ေနျပည္ေတာ္(၈)

       ထိုင္းႏိုင္ငံရွိ (White Lotus) စာအုပ္တိုက္က ထုတ္ေဝၿပီး၊ ထိုင္းသုေတသီ ဒူယာပက္ ပရီခ်ာရာ့ရွ္ (Duyapak Preecharushh) က ေရးသားထားတဲ့ "ေနျပည္ေတာ္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္" ဆိုတဲ့ စာအုပ္အေၾကာင္းကို တင္ဆက္ေနပါတယ္။ ဒီတပတ္မွာေတာ့ ေနာက္ဆံုးပတ္အျဖစ္ တည္ေဆာက္ ထားပံု၊ တည္ေဆာက္လိုရင္း အႏၱိမ ရည္မွန္းခ်က္ေတြအေၾကာင္းကို တင္ျပ ပါမယ္။ ေသာတရွင္ မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား။ စာေရးသူ ဒူယာပက္ ပရီခ်ာရာ့ရွ္က ေနျပည္ေတာ္ တည္ေဆာက္ထားပံုကို လည္း တင္ျပထားပါတယ္။ သူက ေနျပည္ေတာ္ ဟာ အခုမွ အတင္းလုပ္ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ အတုအေယာင္ၿမိဳ႔ေတာ္ ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ တူရကီက အင္ကာရာ၊ မေလးရွားက ပူထရာဂ်ားယားလို လူေတြကတည္ယူတဲ့ ၿမိဳ႔ေတာ္မ်ဳိးပါ။ ၿမိဳ႔တည္ ေဆာက္ၿပီးမွ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကိစၥေတြ ထိထိေရာက္ေရာက္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေအာင္ လူေနရာေဒသေတြနဲ႔ ဆက္ သြယ္ေရး လမ္းပန္းေတြ တည္ေဆာက္ယူပါတယ္။ ေနျပည္ေတာ္မွာ သူတို႔ဖက္က ၾကည့္ရင္ အားသာခ်က္က ရန္ကုန္လိုၿမိဳ႔ျပရဲ႔ ရႈပ္ေထြး၊ လမ္းေၾကာင္းပိတ္ဆို႔မႈေတြ မရွိဘဲ ေနာက္ေနာင္မွာ လိုအပ္သလို စစ္အစိုးရရဲ႔ ရံုးကႏၷား၊ အေဆာက္အဦေတြကိုလည္း တိုးခ်ဲ႔ႏိုင္ပါေသးတယ္။ ေနျပည္ေတာ္ၿမိဳ႔ တည္ေဆာက္ထားပံုကို အၾကမ္းဖ်ဥ္းအားျဖင့္ ၃- ပိုင္းခြဲျခားႏိုင္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ေျမာက္ပိုင္း ေဒသ (အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ ေရေပးသြင္းေရး တူးေျမာင္းဆည္ေတြ ရွိတဲ့ေနရာ)၊ အလယ္ပိုင္းေဒသ (အလားတူ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ ၿမိဳ႔ျပ ဖြံ႔ၿဖိဳးေစဖို႔ တည္ေဆာက္ေရးေတြ ရွိတဲ့ေနရာ)၊ ေတာင္ပိုင္း ေဒသ (ပုဂၢလိက စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြနဲ႔ သံတမာန္ ရပ္ကြက္ေနရာ) ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို ေဒသေတြကို ေသခ်ာပိုင္းျခားထားၿပီး၊ ပိုမိုထိ ေရာက္စြာ ကြပ္ကဲ ထိန္းသိမ္းဖို႔ ဦးတည္ထားတာက သိသာပါတယ္။ ေျမာက္ပိုင္းေဒသမွာ ဝန္ႀကီးဌာန အမ်ား အျပား တည္ရွိပါတယ္။ အဲဒါအျပင္ ၿမိဳ႔ျပကို ေရေထာက္ပံ့ေနတဲ့ ေခ်ာင္းမႀကီးဆည္လည္း တည္ရွိပါတယ္။ အဲဒါအျပင္ ၿမိဳ႔ေတာ္ေဂါက္ကြင္းကို ဆည္နဲ႔ ငလိုက္ ေခ်ာင္းၾကား တည္ထားပါတယ္။ စစ္အစိုးရအရာရွိေတြ အပန္းေျဖဖို႔ ေနရာတစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အလယ္ပိုင္းမွာေတာ့ လူေနရပ္ကြက္ျဖစ္ၿပီး၊ ကုတင္ ၁ဝဝဝ ဆန္႔ ေဆးရံု အပါအဝင္၊ ကုန္တိုက္ေတြ၊ ၿမိဳ႔မေစ်း၊ အမ်ဳိးသား စာၾကည့္တိုက္၊ အမ်ဳိးသားဇာတ္ရံု၊ တခ်ဳိ႔ဝန္ႀကီးဌာန ေတြ၊ ရဲဌာနနဲ႔ ေနျပည္ေတာ္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေကာ္မီတီရံုးေတြ တည္ထားပါတယ္။ ေတာင္ပိုင္းမွာေတာ့ မဂၤလာသိဒၶိ ရပ္ကြက္လို႔ လူသိမ်ားၿပီး အကြက္အလိုက္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကို အငွားခ်ထားတာပါ။ 

            အဲဒါအျပင္ သံတမာန္ေက်ာင္းေတြ၊ ေဟာ္တယ္ေတြ တည္ရွိ ပါတယ္။ အဲဒါအျပင္ ေနျပည္ေတာ္ၿမိဳ႔ေတာ္ တည္တဲ့ေနရာမွာ ဗိသုကာဒီဇိုင္း၊ ေျမျပင္ ဥယ်ာဥ္ ေရြးခ်ယ္ျပင္ဆင္မႈေတြကိုလည္း အထူးစီမံထားတယ္ ဆိုပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲ လွပေနခ်င္စဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ထား၊ ျပင္ဆင္ထား ေနျပည္ေတာ္က "အသက္ဝိဉာဥ္မရွိတဲ့ၿမိဳ႔" လို႔ ဧရာဝတီမဂၢဇင္း ေဆာင္းပါးတပုဒ္က ေရးဖူးပါတယ္။ အဲဒါအျပင္ အျခားရည္မွန္းခ်က္ေတြလည္း ရွိေနႏိုင္ပါ တယ္။ ေဗဒင္ယၾတာ၊ ကက္ကင္းသေဘာဆန္ဆန္ ဝန္ႀကီးဌာနရံုးေတြကို ကင္းၿမီးေကာက္ လက္မေထာင္ေနတဲ့ ပံုစံ တည္ေဆာက္ထားတယ္၊ ဒါဟာ နာမ္ပိုင္းဆိုင္ရာသေဘာ ထည့္သြင္းတြက္ခ်က္မႈေတြနဲ႔ တည္ထားတယ္ ဆိုတာ ကိုးကားေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ဒါက ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြရဲ႔ ေလာကအျမင္ကို ထင္ဟပ္ေနတာလည္း ျဖစ္ တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အဲဒါအျပင္ ေနျပည္ေတာ္ေျမာက္ဖက္မွာရွိတဲ့ ေခ်ာင္းမႀကီးဆည္မွာ တည္ထားတဲ့ ေလး ကြၽန္းမ႑ိဳင္ ျပည္လံုးခ်မ္းသာေစတီကို ဆိုရင္ ဝန္ႀကီးဌာနအမ်ားစု ဝန္ထမ္းက ျမင္ေနရၿပီး၊ ေနျပည္ေတာ္ရဲ႔ ဝိဉာဥ္ပိုင္းဆိုင္ရာျပယုဂ္လို႔လည္း ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ေနျပည္ေတာ္မွာ ထူးျခားတဲ့ျပယုဂ္ဆိုလို႔ ေရွးဗမာဘုရင္ေတြရဲ႔ ရုပ္ထုႀကီး ၃-ခုကလည္း ရွိပါေသးတယ္။ 

             ဒီရုပ္ထု ႀကီးေတြက ေနျပည္ေတာ္စစ္ေရးျပကြင္းကို စိုးမိုးၾကည့္ေနၾကၿပီး၊ ဒီေရွးဗမာဘုရင္ေတြက ဒီေန႔စစ္အစိုးရ ေတြး ေခၚ စဥ္းစားခ်က္ေတြကို ကိုယ္စားျပဳေနတယ္လို႔လည္း ဆိုႏိုင္ပါေသးတယ္။ အဲဒီရုပ္ထု (၃) ခုက အေနာ္ရထာ ဘုရင္၊ ဘုရင့္ေနာင္မင္းတရားႀကီးနဲ႔ အေလာင္းဘုရားတို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမင္းေတြက တခ်ိန္က အင္အားနဲ႔ တိုင္းျပည္စုစည္း တည္ေထာင္ခဲ့ၾကသူေတြျဖစ္သလို ပထမ၊ ဒုတိယ၊ တတိယ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္တည္ေထာင္ခဲ့ ၾကတယ္လို႔ ျမန္မာအမ်ားစုက ျမင္ထားၾကပါတယ္။ ဒီကေန႔ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ဟာလည္း အခုေရွးဘုရင္ေတြ ရဲ႔ အစဥ္အလာကို ဆက္ခံၿပီး ေပါက္ဖြားလာတယ္ဆိုတာမ်ဳိး ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊက ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္၊ မတ္လ တပ္ မေတာ္ေန႔ မိန္႔ခြန္းမွာ ေျပာခဲ့ပါေသးတယ္။ 

            သူကလည္း စတုတၳျမန္မာႏိုင္ငံကို တည္ေထာင္သူ၊ ေနာက္ထပ္ မင္းဆက္တခုကို တည္ေထာင္သူလို႔ ယူဆထားပံုလည္း ေပၚပါတယ္။ အဲဒါအျပင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ရဲ႔ အထင္ကရ ေရႊတိဂံု ဘုရားနဲ႔ပံုတူ ဥပတၱသႏၱိေစတီေတာ္ကိုလည္း ေနျပည္ေတာ္မွာ တည္ထားခဲ့ပါေသးတယ္။ အေရးအႀကီးဆံုးကေတာ့ ေနျပည္ေတာ္ဟာ ေရွ႔တိုးရင္လည္း ထိုးစစ္၊ ေနာက္ဆုတ္ရင္လည္း ခံစစ္ဆင္ႏိုင္တဲ့ စစ္ခံတပ္ၿမိဳ႔ေတာ္တခုလို တည္ထားတာလည္း ထည့္သြင္းစဥ္းစားစရာ ရွိပါေသးတယ္။ ရန္ကုန္နဲ႔ အျခား ၿမိဳ႔ျပက လူထုေတြ အံုºကြဆန္႔က်င္မႈကို စိုးရိမ္လို႔ပဲဆိုဆို၊ ပင္လယ္က ကမ္းတက္တိုက္ခိုက္လာမယ့္ အေရးကို စုိးရိမ္လို႔ပဲ ေျပာေျပာ အျခားအေရးပါတဲ့ စစ္စခန္းေတြနဲ႔ ဆက္စပ္တည္ေဆာက္ထားတာကေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ တဖက္မွာ စစ္တကၠသိုလ္ရွိတဲ့ ေမၿမိဳ႔၊ ေလတပ္၊ အျခားစစ္တပ္အမ်ား အေျခစိုက္ထားတဲ့ မိတၳီလာ၊ ေတာင္ငူ တို႔နဲ႔ ဆက္စပ္ ထားတာပါ။ 

            မင္းတုန္းမင္းလက္ထက္တုန္းက ေရေၾကာင္းက အဂၤလိပ္ေတြက်ဴးေက်ာ္လာမွာကို စိုးရိမ္လို႔ နန္း ေတာ္ကို အမရပူရကေန ပိုလို႔ကုန္းတြင္းက်ရာ မႏၱေလးကိုေရႊ႔တယ္လို႔ စာေရးသူ ဒူယာပက္က ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။ အခုအခါ ေနျပည္ေတာ္ၿမိဳ႔ေတာ္ကိုလည္း ျမစ္မႀကီး ဧရာဝတီျမစ္ကမ္းေပၚမတည္ဘဲ သေဘၤာ ေတြ မဝင္ႏိုင္တဲ့ စစ္ေတာင္းျမစ္မ်ားမွာ တည္ထားတဲ့ကိစၥက ဒီလိုေသနဂၤဗ်ဴဟာကို ျပန္စဥ္းစားပံုရတယ္လို႔ သံုးသပ္ေဖာ္ျပ ခဲ့ပါ တယ္။ တခ်ိန္တုန္းက ထိုင္းႏိုင္ငံမွာလည္း ၁၉၃၈-၄၄ ဒုတိယကမၻာစစ္ ကာလမ်ားမွာ ထိုင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဖီးလ္ မာရွယ္ ပီဘြန္ေဆာင္ခရမ္က ၿမိဳ႔ေတာ္ကို ဘန္ေကာက္ကေန ေရတပ္ရန္ အႏၱရာယ္ေဝးရာ ပက္ခ်ဘြန္းကို ေရႊ႔ခဲ့ဖူးပါတယ္။ အခုေနျပည္ေတာ္ ေရႊ႔ပံုကလည္း ပက္ခ်ဘြန္းကို ေရႊ႔ပံုနဲ႔ သိပ္တူတယ္လို႔ သူက ေဖာ္ျပ ထားပါ ေသးတယ္။ ေနျပည္ေတာ္က စစ္အစိုးရရဲ႔ အာဏာကို ျပလိုလို႔ တည္ေဆာက္တဲ့ ၿမိဳ႔ျဖစ္သလို၊ ႏိုင္ငံေရး-လံုျခံဳ ေရး၊ စစ္ေရးအေၾကာင္းမ်ားစြာ ထည့္သြင္းစဥ္းစားတည္ေဆာက္ထားပါတယ္။ ၿမိဳ႔ျပလို စည္ပင္ေအာင္ လုပ္ ေဆာင္ေနေပမယ့္၊ လံုျခံဳေရးအေၾကာင္းေတြနဲ႔ ခံတပ္တခုလို အခိုင္အမာ ခံကတုတ္ေတြ၊ ေျမေအာက္ဥမင္ေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္ထား တယ္ဆိုတဲ့ သတင္းေတြလည္း ရွိပါတယ္။ 

