီးမ်ား အတြင္း ကုရ္အာန္ပါ အေျခခံ မူဝါဒလမ္းစဥ္ကို တမန္ေတာ္ျမတ္နည္းတူ မဟာသာဝက မ်ား နည္း တူ၊ အဂၢမဟာ သာဝကမ်ား နည္းတူ လိုက္နာက်င့္သံုး ႏိုင္မႈမ႐ွိဘဲ မိမိတို႔၏ ေက်ာင္းေတာ္ ဝါဒမ်ား ဂိုဏ္းဂန ဝါဒမ်ားႏွင့္ ဆရာ႔ဆရာမ်ား ၏ အဆိုအမိန္႔မ်ားကိုသာ စြဲစြဲျမဲျမဲ ဆုပ္ကိုင္ ထားၾကျခင္း မ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ ကုရ္အာန္ ၃း၁၀၃ တြင္

(အသင္တို႔ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ ပါလမ္းညႊန္ ခ်က္မ်ားကို စြဲျမဲစြာ လိုက္နာ က်င့္သံုးၾက အသင္တို႔ အခ်င္းခ်င္း စိတ္ဝမ္း မကြဲၾကေလႏွင္႔) ဟူေသာအမိန္႔ႏွင္႔ တုိက္ရုိက္ ဆန္႔က်င္လ်က္ ကုရ္အာန္မွ လြဲ၍ လူေရးက်မ္းပါ မူ၀ါဒ မ်ားကုိ စြဲကုိင္ထားၾကျခင္းျဖင္႔ အခ်င္းခ်င္း စိတ္၀မ္းကြဲလွ်က္ ရန္သူမ်ားအျဖစ္ တည္ရွိေနၾကသည္။

ကုရ္အာန္ကုိ ဟဒီးဆ္သမိုင္းက်မ္းမ်ားျဖင့္ဖြင့္ဆိုရာဝယ္

ကမာၻတစ္ဝွမ္းတြင္ ကုရ္အာန္ မက်ေရာက္မီ အခ်ိန္က ေနသည္ အေ႐ွ႕ အ ရပ္ မွထြက္၍ အေနာက္ အရပ္သို႔ ငံု႔လွ်ိဳး ဝင္သြားသည္။ ေနာက္တစ္ရက္ ျပန္လည္ထြက္သည္။ ကမာၻတြင္ ေနသည္ လံုးဝ တစ္ည ေပ်ာက္ကြယ္ သြားသည္ ဟူ၍ လူတိုင္း လက္ခံ ထားေလသည္။ အမ်ား နည္းတူ အာရဗ္မ်ား သည္ လည္း ထိုကဲ့သို႔ လက္ခံထား ၾကမည္ ျဖစ္သည္။ ဤသည့္ အခ်က္ကုိ မွားယြင္း ေနေၾကာင္း တုႏိႈင္းမဲ့ ကိုးကြယ္ရာ အ႐ွင္က က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ ၃၆း၃၈ တြင္ ေနသည္ ဝင္ျခင္း ထြက္ျခင္းမ႐ွိ ၎၏ လမ္းေၾကာင္းတြင္ သြားလာေန သည္ ဟူ၍ အသိေပး မိန္႔ၾကားခဲ့ ျခင္းျဖစ္သည္။ ဤအသိကို ပထမဦးဆံုး စတင္ ရခဲ့သူမွာ တမန္ေတာ္ ျမတ္ ျဖစ္ သည္။ တမန္ေတာ္ျမတ္မွ တဆင့္ လူသား တစ္ရပ္လံုးကို ကုရ္အာန္၏ အသိက္ို တဆင့္ပို႔ခ် ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ က်မ္းျမတ္ ကုရ္အာန္ကို မူရင္းအတိုင္းမွ ဘာသာျပန္ ဖြင့္ဆို ေသာက်မ္းမ်ားသည္ တမန္ေတာ္ မ႐ွိေတာ့သည့္ ေနာက္ ပိုင္း ႏွစ္ေပါင္း (၇၀၀) ဝန္းက်င္တြင္ လိႈင္လိႈင္ ေပၚထြက္လာ ခဲ့သည္။ ထိုဖြင့္ဆိုခ်က္ မ်ားကို အထက္မွ ေဖာ္ျပခဲ့ ျပီး ျဖစ္ေသာ တမန္ေတာ္ႏွင့္ ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ရာမွ ငါးရာေက်ာ္ ေနာက္ပိုင္း ေပၚေပါက္ခဲ့ေသာ ဟဒီးဆ္္သမိုင္း က်မ္းမ်ားႏွင့္ ဖြင့္ဆိုခဲ့ၾကသည္။