            ဒါတင္မက ေနျပည္ ေတာ္မွာရွိတဲ့ အစိုးရ ဝန္ထမ္းေတြ၊ လူထုေတြက အစိုးရကို ဆန္႔က်င္ဆႏၵျပမယ္လို႔ စဥ္းစားဖို႔ဆိုတာ စိတ္ကူး ထဲေတာင္ မျဖစ္ႏိုင္ ပါဘူး။ ခဏကေလးနဲ႔ ေခ်မႈန္း ခံလိုက္ရမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ေစ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအသစ္ ျဖစ္ေပၚတိုးတက္မႈအေနအထားေတြ အရ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အာဏာဗဟိုခ်က္မကေတာ့ ၂- ခုျဖစ္လာႏိုင္တယ္ ဆိုတာ စာေရးသူက စာအုပ္ေနာက္ဆံုးမွာ သံုးသပ္ထားခဲ့ပါတယ္။ စစ္အစိုးရ လႊမ္းမိုး ေနမယ့္ ေနျပည္ေတာ္ ရယ္၊ လူမ်ားစုနဲ႔ စည္ပင္ရာ ဒီမိုကေရစီ အတိုက္အခံေတြရွိရာ၊ ၁၉၈၈ လူထုအံုႂကြမႈ ႀကီးေတြ၊ ၂ဝဝ၇ သံဃာဆႏၵျပပြဲေတြ ျဖစ္ပြားဖူးရာ ရန္ကုန္ကလည္း ေနာက္ထပ္ အာဏာဗဟိုခ်က္မတခုအျဖစ္ ဆက္လက္ တည္ရွိေနလိမ့္မယ္။ ဒီၿမိဳ႔ ၂-ခုအၾကား အားòပိင္မႈေတြလည္း ဆက္လက္တည္ရွိေနလိမ့္မယ္ဆိုတာ သံုးသပ္ ေဖာ္ျပခဲ့ေၾကာင္းပါ ခင္ဗ်ား။ ဒီစာအုပ္ကို အခုေလာက္ပဲ နိဂံုးခ်ဳပ္ပါရေစ။ 

                ေနာက္တပတ္မွာေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊအေၾကာင္း၊ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔ မင္းဆိုးမင္းညစ္တဦးကို မ်က္ႏွာဖံုးခြာၾကည့္ျခင္းဆိုတဲ့ စာအုပ္ကို ဆက္လက္တင္ျပပါမယ္။ အားလံုး ၿငိမ္းခ်မ္း ေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ။ (ယခု ေဆာင္းပါးကို လြတ္လပ္ေသာအာရွအသံ ျမန္မာပိုင္းအစီအစဥ္ RFA မွ ထုတ္လႊင့္သြားခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ RFA ၏ မူပိုင္သာျဖစ္ၿပီး ျပန္လည္ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္သည္။)

Read more »

ေနျပည္ေတာ္(၇)

ထိုင္းႏိုင္ငံရွိ (White Lotus) စာအုပ္တိုက္က ထုတ္ေဝၿပီး၊ ထိုင္းသုေတသီ ဒူယာပက္ ပရီခ်ာရာ့ရွ္ (Duyapak Preecharushh) က ေရးသားထားတဲ့ "ေနျပည္ေတာ္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္" ဆိုတဲ့ စာအုပ္အေၾကာင္းကို တင္ဆက္ေနပါတယ္။ ဒီတပတ္မွာေတာ့ အခုေနျပည္ေတာ္ ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္ တည္ေနရာ၊ တည္ေဆာက္ထားပံု၊ တည္ေဆာက္ေနပံု အေၾကာင္းေတြကို ဆက္လက္တင္ျပပါမယ္။ ေသာတရွင္ မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား။ စာေရးသူ ဒူယာပက္ ပရီခ်ာရာ့ရွ္က အခုေနာက္အခန္းမွာေတာ့ ေနျပည္ေတာ္ ၿမိဳ႔သစ္တည္တဲ့ တည္ေနရာ၊ တည္ေဆာက္ေနပံု၊ တည္ေဆာက္ထားပံု အေၾကာင္းေတြကို ဆက္လက္တင္ျပပါတယ္။ ေနျပည္ေတာ္ ၿမိဳ႔သစ္ တည္ ေဆာက္တဲ့ေနရာက ျမန္မာႏိုင္ငံ ေျခာက္ေသြ႔ဇုန္ရဲ႔ ေတာင္ဖက္အစပ္မွာ တည္ရွိၿပီး၊ စစ္ေတာင္းျမစ္ဝွမ္း အထက္ပိုင္းမွာ တည္ရွိပါတယ္။ အေနာက္ဖက္မွာ ပဲခူးရိုးမနဲ႔ အေရွ႔ဖက္မွာ ရွမ္းကုန္းျပင္ျမင့္တို႔က ဝိုင္းရံထား ပါတယ္။ ဒီေဒသမွာ ျမစ္ဝွမ္းလြင္ျပင္၊ ေတာင္ေစာင္းဆင္ေျခေလ်ာေတြ၊ ေတာင္တန္းေဒသေတြ ပါဝင္လို႔ ၿမိဳ႔သစ္ ဒီဇိုင္းေဖာ္တဲ့သူေတြ စိတ္ႀကိဳက္ေတြ႔ေစမယ့္ ေျမမ်က္ႏွာသြင္ျပင္ရွိတယ္လို႔ ဆိုရမယ္လို႔ စာေရးသူက ဆိုပါ တယ္။ အဲဒါအျပင္ ရမည္းသင္းေဒသေတာင္ဖက္က ျမစ္ဖ်ားခံလာတဲ့ စစ္ေတာင္းျမစ္အဖ်ား ေျမနိမ့္ေဒသမွာ ရွိေနလို႔ ေရေပါမ်ားမယ္၊ ေျမဆီၾသဇာေကာင္းၿပီး စိုက္ပ်ဳိးေရး ျဖစ္ထြန္းမယ္၊ ေရအားလွ်ပ္စစ္ စြမ္းအင္ဖြံ႔ၿဖိဳး ထုတ္လုပ္မႈေတြနဲ႔ ဓာတ္သတၱဳသယံဇာတေတြ၊ သစ္ေတာေတြကလည္း ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးအတြက္ အေထာက္အကူျဖစ္ ေစႏိုင္တယ္လို႔ စာေရးသူက သံုးသပ္ပါတယ္။ အဲဒါအျပင္ ေတာင္တန္းေတြ ဝန္းရံေနလို႔ ေသနဂၤဗ်ဴဟာစစ္ေရး အရ အေရးပါတဲ့ ခံစစ္နယ္ေျမ ျဖစ္တယ္လို႔လည္း သူက ဆိုထားပါတယ္။ စာေရးသူ ဒူယာပက္က ေနျပည္ေတာ္တည္ေဆာက္ရာ ပ်ဥ္းမနားရဲ႔ သမိုင္းကိုလည္း ေရွးေဟာင္းေက်ာက္ျဖစ္ ရုပ္ºကြင္းေတြ တူးေဖာ္ထုတ္တဲ့ ပညာအရ ေလ့လာဆန္းစစ္ခ်က္ေတြကို ေနာက္ေၾကာင္းလိုက္ထားပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔ အပူပိုင္းဇုန္ ေတာင္ဖက္ ဒီေဒသေတြမွာ ေက်ာက္ေခတ္ေႏွာင္းကတည္းက လူေတြ အေျခခ်ေန ထိုင္ၾကတယ္ ဆိုပါတယ္။ ပ်ဥ္းမနားနဲ႔ ရမည္းသင္းေဒသေတြမွာ လူေတြ ေနထိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈက အတူတူနီးပါး ေလာက္ ျဖစ္ခဲ့တယ္ ဆိုပါတယ္။ ေက်ာက္ျဖစ္ရုပ္ႂကြင္း၊ လက္နက္၊ လက္ဝတ္တန္ဆာေတြ ၾကည့္ၿပီး ဆိုခဲ့ၾကတာပါ။ ပုဂံ မင္းဆက္ပ်က္ၿပီးေနာက္မွာ တရုတ္ရန္က ထြက္ေျပးလာၾကတဲ့ ဒုကၡသည္ေတြက ေတာင္ငူေဒသကို ထြက္ေျပး လာရာမွာ ပ်ဥ္းမနားလြင္ျပင္ကို ျဖတ္ၿပီးဆင္းခဲ့ၾကရပါတယ္။ ေတာင္ငူမင္းဆက္ထူေထာင္တဲ့ ကာလ တေလ်ာက္လံုးမွာလည္း ဒီေဒသလူေတြကို စည္းရံုးခဲ့ၾကရတာပါ။ ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္ကာလမွာေတာ့ ပ်ဥ္းမနားကို "နယ္က်န္"လို႔ ေခၚတယ္ဆိုပါတယ္။ ကြၽင္းက်န္ရစ္တဲ့နယ္ေျမ သေဘာပါ။ ကာလေရြ႔ေလ်ာလာ ေတာ့ "နင္းက်န္း" အမည္ျဖစ္လာပါတယ္။ သေဘာကေတာ့ ေပါင္းကူးတံတားျဖစ္ပါတယ္။ ငလိုက္ေခ်ာင္းကို ျဖတ္လို႔ ကုန္ကူးရာ ရြာေကာက္ရပ္ကိုျဖတ္တဲ့တံတားကို အမွီျပဳေခၚတာပါ။ မင္းတုန္းမင္းလက္ထက္ ၁၈၇၆ ခု ႏွစ္မွာေတာ့ ပ်ဥ္းမနားမွာ ေလာကမာရဇိန္ဘုရားတဆူ တည္ထားခဲ့ပါေသးတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ၿဗိတိသွ်ကိုလိုနီ လက္ထက္မွာေတာ့ ၿဗိတိသွ်အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြက ပ်ဥ္းမနား၊ ရမည္းသင္းလြင္ျပင္မွာ စိုက္ပ်ဳိးေရးလုပ္ငန္းေတြ ခ်ဲ႔ထြင္ဖို႔ ေလ့လာဆန္းစစ္မႈေတြ လုပ္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒီေဒသမွာ ေရခ်ဳိေပါလို႔ စိုက္ပ်ဳိးေရးျဖစ္ထြန္းမယ္လို႔ ယူဆ ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ပဲ ဒုတိယကမၻာစစ္မတိုင္မီ ကတည္းက စိုက္ပ်ဳိးေရးေက်ာင္းတခုကို အေမရိကန္ သာသနာျပဳ မစ္ရွင္အဖြဲ႔တခုက တည္ေဆာက္ခဲ့တာပါ။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ေရဇင္းစိုက္ပ်ဳိးေရးတကၠသိုလ္ ျဖစ္လာပါတယ္။ တခါ ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္းမွာလည္း ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတြကို ေတာ္လွန္ဖို႔ ဘီအိုင္ေအက အေျခခ်ရာ ေရြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့ေနရာအျဖစ္ သမိုင္းရွိထားတဲ့ေနရာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အခု ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္တည္ေဆာက္မႈနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ စာေရးသူ ဒူယာပက္က သံုးသပ္ေဖာ္ျပခဲ့ရာမွာ ဒီလိုျပင္ဆင္မႈ ေတြက ၇-ႏွစ္၊ ဆယ္ႏွစ္ ပတ္ဝန္းက်င္ေလာက္ အခ်ိန္ယူၿပီး ရွိေနခဲ့တယ္လို႔ သံုးသပ္ပါတယ္။ သူက ဒီလို သံုးသပ္ ရာမွာ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြက တည္ေဆာက္ျပဳျပင္ေရး လိုက္ၾကည့္တဲ့ ခရီးစဥ္အေပၚ သံုးသပ္တာပါ။ ဒီလို နဲ႔ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္ ပတ္ဝန္းက်င္ေလာက္မွာမွ ေနျပည္ေတာ္ၿမိဳ႔သစ္ေပၚေပါက္လာပါတယ္။ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္၊ ႏိုဝင္ဘာလ ၆ ရက္ေန႔မွာ ရန္ကုန္ကဝန္ထမ္းေတြ၊ ဝန္ႀကီးဌာနေတြကို တက္သုတ္ရိုက္ေျပာင္းေစၿပီး၊ ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္၊ မတ္ လမွာေတာ့ တပ္မေတာ္ေန႔ အခမ္းအနားခ်ီတက္ပြဲကို သူတို႔ေနျပည္ေတာ္ၿမိဳ႔သစ္မွာ ထုတ္ျပပါေတာ့တယ္။ ေနျပည္ေတာ္ၿမိဳ႔သစ္ဆိုတာက က်ပ္ေျပး၊ ကြၽတ္ေျပး၊ ပ်ဥ္းမနား၊ လယ္ေဝး၊ တပ္ကုန္း၊ ေအလာ၊ ရြာေတာ္ေဒသ ေတြကို ေပါင္းထားတာပါ။ အဲဒီေနရာမွာ ေနျပည္ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မီတီဆိုတာ ဖြဲ႔စည္းၿပီး၊ နယ္စပ္ေဒသ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးဝန္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိန္းၫြန္႔ကို ၿမိဳ႔ေတာ္ဝန္ခန္႔ထားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါအျပင္ ေနျပည္ေတာ္ စစ္တိုင္းဌာနခ်ဳပ္ဆိုၿပီး စစ္ေရးအရလည္း ျပင္ဆင္မႈေတြ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံမွာ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ ထူေျပာေနစဥ္မွာ ေနျပည္ေတာ္မွာ ေဆာက္လုပ္ေရးေတြက အၿပီးမသတ္ႏိုင္ေသးပါဘူး။ ၄ဝဝ စတုရန္းမိုင္ အက်ယ္အဝန္းေပၚမွာ စိတ္ရွိတိုင္းေဆာက္ေနလုိက္တာ ေဒၚလာေငြေတြလည္း သန္း အေျမာက္အမ်ား ကုန္က်ေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ စာေရးသူက အစီရင္ခံစာတခုကို အေျခခံၿပီးတြက္ျပတဲ့ေနရာမွာ ေနျပည္ေတာ္မွာရွိတဲ့ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ လုပ္သား ၈ဝ,ဝဝဝ ရွိတယ္ ဆိုပါစို႔။ တေယာက္ကို လုပ္ခတေန႔ ၁၅ဝဝ က်ပ္ပဲ ေပးတယ္ထား၊ တႏွစ္လံုး လုပ္အားခခ်ည္းပဲသက္သက္ ၄၃. ၈ ဘီလီယံက်ပ္ (အေမရိကန္ေဒၚလာနဲ႔ ၃၂ သန္းေက်ာ္) က်တယ္ဆိုပါတယ္။ ဒါဟာ က်န္တဲ့ေဆာက္လုပ္ေရး စက္ကိရိယာ၊ ပစၥည္းတန္ဖိုးေတြ မပါေသးပါဘူး။ ဒီေငြေတြက ေငြေၾကးရိုက္ႏွိပ္ထုတ္ေဝဖို႔ ျဖစ္လာၿပီး ဗဟိုဘဏ္ကေခ်းခဲ့ရပါ တယ္။ ၂ဝဝ၃ ခုႏွစ္မွာ အစိုးရက ဗဟိုဘဏ္က ေခ်းေငြ ေဒၚလာ ၉၆ဝ သန္းပဲ ရွိေနရာက၊ (Economic Intelligence Unit) ရဲ႔ အဆိုအရ ၂ဝဝ၅-ဝ၆ မွာ ေဒၚလာသန္း ၁၇ဝဝ (ႏွစ္ဆေက်ာ္) တိုးမ်ားလာတယ္လို႔ ေဖာ္ ျပပါတယ္။ အခုတည္ေဆာက္မႈေတြက ၿပီးဆံုးဖို႔လမ္းလည္း မျမင္ေသးပါဘူး။ ၿမိဳ႔ေတာ္ေတြ ေျပာင္းေရႊ႔တဲ့ကိစၥ ကို အထူးျပဳေလ့လာထားသူ ကေနဒါ တိုရြန္တို တကၠသိုလ္က ပညာရွင္ အက္ဒ္ ေရွာ့ဇ္ (Ed Schatz) ရဲ႔ ေလ့လာ ခ်က္ကုိ သူက ကိုးကားေဖာ္ျပရာမွာေတာ့ ဘရာဇီးႏိုင္ငံမွာ ၿမိဳ႔ေတာ္ကို ရိုင္ယိုဒီ ဂ်နီးရိုးကေန ဘရာ ဆီးလီးယားကို ေျပာင္းတာ ၄၁ လၾကာခဲ့တယ္။ အစီအစဥ္ေတြ ေသခ်ာခ်တာေတာင္ ကုန္တိုက္ေတြက ေနာင္ ၁၁-ႏွစ္အၾကာမွ ဖြင့္ႏိုင္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံမွာလည္း ကရာခ်ိကေန အစၥလမ္မာဘတ္ကို ၿမိဳ႔ေတာ္ ေျပာင္းရာမွာ ၁၉၆၇ ခုကေန၊ ၁၉၈ဝ ခုႏွစ္ေတြအထိ ၾကာခဲ့တယ္လို႔ ေဖာ္ျပပါတယ္။ ကာဇက္စတန္ ႏိုင္ငံမွာလည္း ၿမိဳ႔ေတာ္ကို အယ္လ္မာတီကေန၊ အက္စ္တာနာကို ေျပာင္းရာမွာ ကုန္က်ေငြ အေမရိကန္ ေဒၚလာ သန္း ၄ဝဝ လ်ာထားခဲ့ေပမယ့္၊ ကုန္က်ေငြက ပိုမ်ားခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အစိုးရေငြသံုးစြဲမႈက ပြင့္လင္း ျမင္သာမႈ မရွိေတာ့ ဘယ္ေလာက္ကုန္က်တယ္ဆိုတာ ေသခ်ာ မသိႏိုင္ၾကပါဘူး။ အခု ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းေတြက အက်ဳိးအျမတ္ျဖစ္ေနၾကတာကေတာ့ ေဆာက္လုပ္ေရးကုမၸဏီေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ေအးရွားေဝါ၊ ထူးထေရးဒင္း၊ ေအဒင္ ဂရုပ္၊ မက္စ္ ျမန္မာနဲ႔ ေရႊသံလြင္အုပ္စုေတြက ကန္ထရိုက္ ရၾကပါတယ္။ အစိုးရက ကုမၸဏီေတြကို ပိုက္ဆံမရွင္းႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့ သတင္းေတြလည္း ေပၚထြက္လာ ခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔က လုပ္ပိုင္ခြင့္ပါမစ္တခုခုကို ခ်ေပးၿပီး ေခ်လိုက္တာမ်ဳိးလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ အခု လို ေဆာက္လုပ္ေရးေတြ၊ လုပ္ငန္းႀကီးေတြ ေရာက္လာေတာ့ ေဒသခံၿမိဳ႔လူထုတခ်ဳိ႔ လုပ္ငန္းကိုင္ငန္းေကာင္း လာတာေတာ့ အေကာင္းေျပာစရာ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္အတြက္ ကုန္က်စရိတ္ေတြကို တႏိုင္ငံ လံုးက ေက်ာကုန္းခံေနၾကရတာပါ။ ေနာက္တပတ္မွာေတာ့ ၿမိဳ႔ျပဒီဇိုင္းဆင္ထားပံု၊ ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္ရဲ႔ လကၡဏာ ခ်င္းရာေတြကို ဆက္လက္တင္ျပပါမယ္။ အားလံုး ၿငိမ္းခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ။

Read more »

ေနျပည္ေတာ္(၆)

                  ထိုင္းႏိုင္ငံရွိ (White Lotus) စာအုပ္တိုက္က ထုတ္ေဝၿပီး၊ ထိုင္းသုေတသီ ဒူယာပက္ ပရီခ်ာရာ့ရွ္ (Duyapak Preecharashh) က ေရးသားထားတဲ့ "ေနျပည္ေတာ္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္" ဆိုတဲ့ စာအုပ္အေၾကာင္းကို တင္ဆက္ ေနပါတယ္။ ဒီတပတ္မွာေတာ့ လူမႈေရး-ယဥ္ေက်းမႈ ရည္ရြယ္ခ်က္ ေတြနဲ႔ "ေနျပည္ေတာ္" ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္ကုိ ေျပာင္းေရႊ႔ရ တယ္ဆိုတဲ့ စာေရးသူရဲ႔ သံုးသပ္ခ်က္ကို ဆက္လက္ တင္ျပပါမယ္။ ေသာတရွင္ မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား။ စာေရးသူ ဒူယာပက္ ပရီခ်ာရာ့ရွ္က ျမန္မာစစ္အစိုးရ ေနျပည္ေတာ္ကို ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္ ေျပာင္းေရႊ႔ရတဲ့အေၾကာင္း သံုးသပ္ ထားတဲ့ ေနရာမွာ လူမႈေရး-ယဥ္ေက်းမႈအေၾကာင္းျပခ်က္ေတြလည္း ပတ္သက္ေနႏိုင္တယ္လို႔ သံုးသပ္ ပါတယ္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွာ စစ္အစိုးရ အာဏာသိမ္းၿပီး တက္လာတဲ့အခါမွာ သူတို႔အာဏာသိမ္းတာဟာ တရားဝင္ျဖစ္ေၾကာင္း ျပသဖို႔ လိုလာပါတယ္။

               တဖက္မွာလည္း ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြရဲ႔ ဇာတိပုည ဂုဏ္မာန၊ ေရွးယခင္က ဘုရင္မ်ားရဲ႔ အႂကြင္းမဲ့အာဏာ ပိုင္စိုးမႈ၊ တန္ခိုးၾသဇာ ႀကီးထြားခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းေတြ၊ ယဥ္ေက်း မႈအရ တညီတၫြတ္တည္း ျဖစ္ခဲ့တဲ့ သမိုင္းကိစၥေတြနဲ႔ သူတို႔အခု အာဏာသိမ္းထားတာကို ဆက္စပ္ျပဖို႔ လိုလာပါတယ္။ စစ္အစိုးရရဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္က (State building) လို႔ ေခၚတဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္တခုကို စနစ္တက် တည္ေဆာက္တဲ့ ပံုသ႑ာန္မ်ဳိး မဟုတ္ပါဘူး။ စိတ္ဓာတ္ေရးရာ၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ အတိတ္က ေရႊထီးေဆာင္းခဲ့တဲ့ ကိစၥေတြ အေၾကာင္းျပဳလို႔ သူတို႔အာဏာကို ခိုင္လံုေစခ်င္တဲ့ သေဘာပါ။ စစ္အစိုးရက ေျပာေနတဲ့ ရည္ရြယ္ ခ်က္ႀကီး ၁၂ ခုထဲက လူမႈေရး ဦးတည္ခ်က္ေတြမွာ ဆိုရင္ "အမ်ဳိးဂုဏ္ ဇာတိဂုဏ္ ျမင့္မာေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္မ်ား၊ အမ်ဳိးသား ေရး လကၡဏာမ်ား မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေရး၊ မ်ဳိးခ်စ္ စိတ္ဓာတ္ ရွင္သန္ထက္ျမက္ေရး" စတာေတြ ပါဝင္ပါတယ္။ 

            ဒီလို ရည္မွန္းခ်က္ေတြကို ျပန္ၾကည့္ေတာ့လည္း ယဥ္ေက်းမႈဆိုတာက ဗမာေတြ ယဥ္ေက်းမႈကို ဦးထိပ္တင္ထားတာ၊ ယဥ္ေက်းမႈၿပိဳင္ပြဲေတြမွာ ကရင္-ကခ်င္ ဝတ္စံုနဲ႔ ေရွးျမန္မာသီခ်င္းႀကီး သီခ်င္းခန္႔ကို ေစာင္းနဲ႔ တီးျပေစတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈမ်ဳိး၊ စစ္အစိုးရက ဦးေဆာင္တဲ့ ႏိုင္ငံျခားသား မုန္းတီးေရးနဲ႔ ကိုယ့္အမ်ဳိးသားေရးကို ထူေထာင္တာမ်ဳိး ျဖစ္ေနပါတယ္ ဒီလိုကိစၥေတြ ျပန္ေဖာ္ၾကတဲ့အခါမွာ ၿမိဳ႔ေတာ္ဆိုတာက သိပ္ၿပီး အခရာ က်ပါတယ္။ အာဏာ၊ ယဥ္ေက်းမႈ ကိစၥေတြရဲ႔ ဗဟိုခ်က္မကို ကိုယ္စားျပဳသလို၊ အရင္က ဘုန္းတံခိုး ၾသဇာတိကၠမႀကီးခဲ့တဲ့ အင္ပိုင္ယာျပည့္ရွင္ ဘုရင္ေတြနဲ႔ သူတို႔ကို သူတို႔ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြက ပံုေဖာ္ႏိုင္ပါ ေသးတယ္။ ဒီလို အေၾကာင္းကိစၥေတြ ကိုေတာ့ စာေရးသူ ဒူယာပက္ က အေၾကာင္းျပခ်က္ ၃-ခု ခြဲျခားေဖာ္ျပပါတယ္။ ပထမအခ်က္က ေရွးဘုရင္ေတြရဲ႔ ဆက္စပ္ခ်င္တဲ့အေၾကာင္းလို႔ ေျပာပါတယ္။ 