ကုရ္အာန္ သဖ္စီရ္ ေလာကတြင္ အမ်ား သဖ္စီရ္ပညာ႐ွင္ မ်ားက ထပ္တူ ထပ္မွ် ျပန္လည္ ကူးယူ ဖြင့္ဆိုၾက ရေသာ လက္ေ႐ြးစဥ္ သဖ္စီရ္ က်မ္းၾကီး မ်ားစြာ႐ွိ ခဲ႔သည္။ ထိုက်မ္းမ်ား အနက္ အေက်ာ္ၾကားဆံုး အာရဗီမူရင္း သဖ္စီက်မ္း ၾကီးမ်ားတြင္ အထက္ပါ ကုရ္အာန္ ၃၆း၃၈ ေနသည္ ၎ ၏လမ္း ေၾကာင္းတြင္ သြားလာ ေနျခင္းကို ဘိုခါရီ ဟဒီးဆ္သမိုင္း က်မ္းပါ ဟာဒစ္(၁၀)ပုဒ္ျဖင့္ ျပန္လည္ဖြင့္ဆိုထား သည္ကို ေတြ႕ရေပသည္။ ေနသည္ အေရွ႕အရပ္မွ ထြက္၍ အေနာက္ အရပ္သို႔ ငံု႔လွ်ိဳးသြားျပီး အ႐ွင္၏ ပလႅင္ေအာက္ တြင္ တစ္ည အိပ္၍ ေနာက္တစ္ ရက္မွ အ႐ွင့္ အမိန္႔ျဖင့္ ျပန္လည္ထြက္သည္ဟူေသာ ဟဒီးဆ္သမိုင္းက်မ္း အရ ေဖာ္ျပ ခဲ့သည္။ ထိုဟဒီးဆ္မ်ားကို တမန္ေတာ္ အမွန္ပင္ေျပာ ခဲ့ပါသည္ဟု ဆိုပါလွ်င္လည္း အထက္ပါ ကုရ္အာန္ ၃၆း၃၈ မက်ေရာက္ခင္ အလွ်င္က အာရဗ္တစ္ဦးျဖစ္ေသာ တမန္ေတာ္က အမ်ား အာရဗ္ မ်ားကဲ့သို႔ ယူဆ ေျပာဆိုျခင္း လည္း ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ႏိုင္ေပသည္။ ယခုကဲ့သို႔ ကုရ္အာန္ က်ေရာက္ျပီးမွ ကုရ္အာန္၏ အေျခခံ မူဝါဒႏွင့္ တက္ တက္စင္ လြဲေခ်ာ္ ေနေသာ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကို မြတ္စလင္မ္မ်ားက ဆက္လက္၍ ဆြဲကိုင္ ထားျခင္းျဖင့္ မည္သို႔မွ် အက်ိဳး သက္ေရာက္ ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ ေဖာ္ျပပါ ဟဒီးဆ္သမိုင္း က်မ္း႐ွင္ အားလံုးက ၎တို႔ စုေဆာင္း ရ႐ွိ ခ်က္မ်ား သည္ Hear Say “ေရဝါယသ္” ဆင့္ကဲဆင့္ကဲ ၾကားသိခ်က္ မ်ားဟု မူလ ကပင္ ၎တို႔၏ က်မ္းမ်ား တြင္ေဖာ္ျပ ထားျပီးျဖစ္သည္။

လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္ ဝန္းက်င္က ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ႏိုင္ငံသားကဒ္ ေလွ်ာက္ထား ရာ၌ မိခင္ ဖခင္ တို႔၏ အဘိုးအဘြား မ်ား၏ အေၾကာင္းအရာ မ်ားကိုပင္ တိတိ က်က် မသိ႐ွိသူ ဦးေရ ေျမာက္မ်ားစြာ ႐ွိေနေပသည္။ ယခုကဲ့သို႔ ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ရာေက်ာ္ အလွ်င္က အျဖစ္အပ်က္ အေၾကာင္း အရာ မ်ားကို စာ႐ြက္ ေပ႐ြက္မ်ားျဖင့္ မွတ္တမ္း တင္ထားျခင္း မ႐ွိဘဲ တဆင့္ျပီး တဆင့္ လူမ်ိဳးဆက္ေပါင္း (၇)ဆက္တို႔၏ အ လြတ္ က်က္မွတ္ခ်က္ အေၾကာင္း အရာမ်ားသည္ မည္မွ် မွန္ကန္ ပါသည္ဟု မည္သူမွ် အာမခံႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ အဆိုမ်ား မွန္၏ မမွန္၏ ဆိုသည္ကို “ဖုရ္ကန္” ဟုေခၚေသာ ကုရ္အာန္၏ အ႐ွိတရား စံံမ်ားျဖင့္ စမ္းစစ္၍ ၾကည့္ ရ မည္မွာ မြတ္စလင္မ္ တိုင္းအတြက္ တာဝန္ တစ္ရပ္ျဖစ္သည္။ ယေန႔လူသား တို႔၏ ဥပေဒမ်ားတြင္ ပင္လွ်င္ တဆင့္ ၾကားေသာ စကားကုိ ဥပေဒ အေခၚ Hear Say ျဖင့္ တရား႐ံုးမ်ားတြင္ သက္ေသ လိုက္၍ မရေတာ့ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ က်မ္းျမတ္ ကုရ္အာန္ တစ္အုပ္လံုး တြင္ ပါဝင္ေသာ အာယာသ္မ်ားကို အာယာသြလ္ ကုရ္အာန္ဟုဆိုသည္။ အာယာသ္ဟူသည္ အလႅာဟ္၏ ဗ်ာဒိတ္ ျဖစ္သည္။ အဓိပၸါယ္မွာ လကၡဏာ ျဖစ္သည္။ အာယာသ္ တစ္ခုတိုင္းသည္ ဖန္ဆင္း႐ွင္ ႐ွိေနေၾကာင္းကို ေဖာ္ညႊန္း လွ်က္႐ွိေနသည္။ တမန္ေတာ္၏ ၾသဝါဒဟု ေခၚဆိုေသာ ဟဒီးဆ္မ်ားကို ဟဒီးဆ္ နဗဝီဟုသာ ေခၚဆိုၾကသည္။ မည္သည့္ကဝိ အေက်ာ္ အေမာ္ ပညာ႐ွင္မ်ားကမွ် အာယာသ္သြလ္နဗီဝီ ဟု မေခၚဆိုၾကေပ။ ဟဒီးဆ္ဟူသည္ ေျပာစကားကို ေခၚဆိုျခင္း ျဖစ္သည္။ အယူဝါဒ ေရးရာျပႆနာ တစ္ရပ္ ရင္ဆိုင္ လာပါက ကုရ္အာန္တြင္ တည္႐ွိ ေနေသာ အ႐ွိ တရားမ်ားႏွင့္ စပ္လွ်င္းျပီး မည္သည့္အယူ မည္သည့္ဝါဒ ကမွ် ေက်ာ္လြန္၍မရႏိုင္ေပ။ ကုရ္အာန္ သည္ Supreme Law အေျခခံ ဥပေဒျဖစ္သည္။ ထိုဥပေဒ၏ အထက္တြင္ မည္သူမွ် မ႐ွိေစရ တမန္ေတာ္သည္ ပင္လွ်င္ ထိုကုရ္အာန္ ဥပေဒ၏ အထက္တြင္ မ႐ွိခဲ့ပါဟု ကုရ္အာန္က ဆိုထား ျပီးျဖစ္သည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ တမန္ေတာ္ မရွိေတာ႔သည္႔ ေနာက္ပိုင္း ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ရာမွွ ငါးရာေက်ာ္ လူသား မ်ိဳးဆက္ ေပါင္း(၇) ဆက္တို႔က အလြတ္ က်က္မွတ္ ခ်က္မ်ားသည္ ကုရ္အာန္၏ ဥပေဒကို မည္ကဲ့သို႔ ေက်ာ္ပိုင္ခြင့္႐ွိ မည္ နည္း။

ဆက္လက္တင္ျပပါဦးမည္။

ဦးစုီးလြင္(ျငိမ္းခ်မ္းလ်င္စစ္)

Posted in: အစၥလမ္ေရးရာ ေဆာင္းပါးမ်ား