               ျမန္မာႏိုင္ငံက အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြက ဘာသာေရးကိစၥေတြနဲ႔ ေရွးစဥ္လာ ဘုရင္ေတြအေၾကာင္းေတြကို သိပ္ၿပီးျပန္လည္ထူေထာင္ခ်င္ၾကတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အရင္ ပါတီစံုေခတ္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏုတုန္းကလည္း ဆဌသံဃာရနာတင္တာမ်ဳိးလုပ္ခဲ့ပါေသးတယ္။ မင္းတုန္းမင္းႀကီးလို သာသနာျပဳမင္းလို႔ ခံယူခ်င္တာမ်ဳိးပါ။ အလားတူ ဦးေနဝင္းကလည္း မဟာဝိဇယေစတီ တည္ၿပီး၊ ဘုရားထီးေတာ္တင္ တဲ့အခ်ိန္ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္မွာ အက်ဥ္းသားေတြကို ဓမၼရာဇ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ေပးခဲ့ပါတယ္။ အခု စစ္အစိုးရတက္လာေတာ့လည္း ယဥ္ေက်းမႈျမ‡င့္တင္ေရး ဆိုၿပီး၊ ေရွးရိုး ဆင္ယင္မႈေတြနဲ႔ ေလွခင္းျမင္းခင္း သဘင္ ေတြ လုပ္ခဲ့ပါေသးတယ္။ အဲဒါအျပင္ ပုဂံဘုရားပုထိုးေတြကို ျပဳျပင္တာ၊ ဘုရင့္ေနာင္ဘုရင္ရဲ႔ ကေမၻာဇ သာဒိနန္းေတာ္ကို ျပန္ေဖာ္ထုတ္တာ၊ ပုဂံ ျပသာဒ္ေတာ္ႀကီးဘုရား၊ နန္းမုတ္ဦးကို မြမ္းမံတာ၊ အင္းဝနန္းေတာ္ ၿမိဳ႔ရိုး ျပန္ေဖာ္တာ၊ မႏၱေလး ျမနန္းစံေက်ာ္ ေရႊနန္းေတာ္ကို ျပန္ျပဳျပင္တာေတြ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ 

                အရင္ ဆင္ျဖဴရွင္ နဲ႔ မင္းတုန္းမင္းတို႔လိုပဲ ၁၉၉၉ မွာ ေရႊတိဂံုဘုရားကို ထီးေတာ္ျပန္တင္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ၂ဝဝဝ ခုႏွစ္မွာက်ေတာ့ မင္းဓမၼ စက်င္ေက်ာက္နဲ႔ ဗုဒၾၶြရုပ္ပြားေတာ္ႀကီး တည္ျပန္ပါတယ္။ ဆင္ျဖဴေတာ္ေတြ႔တယ္ဆိုၿပီးေတာင္ ဆင္ကို ရာဇဂဟ သီရိပစၥယာ ဂဇရာဇလို႔ နာမည္ေပးခဲ့ပါေသးတယ္။ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ ႏိုင္ငံ့က်က္သေရေဆာင္လို႔ ေခၚႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒါအျပင္ စစ္အစိုးရ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြက သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ လူဝင္စားဘုရင္ေတြလို႔လည္း မွတ္ၾကပါေသးတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေစာေမာင္က သူ႔ကိုယ္သူ က်န္စစ္သားလို႔ ေျပာခဲ့သလို၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ၫြန္႔က ဘုရင့္ေနာင္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊ က်ေတာ့ ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္က ဘိုးေတာ္ဘုရားနဲ႔ သူ႔ကိုယ္သူ ထင္ထား တယ္လို႔ ဆိုျပန္ပါတယ္။ အခုလို ေနျပည္ေတာ္ နန္းၿမိဳ႔သစ္ထူေထာင္တာက ဒီလို အတိတ္က ေရႊထီး ေဆာင္း ခဲ့တာေတြ ျပန္ေဖာ္ရာေရာက္သလို၊ သူ႔ေခတ္ သူ႔အခါ မ်ဳိးဆက္တခု ထူေထာင္တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒုတိယအခ်က္ကေတာ့ ေဗဒင္လကၡဏာနဲ႔ စပ္ဆိုင္တဲ့အေၾကာင္းေတြပါ။ 

                ဗမာမင္းေတြက ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာ အျပင္၊ ဟိႏၵဴနကၡတ္ေဗဒ၊ ဗရာမင္ ေဗဒင္အခါေပးေတြကိုလည္း ယံုၾကည္အားထားၾကပါတယ္။ တခ်ိန္က သူတို႔ ကို အခါေပးၾကတဲ့ ပုဏၰား ဟူးရားျဖဴ၊ ဟူးရားညိဳေတြကိုလည္း ဆည္းကပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဦးေနဝင္း တုန္းကလည္း ၉ ဂဏန္းကို အင္မတန္ ယံုၾကည္တယ္လို႔ လူသိမ်ားခဲ့ပါတယ္။ တခါ အခု စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကာလမွာလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ၫြန္႔ဆိုရင္ ဘိုးေတာ္ သန္းလွကို ကိုးကြယ္တယ္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊနဲ႔ သူ႔ဇနီးေဒၚႀကိဳင္ႀကိဳင္ ဆိုရင္ လည္း သီလရွင္တပါးကို ကိုးကြယ္တယ္၊ ေဗဒင္နကၡတ္ေတြ သိပ္ၿပီး အယံုအၾကည္ႀကီးတယ္လို႔လည္း ဆိုၾကပါ တယ္။ အဲဒါအျပင္ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြရဲ႔ ေယဘုယ် ယံုၾကည္မႈေတြအရ ေနၾကတ္ရင္၊ လငပုတ္ဖမ္းရင္၊ ငလွ်င္ႀကီး လႈပ္ရင္ စတဲ့ သဘာဝကပ္ေဘးႀကီးေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး ျဖစ္စဥ္ေတြကိုလည္း ဆက္စပ္စဥ္းစားေလ့ ရွိၾကပါေသး တယ္။ အခု ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊရဲ႔ စိတ္ႀကိဳက္ဂဏန္းက (၁၁) ျဖစ္ၿပီး၊ အေရးပါတဲ့ ႏိုင္ငံေရးဆံုျဖတ္ခ်က္ေတြလုပ္ရင္ အဲဒီ ဂဏန္းအတိုင္း လုပ္ေဆာင္ေနတတ္တယ္ဆိုတာေတာင္ ဒူယာပက္က ထည့္ၿပီး ေဖာ္ျပခဲ့ပါေသးတယ္။ တတိယအခ်က္ကေတာ့ ကိုလိုနီဆန္႔က်င္ေရး နဲ႔ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ကို ျမႇင့္တင္လိုတဲ့အေၾကာင္းလို႔ စာေရးသူက သံုးသပ္ပါတယ္။ စစ္အစိုးရလက္ထက္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံအမည္ကို ဘားမား (Burma) ကေန ျမန္မာ (Myanmar) လို႔ ေျပာင္းခဲ့သလို၊ အျခား နာမည္ အမ်ားအျပားကိုလည္း အဂၤလိပ္စာလံုးေပါင္းရာမွာ အသစ္ ျမန္မာ့နည္း၊ ျမန္မာ့ဟန္နဲ႔ ျပန္ၿပီး ေပါင္းခဲ့ ပါတယ္။ 

ရန္ကုန္ ၿမိဳ႔ေတာ္က အရင္ကိုလိုနီအတိတ္ေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတယ္။ အခု ေနျပည္ေတာ္ ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္ ကေတာ့ အေနာက္တိုင္း ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈကို အစိုးရိမ္လြန္ၿပီး တည္ေဆာက္တာျဖစ္ သလို၊ တဖက္မွာလည္း သမိုင္းအရ၊ ဘာသာေရးအရ၊ ယဥ္ေက်းမႈအရ၊ စိတ္ဓာတ္ေရးရာပိုင္းအရ သူတို႔ အလို က် ကိုယ့္ဘာသာ ျပန္ထူေထာင္ တာမ်ဳိး ျဖစ္ပါတယ္။ စာေရးသူ ကေတာ့ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးကာလက ပ်ဥ္းမနားကို အေျချပဳၿပီး ေတာ္လွန္ေရး ဆင္ႏႊဲခဲ့တဲ့ အစဥ္အလာကိုလည္း ထည့္စဥ္းစားေလသလားလို႔ ေဖာ္ျပခဲ့ ပါေသးတယ္။ ေနျပည္ေတာ္က နယ္ခ်ဲ႔က်ဴးေက်ာ္မႈ ကို လက္မခံတဲ့ၿမိဳ႔လို႔ ဆိုခ်င္ပံုပါပဲ။ ေနာက္တပတ္မွာေတာ့ အခုၿမိဳ႔ေတာ္သစ္ တည္ေနရာ၊ တည္ေဆာက္ထားပံု၊ တည္ေဆာက္ေနပံု အေၾကာင္း ေတြကို ဆက္လက္ တင္ျပပါမယ္။ အားလံုး ၿငိမ္းခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ။ 

(ယခု ေဆာင္းပါးကို လြတ္လပ္ေသာအာရွအသံ ျမန္မာပိုင္းအစီအစဥ္ RFA မွ ထုတ္လႊင့္သြားခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ RFA ၏ မူပိုင္သာျဖစ္ၿပီး ျပန္လည္ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္သည္။)

Read more »

ေနျပည္ေတာ္(၅)

             

                   ထိုင္းႏိုင္ငံရွိ (White Lotus) စာအုပ္တိုက္က ထုတ္ေဝၿပီး၊ ထိုင္းသုေတသီ ဒူယာပက္ ပရီခ်ာရာ့ရွ္ (Duyapak Preecharushh) က ေရးသားထားတဲ့ "ေနျပည္ေတာ္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္" ဆိုတဲ့ စာအုပ္အေၾကာင္းကို တင္ဆက္ေနပါတယ္။ ဒီတပတ္မွာေတာ့ အခု စစ္အစိုးရလက္ထက္မွာ ကုန္းတြင္းပိုင္းေဒသ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေစေရး ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ "ေနျပည္ေတာ္" ၿမိဳ႔ေတာ္အသစ္ကုိ ေျပာင္းေရႊ႔ရတယ္ဆိုတဲ့ စာေရးသူရဲ႔ သံုးသပ္ခ်က္ကို ဆက္လက္ တင္ျပပါမယ္။ ေသာတရွင္ မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား။ စာေရးသူ ဒူယာပက္ ပရီခ်ာရာ့ရွ္က ေနျပည္ေတာ္ကို ျမန္မာစစ္အစိုးရက ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္ ေျပာင္းေရႊ႔ရတဲ့ အေၾကာင္းကို ဒုတိယက႑အေနနဲ႔ ကုန္းတြင္း ပိုင္းေဒသ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးကိစၥေတြနဲ႔ ဆက္စပ္သံုးသပ္တင္ျပ ထားပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး-စစ္ေရးအေၾကာင္း ေတြေၾကာင့္ ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္ေျပာင္းရတယ္ဆိုတာ ထင္ရွားေပမယ့္ ကုန္းတြင္းပိုင္းက်တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔ ေျခာက္ေသြ႔ ေဒသတိုးတက္လာေစေရးအတြက္ ေျပာင္းတာ ျဖစ္ေလမလား ဆိုၿပီး အခ်က္အလက္ေတြနဲ႔ သူက သံုးသပ္ တင္ျပထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိကအားျဖင့္ စာေရးသူက အခ်က္ (၃) ခ်က္ကို ေဆြးေႏြးတင္ျပပါတယ္။ ပထမအခ်က္က စိုက္ပ်ဳိးေရးက႑ကို ခ်ဲ႔ထြင္လိုတဲ့အေၾကာင္းလို႔ ဆိုပါ တယ္။ ဒုတိယအခ်က္ကေတာ့ စြမ္းအင္နဲ႔ သဘာဝရင္းျမစ္ ထုတ္လုပ္ေရးကို ဖြံ႔ၿဖိဳးေစလိုလို႔ ဆိုၿပီး သူကဆိုပါ တယ္။ တတိယအခ်က္ကေတာ့ သယ္ယူ ပို႔ေဆာင္ေရး စနစ္ကို ဖြံ႔ၿဖိဳးေစခ်င္လို႔ဆိုၿပီး သံုးသပ္ပါတယ္ ပထမအေၾကာင္းျဖစ္တဲ့ စိုက္ပ်ဳိးေရးက႑ကို ခ်ဲ႔ထြင္လိုတဲ့အေၾကာင္းကို စာေရးသူက ေဆြးေႏြးရာမွာ ျမန္မာ ႏိုင္ငံဟာ စိုက္ပ်ဳိးေရးကို အေျချပဳတဲ့ႏိုင္ငံတခု ျဖစ္သလို၊ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔ ေျခာက္ေသြ႔ေဒသ အခု ေနျပည္ေတာ္ၿမိဳ႔ စိုက္ရာေဒသဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔ ဗဟိုခ်က္မ၊ ကုန္းတြင္းပိုင္းက်ရာေဒသ ဖြံ႔ၿဖိဳးဖို႔လိုတယ္ဆိုၿပီး စစ္အစိုးရက ယူဆ ထားပံုရတယ္လို႔ သူက သံုးသပ္ပါတယ္။ ျမန္မာစစ္အစိုးရ လက္ထက္မွာ ဆည္ေတြ၊ တာတမံေတြ အမ်ားအျပား ေဆာက္လုပ္ခဲ့တယ္ ဆိုတာ ကေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ လက္ရွိစစ္အစိုးရလက္ထက္မွာ ဆည္ေပါင္း ၁၅ဝ နီးပါးကို ေဆာက္လုပ္ခဲ့ၿပီး၊ စိုက္ဧက ၁. ၆၄ သန္းကို ေရေပးေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္ခဲ့တယ္လို႔ စာေရးသူက ဆိုပါတယ္။ 

           လယ္ယာစိုက္ပ်ဳိးေရးလုပ္ငန္းေတြကို ပံ့ပိုးေပးဖို႔ ဆည္ေျမာင္းကန္ေခ်ာင္းေတြ ေဖာက္လုပ္တာဟာ ေရွးဗမာ မင္းေတြလက္ထက္ ကတည္းက ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ေလေတာ့ အခုအစိုးရကလည္း ဒီအစဥ္ အလာကို လိုက္လိုပံုရပါတယ္။ အဲဒါအျပင္ အရင္က ဖူလံုေရးအတြက္ စိုက္ေနရာကေန၊ အခုေတာ့ တိုးထုတ္ႏိုင္ေရး အတြက္ စိုက္တာျဖစ္လာပါတယ္။ အရင္ ၂ သီးစားစိုက္ေနရာကေန၊ ၁၉၉၂-၉၃ မွာ ေႏြစပါးအပါအဝင္ ၃-သီး စိုက္ေစတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒီလိုဆည္ေျမာင္းေတြ တည္ေဆာက္ရာမွာ စစ္ေတာင္း ျမစ္ဝွမ္းလြင္ျပင္၊ မူးျမစ္ဝွမ္း၊ ေပါင္းေလာင္းျမစ္ဝွမ္းလြင္ျပင္ေဒသေတြ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔ ေျခာက္ေသြ႔ဇုန္ေတြကို အဓိက ထားတယ္လို႔ စာေရးသူ က သံုးသပ္ပါတယ္။ 

            အရင္တုန္းကေတာ့ စိုက္ပ်ဳိးေရးျဖစ္ထြန္းရာ ကမ္းရိုးတန္းေဒသေတြ၊ ဧရာဝတီ ျမစ္ဝ ကြၽန္းေပၚေဒသေတြမွာပဲ လူေနထူထပ္ခဲ့တာပါ။ အခုေနျပည္ေတာ္ေဒသကို ေျပာင္းၿပီး ေျခာက္ေသြ႔ဇုန္ကို ဖြံ႔ၿဖိဳးလာေအာင္ လုပ္ျခင္းအားျဖင့္ လူေတြက ျပန္ၿပီးေျပာင္းေရႊ႔လာၾကမယ္၊ ပိုၿပီး မွ်မွ်တတဖြံ႔ၿဖိဳးမႈပံုစံ ျဖစ္ေအာင္ ရည္ရြယ္တာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္၊ ဒီလိုၿမိဳ႔ေတာ္ ေျပာင္းေရႊ႔တဲ့ပံုစံက တူရကီ၊ ဘရာဇီးလ္၊ ႏိုင္ဂ်ီးရီးယားက ၿမိဳ႔ေတာ္ေတြ ေျပာင္းေရႊ႔ခဲ့တဲ့အေၾကာင္းနဲ႔ တူတယ္ဆိုရမယ္လို႔ သံုးသပ္ပါတယ္။ ဒုတိယအခ်က္အေနနဲ႔ စြမ္းအင္နဲ႔ သဘာဝရင္းျမစ္ ထုတ္လုပ္ေရးကို ဖြံ႔ၿဖိဳးေစလိုလို႔ ဆိုၿပီး သူကဆိုပါတယ္။ သဘာဝ သယံဇာတေတြ တိုးတက္ထုတ္ႏိုင္ျခင္းျဖင့္ စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးေစဖို႔အေၾကာင္း ျဖစ္သလို၊ တဖက္မွာလည္း စစ္အစိုးရ အင္အားႀကီးထြားေစဖို႔ ဝင္ေငြရေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ 

             ေနျပည္ေတာ္ကို ေျပာင္းျခင္းအားျဖင့္ တိုင္းရင္း သားေဒသေတြက သယံဇာတထုတ္လုပ္ငန္းေတြကို ပိုလက္လွမ္း မွီလာမယ္။ ကမ္းလြန္ကရတဲ့ သဘာဝ ဓာတ္ေငြ႔အျပင္ အျခားဓာတ္သတၱဳ တူးေဖာ္ေရး လုပ္ငန္းေတြကေန ဝင္ေငြပိုရေစမယ္လို႔ သူက သံုးသပ္ ပါတယ္။ တဖက္မွာလည္း ေရအား လွ်ပ္စစ္ ထုတ္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းေတြ အႀကီးအက်ယ္တိုးခ်ဲ႔ေနၿပီး၊ ၂ဝ၃ဝ မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ေရအားလွ်ပ္စစ္ကို အေျချပဳ စီးပြားျဖစ္တဲ့ ႏိုင္ငံျဖစ္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းေနတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကိုလည္း ေဖာ္ျပပါတယ္။ လွ်ပ္စစ္မီးသာ ေကာင္းေကာင္းမလာတယ္၊ စစ္ေတာင္းျမစ္မ်ားသာမက၊ အျခားေဒသေတြမွာ ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္းေတြ တည္ေနတာ အမ်ားအျပား ျဖစ္ပါတယ္။ တတိယအခ်က္ျဖစ္တဲ့ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးစနစ္ကို ဖြံ႔ၿဖိဳးေစခ်င္လို႔ဆိုၿပီး သံုးသပ္ရာမွာေတာ့ စစ္အစိုးရ လက္ထက္မွာ လမ္း၊ တံတား အေျခခံအေဆာက္အဦ စီမံကိန္းေတြ အထူးအေလးေပး ေဆာက္လုပ္ခဲ့ပါတယ္။

             ျမန္မာႏိုင္ငံ ေတာင္-ေျမာက္ျဖတ္တဲ့လမ္း၊ အေရွ႔-အေနာက္ျဖတ္တဲ့ လမ္းမႀကီးေတြကို ေဆာက္လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ စစ္အစိုးရလက္ထက္မွာပဲ တံတားႀကီးေပါင္း ၁၇ဝ ေဖာက္လုပ္ခဲ့တယ္လို႔ စာေရးသူက စုေဆာင္းေဖာ္ျပပါတယ္။ ဒီလမ္းေတြက ႏိုင္ငံတြင္း ဆက္သြယ္ထားတဲ့ ကြန္ရက္ေတြျဖစ္သလို၊ အာရွကိုျဖတ္သြားမယ့္ လမ္းမႀကီးနဲ႔လည္း ခ်ိတ္ဆက္ဖို႔ ရည္ရြယ္ထားတယ္လို႔ စာေရးသူက သံုးသပ္ပါတယ္။ ေနျပည္ေတာ္ဟာ ျပည္တြင္းလမ္း၊ အာရွ လမ္းမႀကီးရဲ႔ ဆံုခ်က္ျဖစ္ေလမလားလို႔ေတာင္ သူက ဆိုပါတယ္။ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးေကာင္းလာတာနဲ႔ အမွ်၊ စိုက္ပ်ဳိးေရး၊ ကုန္သြယ္ေရးေတြ ခ်ိတ္ဆက္တိုးတက္ ေစဖို႔ ရည္ရြယ္တယ္လို႔လည္း ဆိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေမာင္ေအာင္မ်ဳိးေဆြးေႏြးထားတဲ့ ဘာေၾကာင့္ေနျပည္ေတာ္ကို ၿမိဳ႔ေတာ္ေျပာင္းရသလဲဆိုတဲ့ စာတန္း သံုးသပ္ခ်က္မွာေတာ့ ဒီလိုသံုးသပ္ခ်က္မ်ဳိး မေတြ႔ရပါဘူး။ 

              အဲဒါအျပင္ စာေရးသူရဲ႔ သံုးသပ္ခ်က္ကလည္း သိပ္ၿပီး မခိုင္လံုလွဘူးလို႔ က်ေနာ္သံုးသပ္မိပါတယ္။ သူက ျမန္မာစစ္အစိုးရကို "ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈကို လိုလားတဲ့ အစိုးရမ်ဳိး" (Development regime) လို႔ သံုးသပ္တာကိုက က်ေနာ္ သေဘာမေတြ႔မိပါဘူး။ စစ္အစိုးရက သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ေအးခ်မ္းသာယာေရးနဲ႔ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီလို႔ နာမည္တပ္ထားတာေတာ့ ရွိပါတယ္။ တကယ္ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈကို ေဆာင္ က်ဥ္းႏိုင္-မႏိုင္ဆိုတာက ေနာက္ထပ္ေမးခြန္းတခု ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တခုက စီးပြားေရး ဖြံ႔ၿဖိဳးေစခ်င္တယ္ ဆိုရင္ျဖင့္ အခုလို ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္းကာလ၊ ကမၻာႀကီးနဲ႔ ပိုလို႔ဆက္ဆံစရာလိုတဲ့ ကာလမွာ ဆိပ္ကမ္း၊ ဆက္သြယ္ေရးဆံုခ်က္ေတြ၊ ကုန္သြယ္မႈ အခြင့္အလမ္းေတြကို ပိုလို႔ ထည့္သြင္းစဥ္းစားရမွာပါ။ ျမန္မာျပည္ရဲ႔ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးအေျခအေနက ကိုယ့္လူထုေတြသာ အသိဆံုးျဖစ္ပါတယ္။ လယ္ယာစိုက္ပ်ဳိးေရးအတြက္ ေရနက္ကြင္းေတြလုပ္ပါတယ္။ ေႏြစပါးကိစၥေတြလုပ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လယ္ယာဖြံ႔ၿဖိဳးေရးအတြက္ အဓိကက်တဲ့ သြင္းကုန္၊ ေျမၾသဇာ၊ နည္းပညာ၊ စက္မႈ၊ ေခ်းေငြ ရႏိုင္တဲ့ကိစၥ၊ က်ိတ္ခြဲတင္ပို႔ေရးကိစၥေတြကို ပံ့ပိုးေပးမႈ နည္း လွေတာ့ ထင္တိုင္းမေပါက္လွပါဘူး။ 

              တဖက္မွာ ေစ်းကြက္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားေတာ့လည္း အက်ဳိးရရွိခံစားသင့္ သေလာက္ မခံစားႏိုင္ၾကပါဘူး။ ဒီအခ်က္အခ်ဳိ႔ကို စာေရးသူကတင္ျပထားေပမယ့္၊ စစ္အစိုးရ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ပိုတြက္ထားသလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ ေနာက္တခါ ေရအားလွ်ပ္စစ္နဲ႔ သယံဇာတ ထုတ္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ အႀကီးအက်ယ္ လုပ္ကိုင္ ေနေပမယ့္ ျမန္မာျပည္သူေတြထက္စာရင္၊ ျပည္ပကို ေရာင္းစားဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္က ပိုမ်ားေနပါတယ္။ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရး၊ အေျခခံ အေဆာက္အဦေတြကိစၥ တိုးတက္ေစဖို႔ လုပ္ေနတယ္ဆို ေပမယ့္ စီးပြားေရးပညာရွင္တေယာက္ သံုးသပ္ထားတာက အခုႏွစ္ပိုင္းေတြမွာ အေျခခံအေဆာက္အဦ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းေတြက ေနျပည္ေတာ္တခုထဲမွာ ကြက္ၿပီးမ်ားေနတယ္၊ အျခားေဒသေတြမွာ ရွက္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ နည္းေနတယ္လို႔ သံုးသပ္ထားတာလည္း ဖတ္ရဖူးပါတယ္။ ျပည္ပ အာရွအေဝးေျပး လမ္းမႀကီးနဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္ဖို႔ဆိုတာကလည္း အိမ္မက္သဖြယ္ပဲ ရွိေနပါေသးတယ္။ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္ကစလို႔ ေနျပည္ ေတာ္ကို ၿမိဳ႔ေတာ္ေျပာင္းေရႊ႔ခဲ့ေပမယ့္ စစ္အစိုးရေျပာသလို ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈေတြ ျပည္သူေတြ ဘယ္ေလာက္ အထိခံစားႏိုင္ၿပီလဲ ဆိုတာ ျပည္သူေတြ အသိဆံုးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ စာေရးသူရဲ႔ သံုးသပ္ခ်က္ ေတြ က သိပ္မခိုင္လံုလွဘူးလို႔ပဲ ဆိုခ်င္ပါေတာ့တယ္။ ေနာက္တပတ္မွာေတာ့ ဒီစာအုပ္ထဲက ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္ေျပာင္းရျခင္းရဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈ- စိတ္ဓာတ္ေရးရာအေၾကာင္း ေတြကို ဆက္လက္တင္ျပပါမယ္။ အားလံုး ၿငိမ္းခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ။ 

       (ယခု ေဆာင္းပါးကို လြတ္လပ္ေသာအာရွအသံ ျမန္မာပိုင္းအစီအစဥ္ RFA မွ ထုတ္လႊင့္သြားခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ RFA ၏ မူပိုင္သာျဖစ္ၿပီး ျပန္လည္ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္သည္။)

Read more »

Myanmar nationals arrested in Tripura

               Agartala, Aug 1 (IBNS): Police arrested two Myanmar nationals- Rohingya Muslims- Sunday from a hotel in Agartala in Tripura. Both Rohingya Muslims from Mongolo area of Myanmar had entered through Teknaf of Cox's Bazar in Bangladesh and then crossed into Tripura by the Sonamura border. The arrested identified as Mohammad Tayub (29) and Saho Alam (20) informed police that they had crossed the border from Bangladesh and intended to go to Delhi before reaching to Jammu in search of work. “From here we were to go to Jammu. But first we would have gone to Delhi and from there to Jammu for working there with a cousin of mine.  

             We cross through Teknaf (Mayanmar-Bangladesh border) and from there we have two roads, one through Manipur but it is long and difficult. So we prefer this (through Tripura) as it is easier this way,” said Mohammed Tayub, one of the arrested. He said the minority Muslim Rohingya’s are fleeing to avoid the atrocities by the majority Buddhist in army controlled Myanmar The Rohingya's are denied even the most basic rights and are not considered citizens of that nation. They are not allowed to travel from one village to another within the state without permission. They are denied government every after having required qualifications and even they are not allowed to marry without the permission of the authority. Both were produced before the court in the afternoon. There are an estimated 2 million Rohingya; slightly less than half still live in northern Rakhine state. Several hundred thousand more were driven out by the military in two separate purges — one in the late 1970s and another in the early 1990s. Some now work in the Middle East while others remain in camps in neighbouring Bangladesh. 

              Many have even crossed into India. At present more than one lakh exiled Myanmar’s population have taken refuge in India, fighting for the restoration of democracy in their country. Myanmar's government which consists of mainly the Buddhist community says that the Rohingya people belong to Bangladesh. Many Rohingya were brought to Myanmar from South Asia by the British while the entire region was part of colonial India. Rohingya's claim that have been living in Myanmar for almost 200 years.

Read more »

ေနျပည္ေတာ္(၄)

             ထိုင္းႏိုင္ငံရွိ (White Lotus) စာအုပ္တိုက္က ထုတ္ေဝၿပီး၊ ထိုင္းသုေတသီ ဒူယာပက္ ပရီခ်ာရာ့ရွ္ (Duyapak Preecharushh) က ေရးသားထားတဲ့ "ေနျပည္ေတာ္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္" ဆိုတဲ့ စာအုပ္အေၾကာင္းကို တင္ဆက္ ေနပါတယ္။ ဒီတပတ္မွာေတာ့ အခု စစ္အစိုးရလက္ထက္မွာ ဘာျဖစ္လို႔ "ေနျပည္ေတာ္"ဆိုၿပီး ၿမိဳ႔ေတာ္အသစ္ ေျပာင္းေရႊ႔ရတယ္ဆိုတဲ့ သံုးသပ္ခ်က္ကို ဆက္လက္ တင္ျပပါမယ္။ ေသာတရွင္ မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား။ 

             စာေရးသူ ဒူယာပက္ ပရီခ်ာရာ့ရွ္က ေနျပည္ေတာ္ကို ျမန္မာစစ္အစိုးရက ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္ ေျပာင္းေရႊ႔ရတဲ့ အေၾကာင္းကို ပထမပိုင္း ႏိုင္ငံေရး-စစ္ေရးအေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ သံုးသပ္ရာမွာ အဓိကအေၾကာင္းအခ်က္ ၃- ခ်က္ကို ေဆြးေႏြးထား ပါတယ္။ အဲဒီအခ်က္ေတြ မေဆြးေႏြးခင္၊ သူက ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႔ လံုျခံဳေရး အေပၚ ရႈျမင္ပံု၊ အာဏာအေပၚ ရႈျမင္ပံုေတြကို တင္ျပပါတယ္။ ျမန္မာစစ္အစိုးရက တို႔တာဝန္အေရး ၃-ပါး ဆိုၿပီး "ျပည္ေထာင္စု မၿပိဳကြဲေရး၊ တိုင္းရင္းသား စည္းလံုးညီၫြတ္မႈ မၿပိဳကြဲေရး၊ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာ တည္ တံ့ခိုင္ျမဲ ေရး"လို႔ ေျပာေနေပမယ့္ အမွန္မွာေတာ့ စစ္ေခါင္းေဆာင္ အဆက္ဆက္က သူတို႔အာဏာနဲ႔ပတ္သက္ရင္ ရႈျမင္ပံုက အကန္႔အသတ္ရွိတယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္၊ သူတို႔အာဏာနဲ႔ စင္ၿပိဳင္ျဖစ္လာမယ့္ သီးျခား လြတ္လပ္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းမ်ဳိးကို မထားလိုၾကပါဘူး၊ ႀကီးထြား ရွင္သန္ခြင့္ မေပးလိုၾကပါဘူး၊ တေလွ်ာက္လံုးမွာလည္း ျပည္တြင္း ျပည္ပက အာခံလာမယ့္ရန္၊ ဝင္ၿပီး စြက္ဖက္မယ့္ အေရးေတြ ကိုလည္း အထူးစိုးရိမ္ကဲေနၾကပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ပဲ ျပည္ပအားကိုး ပုဆိန္ရိုးတို႔၊ ရုပ္ေသး စသျဖင့္ ေႂကြးေၾကာ္သံေတြ ျဖစ္လာရတာပါ၊ တဖက္မွာ ဗဟို ခ်ဳပ္ကိုင္မႈကို အလြန္အက်ဴး ထိန္းသိမ္းထားျခင္ၿပီးေတာ့၊ တိုင္းရင္းသားေတြဆိုရင္လည္း အျမဲ သံသယ မယံုသကၤာစိတ္နဲ႔ ၾကည့္တတ္ၾကပါတယ္။ အာဏာကို ခြဲေဝျဖန္႔ျဖဴးေပးဖို႔ စဥ္းစားေလ့ မရွိၾကပါဘူး။ 

            တိုင္းရင္းသား ေတြက သူတို႔ ေမြးရာပါ အခြင့္အေရးေတာင္းတာေတာင္ ႏိုင္ငံေရး-လံုျခံဳေရးကို ၿခိမ္းေျခာက္တယ္လို႔ ျမင္ေလ့ ရွိပါတယ္။ အဲသည္ေတာ့ စာေရးသူ ဒူယာပက္ သံုးသပ္ထားတာကေတာ့ ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္ ေရႊ႔ရတဲ့ ပထမအေၾကာင္းရင္းက ႏိုင္ငံေရးအရ အံုºကြမႈေတြ၊ လူထုဆန္႔က်င္ ဆႏၵျပမႈေတြကို ေရွာင္လႊဲႏိုင္ေအာင္ ရည္ရြယ္တာလို႔ ဆိုပါတယ္။ စစ္အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး တေလွ်ာက္လံုးမွာ ထစ္ကနဲဆို ဆႏၵျပပြဲေတြ၊ လူထု ဆူပူအံုႂကြမႈေတြက ရန္ကုန္မွာ ျဖစ္ ေပၚေနၾကတာပါ။ စာေရးဆရာက ၁၉၆၂၊ ၁၉၇၄၊ ၈၈ လူထုဆႏၵျပပြဲေတြအေၾကာင္း သက္ေသအျဖစ္ ေဖာ္ျပပါ တယ္။ တဖက္မွာလည္း ေသြးထြက္သံယို ဗံုးေပါက္ကြဲမႈေတြ၊ အၾကမ္းဖက္ ဗံုးေထာင္တိုက္ခိုက္မႈေတြက ရန္ကုန္ မွာ အျဖစ္မ်ားပါတယ္။ အဲသည္ေတာ့ လံုျခံဳေရးၿခိမ္းေျခာက္မႈေတြနဲ႔ ေဝးရာကို ေရႊ႔တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အစီ အစဥ္တက် လုပ္ႏိုင္မယ့္၊ ပိုလို႔ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္မယ့္ ေနရာမ်ဳိးကို ရွာေဖြတာလို႔ေျပာပါတယ္။ ဒုတိယအခ်က္ကေတာ့ တိုင္းရင္းသား သူပုန္ထမႈေတြရဲ႔ ၿခိမ္းေျခာက္မႈအေၾကာင္းေၾကာင့္လို႔ သူက သံုးသပ္ ပါတယ္။ တိုင္းရင္းသားသူပုန္အဖြဲ႔ အမ်ားစုက ျမန္မာႏိုင္ငံ အေရွ႔ပိုင္းေဒသမွာ အေျခခ်ေနၾကသလို၊ သူတို႔က ႏိုင္ငံျခားနဲ႔ ပိုဆက္စပ္ ပတ္သက္ေနၾကတယ္၊ မယံုၾကည္ရဘူးဆိုတဲ့ စိတ္လည္း ရွိေနပါတယ္။ ရန္ကုန္ကေနဆို ရင္ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ဖို႔ ခက္ခဲၿပီး၊ အခု ပ်ဥ္းမနားေနရာကေနဆိုရင္ ပိုလို႔ လက္လွမ္းမီႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ စဥ္းစားခ်က္ လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ တဖက္မွာလည္း သူက ပါေမာကၡ ေဒးဗစ္စတုိင္းဘာ့ဂ္ သံုးသပ္ခ်က္ကို ကိုးကားၿပီး စစ္အစိုးရ စဥ္းစားပံုက ေခတ္မီ အေတြးအေခၚမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲ မေပ်ာ့ေျပာင္း တင္းမာတယ္၊ သတ္မွတ္ထားတဲ့ နယ္နိမိတ္မ်ဥ္းေတြရဲ႔ အလယ္ဗဟိုခ်က္မေနရာကို ယူမယ္၊ တိုင္းရင္းသားေတြဆိုတာက နယ္စပ္မ်ဥ္းအရ၊ ပထဝီအရ၊ အာဏာအရ စက္ဝိုင္းဗဟိုခ်က္မရဲ႔ ျပင္ပမွာသာ ရွိတယ္ဆိုတဲ့ ပံုစံမ်ဳိး စဥ္းစားခ်ဥ္းကပ္ပံုပါ။ 

         ဒါ ေၾကာင့္လည္း ပထဝီအရ ဗဟိုခ်က္မက်ရာကို ေရြးခ်ယ္တာလည္း ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ တတိယ ႏိုင္ငံေရး-လံုျခံဳေရး အေၾကာင္းအခ်က္ကေတာ့ အေမရိကန္ ေရတပ္ႀကီးက က်ဴးေက်ာ္တိုက္ခိုက္လာ ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ စိုးရိမ္စိတ္ကဲလြန္းတဲ့ ၿခိမ္းေျခာက္မႈလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ သံုးသပ္ပါတယ္။ တခ်ိန္က ကူမင္တန္ တပ္ေတြ က်ဴးေက်ာ္ခဲ့တာကိုလည္း စိတ္က ေျခာက္လွန္႔ေနပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာလည္း ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ကာလ မွာ အေမရိကန္ေရတပ္က ျမန္မာ့ေရပိုင္နက္ကို ေရာက္လာတယ္ဆိုတဲ့ စစ္အစိုးရက ေျပာဆိုစြပ္စြဲတာေတြ လည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါအျပင္ ျမန္မာစစ္အစိုးရကို ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္မွာ သမၼတဘုရွ္က "မင္းဆိုးမင္းညစ္ေတြရဲ႔ အာဏာခံကတုတ္" (Outpost of tyranny) အျဖစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို စြပ္စြဲေျပာဆိုခဲ့တယ္လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ အမွန္က ႏိုင္ငံျခားေရး ဝန္ႀကီးျဖစ္သူ ကြန္ဒိုလီဇာ ရိုက္စ္ ေျပာခဲ့တာပါ။ 

            အေမရိကန္ႏိုင္ငံက အျခားႏိုင္ငံေတြကို စစ္ေရးနဲ႔ လက္ေတြ႔ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ခဲ့ေတာ့ လည္း ျမန္မာစစ္အစိုးရအဖို႔ ပိုလို႔ စိုးရိမ္ဖြယ္အေျခအေန ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလို ၿခိမ္းေျခာက္မႈကို မျဖစ္ႏိုင္ဖူးလို႔ ယူဆၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ရန္ကုန္ဆိုရင္ ေရေၾကာင္းကေန အလြယ္တကူ သိမ္းပိုက္ႏိုင္တယ္၊ အခုလို ပ်ဥ္းမနားေနရာကေတာ့ ေလယာဥ္နဲ႔ ဗံုးက်ဲေကာင္း က်ဲႏိုင္တယ္၊ ဒါေပမယ့္ လက္ေတြ႔ ကာယကံေျမာက္ သိမ္းပိုက္ဖို႔က်ေတာ့ ကုန္းတြင္းပိုင္း ေဒသ အထိကို စစ္တပ္ေတြ တက္ လာမွ ရမယ့္ အေျခအေနပါ။ ဒီအေျခ အေနမွာ ျပည္သူ႔စစ္ မဟာ ဗ်ဴဟာနဲ႔ ခုခံစစ္ဆင္မယ္လို႔ စဥ္းစားျပင္ဆင္ ေနတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ စစ္အစိုးရက ပထဝီႏိုင္ငံေရး၊ ပထဝီေရး မဟာဗ်ဴဟာကိစၥေတြကို စဥ္းစားရင္ အျခား စီးပြား၊ သံတမာန္ေရး အျမင္ေတြနဲ႔ စဥ္းစားတာ မဟုတ္ဘဲ၊ စစ္ေရးအျမင္ဖက္ကခ်ည္း စဥ္းစားေလ့ ရွိတာကိုလည္း စာေရးသူက ေထာက္ျပပါတယ္။

           ဒါေပမယ့္ ေနျပည္ေတာ္ကို ေျပာင္းေရႊ႔ရတဲ့အေၾကာင္း စဥ္းစားခ်က္ ေမာင္ေအာင္မ်ဳိးေရးသားၿပီး၊ ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္ မွာ အာရွ သုေတသန အင္စတီက်ဳက ထုတ္ေဝတဲ့ စာတန္းကို ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ သူကေတာ့ အခ်က္ ၆-ခ်က္ ခြဲ ေဝဖန္သံုးသပ္ ထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ (၁) သတင္းလံုျခံဳေရး၊ (၂) စစ္ေရးနဲ႔ မဟာဗ်ဴဟာ စဥ္းစားခ်က္၊ (၃) ကိုယ္က ထိန္းခ်ဳပ္ထား ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ခံစားမႈေၾကာင့္၊ (၄) ကိုလိုနီ စနစ္ အကြၽင္းအက်န္ေတြကို လမ္းခြဲ ဖယ္ရွားခ်င္လို႔၊ (၅) ဗဟို အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို လူဦးေရထူထပ္တဲ့ ေဒသေတြနဲ႔ ခြဲျခားထားခ်င္တာ၊ (၆) ျမန္မာ့ေတြရဲ႔ ရိုးရာ အစဥ္အလာအရ ကမၻာႀကီးကို ရႈျမင္ပံုေၾကာင့္ဆိုၿပီး ၆-ခ်က္ခြဲျခားလို႔ သံုးသပ္ထားတာ ဖတ္ရပါတယ္။ စာေရးသူ ဒူယာပက္နဲ႔ တူတာရွိသလို၊ ပိုလို႔ ထင္သာတဲ့ အခ်က္ေတြလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။ ေမာင္ေအာင္မ်ဳိး ကေတာ့ အခုၿမိဳ႔ေတာ္ေျပာင္းတဲ့ကိစၥမွာ ျမန္မာေတြရဲ႔ အစြဲအလမ္း ဘုန္းကံကိစၥေတြ၊ ယၾတာ ကက္ကင္းေတြ၊ တေဘာင္ လက္ဖြဲ႔ အေဆာင္ေတြကိစၥေတာင္ ျဖစ္ႏိုင္ရဲ႔လို႔လည္း ဆိုထားပါတယ္။ စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတဲ့ အခ်က္ေတာ့ (မဆလ) တပါတီအစိုးရ မျပဳတ္က်ခင္က ျဖစ္တဲ့ တေဘာင္တခုက သက္ဆိုင္ေလသလား၊ မသက္ဆိုင္ေလသလား မသိ၊ "ကုလားဘုရား ထီးေတာ္တင္၊ ေနမင္းႀကီးလည္းဝင္" ဆိုၿပီး ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါသတဲ့၊ ဒီလိုနဲ႔ အိႏၵိယေစတီေတာ္ပံု မဟာဝိဇယေစတီ ထီးေတာ္တင္ၿပီးေနာက္ ဦးေနဝင္းလည္း အာဏာက ဆင္းခဲ့ရ ပါတယ္။ အဲဒါအျပင္ ၁၉၉ဝ ခုႏွစ္မ်ားမွာ ေနာက္ထပ္တေဘာင္တခု ေပၚလာတယ္လို႔လည္း ဆိုပါေသးတယ္။

             "စြယ္တူႏွစ္ဆူ အတူတူ၊ ျပည္သူလည္းမြဲ၊ တပ္လည္းကြဲ" ဆိုတဲ့ တေဘာင္ပါ။ ေနာက္ပိုင္းမွာ စစ္တပ္-ေထာက္ လွမ္းေရးေတြအၾကား ကြဲၾကေတာ့ ဒီကိစၥေတြကိုလည္း အာဏာအတြက္ ထည့္စဥ္းစားႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒါအျပင္ လူအမ်ားက စြပ္စြဲေနၾကသလို ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊက ဘုရင္ရူး ရူးေနတယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ကိုလည္း မျဖစ္ ႏိုင္ဘူးလို႔ေတာ့ မဆိုႏိုင္ပါဘူး။ ေမာင္ေအာင္မ်ဳိး ေဆာင္းပါးမွာပဲ ေဖာ္ျပထားတာက ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္၊ ေနျပည္ေတာ္ မွာ တည္ထားမယ့္ ဥပၸါတသႏၱိေစတီ အုတ္ျမစ္ခ်တဲ့ အခမ္းအနား ဖိတ္စာမွာ ေဖာ္ျပထားတာက "ရာဇဌာနီ ေနျပည္ေတာ္" ဆိုၿပီး ေနရာကို ၫႊန္းထားခဲ့ပါတယ္။ ဒီကိစၥေတြကလည္း ေနျပည္ေတာ္ကို တထီးတနန္းတည္ ခ်င္တဲ့ အေၾကာင္း ျဖစ္ႏိုင္ပါေသးတယ္။ ေနာက္တပတ္မွာေတာ့ အခုၿမိဳ႔ေတာ္သစ္တည္ေနရာနဲ႔ ကုန္းတြင္းပိုင္း ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးကိစၥ ဆက္စပ္မႈ ရွိႏိုင္-မရွိႏိုင္သံုးသပ္ခ်က္ကို ဆက္လက္တင္ျပပါမယ္။ အားလံုး ၿငိမ္းခ်မ္း ေပ်ာ္ရႊင္ ၾကပါေစ။ 

         (ယခု ေဆာင္းပါးကို လြတ္လပ္ေသာအာရွအသံ ျမန္မာပိုင္းအစီအစဥ္ RFA မွ ထုတ္လႊင့္သြားခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ RFA ၏ မူပိုင္သာျဖစ္ၿပီး ျပန္လည္ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္သည္။)

Read more »

ေနျပည္ေတာ္(၃)

              ထိုင္းႏိုင္ငံရွိ (White Lotus) စာအုပ္တိုက္က ထုတ္ေဝၿပီး၊ ထိုင္းသုေတသီ ဒူယာပက္ ပရီခ်ာရာ့ရွ္ (Dyapak Precharushh) က ေရးသားထားတဲ့ "ေနျပည္ေတာ္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္" ဆိုတဲ့ စာအုပ္အေၾကာင္းကို တင္ဆက္ေနပါတယ္။ ဒီတပတ္မွာေတာ့ ျမန္မာ့သမိုင္းတေလွ်ာက္ မင္းနန္းစိုက္ရာ ၿမိဳ႔ေတာ္ေတြ ဘယ္လို အေျခခံအေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေျပာင္းေရႊ႔ၾကသလဲဆိုတဲ့ ေလ့လာခ်က္ကို တင္ျပပါမယ္။ ေသာတရွင္ မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား။ ျမန္မာ့သမုိင္းမွာ ဗမာဘုရင္ေတြ နန္းစိုက္ စိုးစံရာ ၿမိဳ႔ေတာ္ေတြအႀကိမ္ႀကိမ္ ေျပာင္းေရႊ႔ခဲ့ၾကဖူးပါတယ္။ အထူး သျဖင့္ ေျပာင္းေရႊ႔နန္းစိုက္ခဲ့တဲ့ ေနရာ ေတြကို ျပန္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔ ေျခာက္ေသြ႔ဇုန္လို႔ေခၚတဲ့ ေဒသ အတြင္းမွာ အမ်ားဆံုးျဖစ္ၿပီး၊ အထူးသျဖင့္ ဧရာဝတီနဲ႔ စစ္ေတာင္းျမစ္ဝွမ္းလြင္ျပင္ေဒသကို အေျချပဳ ထီးနန္း စိုက္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ 

             ဒီေနရာရာ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအခ်က္အခ်ာ ေဒသ ျဖစ္သလို၊ ေခတ္သစ္ႏိုင္ငံေရးသိပၸံသေဘာအရ ႏိုင္ငံေရး-ပထဝီေရးအရ ႏွလံုးသည္းပြတ္သဖြယ္ အခ်က္အခ်ာ က်တဲ့ ဗဟိုခ်က္မေဒသလို႔လည္း ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလိုဗမာဘုရင္ေတြရဲ႔ ထီးနန္းၿမိဳ႔ေတာ္ေတြ ေျပာင္းေရႊ႔ၾကတဲ့ အေျခခံအေၾကာင္းကို စာေရးသူ ဒူယာပက္ ပရီခ်ာရာ့ရွ္က ျခံဳငံုလို႔ အေၾကာင္း ၅- ခုအျဖစ္ ထုတ္ႏႈတ္သံုးသပ္ ထားပါတယ္။ ပထမအေၾကာင္းကေတာ့ လံုျခံဳေရး- စစ္ေရးမဟာဗ်ဴဟာအရ ၿမိဳ႔ေတာ္ေတြ ေျပာင္းေရႊ႔ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာနဲ႔ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြျဖစ္တဲ့ ဆိုင္ယမ္လို႔ေခၚတဲ့ ထိုင္းႏိုင္ငံ၊ တရုတ္အင္ပိုင္ယာ၊ အိႏၵိယအေရွ႔ေျမာက္ ပိုင္းက ၿမိဳ႔ျပႏိုင္ငံေတြ က်ဴးေက်ာ္လာမယ့္အေရးကို ၾကည့္ၾကတာရွိသလို၊ မဟာဗ်ဴဟာက်တဲ့ ျပည္တြင္းစစ္ပြဲ ပဋိပကၡေတြ၊ မြန္-ရွမ္း-ရခိုင္ စတဲ့ မတူကြဲျပားတဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြအေရးကိုလည္း ၾကည့္ၾကပါတယ္။ ရန္ဖက္ အင္အားစုေတြကို ႏွိပ္ကြပ္ထားႏိုင္ဖို႔၊ မိမိၾသဇာ အာဏာကိုစုစည္းႏိုင္ဖို႔ ထီးနန္းစိုက္ရာ ေနရာေရြးၾကပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္- ေတာင္ငူမင္းဆက္ (သကၠရာဇ္ ၁၄၈၆ ခုႏွစ္ကေန ၁၇၅၂) ခုအထိ၊ ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္ (ေအဒီ ၁၇၅၂ ကေန ၁၈၈၅ ခုႏွစ္အထိ) က ဒီလို စဥ္းစားခ်က္ေတြနဲ႔ ၿမိဳ႔ေတာ္ထီးနန္းစိုက္ရာ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾက တာပါ။  

             ေတာင္ငူက ခံတပ္ေကာင္းျဖစ္သလို၊ တရုတ္အေရး- ရွမ္းလူမ်ဳိးေတြရဲ႔ ၾသဇာကင္းေရးကို ၾကည့္ၿပီး စစ္ေတာင္းျမစ္ဝွမ္းမွာ ထူေထာင္ခဲ့ၾကတာပါ။ အေလာင္းဘုရား ဦးေအာင္ေဇယ်တည္ခဲ့တဲ့ ေရႊဘို ကုန္းေဘာင္ နန္းဆက္ဟာလည္း မူးျမစ္ဝွမ္းမွာ အေျခစိုက္ တည္ေထာင္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါအျပင္ နန္းတြင္းေရး၊ အာဏာၿပိဳင္မယ့္၊ အာဏာလုမယ့္ အင္အားစုေတြကို တြက္ဆေနရာခ်တာလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒုတိယအေၾကာင္းကေတာ့ အင္အားအာဏာ စုစည္းလိုတဲ့အေၾကာင္း၊ ဘုန္းတန္ခိုး ျပလိုတဲ့အေၾကာင္းနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး ပဋိပကၡေတြေၾကာင့္ ၿမိဳ႔ေတာ္ေျပာင္းတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗမာဘုရင္ေတြက ေဗာဓိသတၱ ဘုရားေလာင္း မင္း၊ စၾကာဝေတး မင္းအေပါင္းကို ေအာင္ႏိုင္တဲ့မင္းအျဖစ္ သူတို႔တန္ခိုးထြားလာရင္ ယူဆၾကပါတယ္။ အဲသည္လို ဘုန္းတန္ခိုးနဲ႔ ေလွ်ာ္ညီစြာ မင္းေနျပည္ေတာ္ တည္ေဆာက္ၾကတာလည္း ရွိပါတယ္။ ဥပမာ တခု ကေတာ့ ေတာင္ငူဘုရင္ တပင္ေရႊထီးက ၾသဇာထြားလာတဲ့အခါမွာ မြန္တို႔ေဒသကိုသိမ္းပိုက္ၿပီး ၁၅၄ဝ မွာ ပဲခူးကို နန္းၿမိဳ႔ေရႊ႔ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ 

                ဒါေပမယ့္ သက္ဦးဆံပိုင္ဘုရင္ေတြရဲ႔ ၾသဇာကို အျမဲတေစၿခိမ္းေျခာက္ေန တဲ့ နန္းတြင္းေရးကိစၥေတြလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။ ဘုရင္အမ်ားစုက ပုန္ကန္ထီးနန္းျဖဳတ္ခ်ခံရတာ ရွိခဲ့ၿပီး၊ အင္အားေကာင္းတဲ့ မင္းညီမင္းသားေတြပဲ ဦးေဆာင္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို နန္းတြင္းရန္ေတြကို စိုးရိမ္ၿပီး ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္မွာပဲ ေရႊဘို၊ အင္းဝ (အဝ)၊ အမရပူရ၊ မႏၱေလး စသျဖင့္ ေျပာင္းခဲ့တာေတြလည္း ရွိပါ တယ္။ တတိယအေၾကာင္းကေတာ့ ဗုဒၶရဲ႔ ဗ်ာဒိတ္ေပးခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ေနရာ၊ ေဗဒင္ဟူးရား ပုဏၰားေတြ အၾကံေပးခ်က္ ေတြေၾကာင့္ ေျပာင္းၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာက ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈက အေရးပါတဲ့ အခန္းက ရွိေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားက ဗ်ာဒိတ္ေပးခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ ေနရာ၊ ယံုၾကည္ခ်က္ ေတြကိုလည္း ထိန္းသိမ္းထား တတ္ၾကပါတယ္။ ဘုရင္ေတြက သူတို႔ၾသဇာ အာဏာႀကီးမႈကို ဆက္လို႔ သိဒၵိ တင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ေရွးရိုးစဥ္လာေတြကို ထိန္းသိမ္းေၾကာင္းျပေလ့ရွိပါတယ္။ ဘုရင္ေတြ အိမ္မက္ျမင္မက္ ရင္လည္း ပုဏၰားဟူးရားေတြက အဓိပၸါယ္ေဖာ္လို႔ အၾကံေပးၾကပါတယ္။ တန္ခိုးႀကီးေသာမင္းသည္ ၿမိဳ႔ေဟာင္းကိုစြန္႔၍ ၿမိဳ႔သစ္ကို ေျပာင္းလတံ့ဆိုတဲ့ စာဆိုေတြလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဘိုးေတာ္ဘုရားလက္ထက္မွာ ၁၇၈၃ ခုႏွစ္မွာ (မေသေသာ ၿမိဳ႔ေတာ္) လို႔ အဓိပၸါယ္ရတဲ့ အမရပူရကို တည္ခဲ့သလို၊ ဘႀကီးေတာ္မင္း လက္ထက္ ၁၈၂၃ မွာ အမရပူရကေန အင္းဝကို ျပန္ေျပာင္းပါတယ္။ 

               တခါ မင္းတုန္းမင္းလက္ထက္မွာ မႏၱေလးရတနာပံု ေနျပည္ေတာ္ ကို ၁၈၅၇ ခုႏွစ္မွာ တည္ခဲ့တဲ့ကိစၥေတြက ဗုဒၶဘုရားရွင္က ဗ်ာဒိတ္ေပးခဲ့တယ္၊ ေဗဒင္ကိန္းခန္း ေတြကဆိုတဲ့ အေပၚ အေျခခံတာလည္း ရွိပါတယ္။ စတုတၳအေၾကာင္းကေတာ့ စိုက္ပ်ဳိးေရးျဖစ္ထြန္းရာ၊ ကုန္းတြင္းပိုင္း ေနရာကို ေရြးၾကတာပါ။ ကိုလိုနီေခတ္ မတိုင္မီ ကာလအထိ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔ အဓိကစီးပြားေရးက စိုက္ပ်ဳိးေရးလုပ္ငန္းသာပဲ ရွိပါတယ္။ တိုင္းျပည္ဝမ္းစာ ကိစၥကိုလည္း ထည့္စဥ္းစားၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ စိုက္ပ်ဳိးေရးျဖစ္ထြန္းရာကို ေရြးခ်ယ္ၾကတာ မဆန္းပါဘူး။ အင္းဝဆိုရင္ ျမစ္ငယ္နဲ႔ ဧရာဝတီျမစ္ဆံုၾကား၊ မႏၱေလးဆိုရင္ ဆန္စပါးျဖစ္ထြန္းရာ ေက်ာက္ဆည္ကို ေက်ာ ေထာက္ေနာက္ခံျပဳလို႔ ဧရာဝတီ နဲ႔လည္းနီး၊ နႏၵာကန္ ေရႊျပည္ကန္ေတြ ရွိရာအရပ္ကို ေရြးခ်ယ္ထားခဲ့တာပါ။ 

          ပဥၥမအခ်က္ကေတာ့ ႏိုင္ငံတကာဆက္ဆံေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထံုးတမ္းကိစၥေတြကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားတဲ့ နန္းစိုက္ရာ ေရြးခ်ယ္မႈပါ။ တပင္ေရႊထီးက ပင္လယ္ထြက္ေပါက္နီးရာ ပဲခူးမွာ နန္းၿမိဳ႔ေျပာင္းေရႊ႔စိုက္ခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာ ကုန္သြယ္ေရးကို ၾကည့္တာပါသလို၊ ေပါတူဂီနဲ႔ ႏိုင္ငံျခားသေဘၤာေတြဆီက ေသနတ္၊ မီးေပါက္၊ အေျမာက္ေတြ ဝယ္လိုတာလည္း ပါပါတယ္။ သူ႔ကိုဆက္ခံတဲ့ ဘုရင့္ေနာင္လက္ထက္မွာေတာ့ ၁၅၆၄ ခုမွာ ဟံသာဝတီနန္းေတာ္ကို ျပန္လို႔ေဆာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဟံသာဝတီဟာ တခ်ိန္က ၾသဇာအႀကီးဆံုးျဖစ္ခဲ့သလို၊ ေဒသတြင္း ပင္လယ္ကုန္သြယ္ေရး မွာလည္း အခ်က္အျခားျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၅၉၉ ခု ပဲခူးပ်က္ၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ ပဲခူးကလည္း ေရေၾကာင္းတိမ္ေကာလာၿပီး၊ သံလွ်င္က ပင္လယ္ထြက္ေပါက္ျဖစ္လာပါတယ္။ အဲဒီမွာပဲ ေပၚတူဂီ ဒီဘရစ္တိုက ခ်ဳပ္ကိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားလာခဲ့ပါတယ္။ အေနာက္ဖက္လြန္မင္းက ၁၆၁၁ ခုႏွစ္မွာ သံလွ်င္က ေပၚတူဂီ ေတြကို ေခ်မႈန္းအႏိုင္ရခဲ့ေပမယ့္ ပင္လယ္ထြက္ေပါက္ က်ရာ ေဒသမွာ ထီးနန္းမစိုက္ၾကေတာ့ပါဘူး။ ပိုလုိ႔ အထက္အညာ ကုန္းတြင္းပိုင္းက်ရာေဒသကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကတာဟာ တဖက္က တိုင္းတပါးက်ဴးေက်ာ္မႈအေရး ကို ထည့္စဥ္းစားတာ ပါသလို၊ တခ်ိန္က ထြန္းေျပာင္ခဲ့တဲ့ အတိတ္၊ ရိုးရာ ဓေလ့ေတြနဲ႔ ျပန္ဆက္စပ္ခ်င္တာ လည္း ပါပါလိမ့္မယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ၿဗိတိသွ်ေတြက ေအာက္ျမန္မာႏိုင္ငံကို ရန္ျပဳ လာၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ ေတာ့ ဒီလိုတိုင္းတပါးအေပၚ စိုးရိမ္မႈေတြက ပိုကဲလာခဲ့ပါေတာ့တယ္။ 

            ၿဗိတိသွ်က ကိုလိုနီျပဳ ျမန္မာႏိုင္ငံကို သိမ္းပိုက္ခဲ့တဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ျမန္မာမင္းဆက္ေတြ နိဂံုးခ်ဳပ္ခဲ့ရၿပီး၊ ဆိပ္ကမ္း ကူးသန္းေရာင္းဝယ္ေရး အဓိကက်ရာ ရန္ကုန္က ၿမိဳ႔ေတာ္ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ၿဗိတိသွ်ေတြကို ရန္ကုန္ ကို စနစ္တက် ၿမိဳ႔ကြက္ခ်တည္ေဆာက္ခဲ့ၿပီး၊ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးသည့္တိုင္ ေတာက္ေလွ်ာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔ အႀကီးဆံုး အစည္ကားဆံုးၿမိဳ႔၊ ကုန္သြယ္ေရး အခ်က္အခ်ာအျဖစ္ တည္ရွိခဲ့ပါတယ္။ ရန္ကုန္က ဘာသာေရး အရလည္း အထြဋ္အျမတ္ ေရႊတိဂံုေစတီ တည္ထားရာ၊ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ ဗဟာဗ်ဴဟာအရလည္း အခ်က္အခ်ာ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အခုေတာ့ စစ္အစိုးရက ေနျပည္ေတာ္ကို ၿမိဳ႔ေတာ္ေရႊ႔ခဲ့ပါၿပီ။ ေနာက္အပတ္မွာေတာ့ ဘာျဖစ္လို႔ ေနျပည္ေတာ္ကို စစ္အစိုးရက ၿမိဳ႔ေတာ္ ေျပာင္းေရႊ႔ခဲ့ရသလဲဆိုတဲ့ သံုးသပ္ခ်က္ကို ဆက္လက္တင္ျပ ပါမယ္။ အားလံုး ၿငိမ္းခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ။  

     (ယခု ေဆာင္းပါးကို လြတ္လပ္ေသာအာရွအသံ ျမန္မာပိုင္းအစီအစဥ္ RFA မွ ထုတ္လႊင့္သြားခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ RFA ၏ မူပိုင္သာျဖစ္ၿပီး ျပန္လည္ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္သည္။)

Read more »

ေနျပည္ေတာ္(၂)

                  ထိုင္းႏိုင္ငံရွိ (White Lotus) စာအုပ္တိုက္က ထုတ္ေဝၿပီး၊ ထိုင္းသုေတသီ ဒူယာပက္ ပရီခ်ာရာ့ရွ္ (Dulyapak Preecharushh) က ေရးသားထားတဲ့ "ေနျပည္ေတာ္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္" ဆိုတဲ့ စာအုပ္အေၾကာင္းကို ဦးေအာင္သူၿငိမ္းက တင္ဆက္ေနပါတယ္။ ဒီတပတ္မွာေတာ့ ၿမိဳ႔ေတာ္တခုမွာ ဘယ္လိုအဂၤါရပ္ေတြ ရွိသင့္သလဲ၊ ၿမိဳ႔ေတာ္ေတြကို ဘယ္လို အေျခအေန ေတြမွာ ေျပာင္းေရႊ႔ၾကသလဲဆိုတဲ့ ေလ့လာခ်က္ကို တင္ျပပါမယ္။ ေသာတရွင္ မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား။ ၿမိဳ႔ေတာ္တခုဆိုတာ ဘယ္လိုအဂၤရပ္ေတြ ရွိသင့္သလဲ၊ အစိုးရေတြက ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ဳိးမွာ သူတို႔ႏိုင္ငံ ေတြရဲ႔ ၿမိဳ႔ေတာ္ေတြကို ေျပာင္းေရႊ႔ၾကသလဲဆိုတာကို စာေရးသူ ဒူယာပက္ ပရီခ်ာရာ့ရွ္က စာအုပ္အဖြင့္မွာ ေဆြးေႏြးထားပါတယ္။ ႏိုင္ငံရဲ႔ၿမိဳ႔ေတာ္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ သီးသီးသန္႔သန္႔ေလ့လာထားတဲ့ ပညာရပ္ဆိုင္ရာ စာေပေတြ မရွိဘူးလို႔ စာေရးသူက ဆိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အျခားပညာရပ္နယ္ပယ္ေတြျဖစ္တဲ့ ဗိသုကာပညာ၊ သမိုင္းပညာ၊ ႏိုင္ငံေရးသိပၸံ၊ ၿမိဳ႔ျပအစီအစဥ္ ေရးဆြဲတဲ့ပညာ၊ လူမႈေရးေဗဒ၊ ႏိုင္ငံေရးပထဝီဝင္ပညာေတြအရ က႑အသီးသီးက ေလ့လာထားမႈေတြေတာ့ ရွိၾကပါတယ္။ အရင္ အတိတ္ကာလ သက္ဦးဆံပိုင္ဘုရင္စနစ္ေတြ တုန္းကေတာ့ ၿမိဳ႔ေတာ္ဆိုတာ ဘုရင္ရဲ႔ ထီးနန္းစိုက္ စိုးစံရာ ေနရာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရင္ျပည့္ရွင္မင္းရဲ႔ အာဏာ ဗဟိုခ်က္မျဖစ္ၿပီး၊ အာဏာနဲ႔ ေလ်ာ္ညီစြာ ထီးနန္းအေဆာင္ အေယာင္ေတြလည္း ရွိၾကပါတယ္။ ဥပမာ မုခ္ဦး၊ ဂိတ္တံခါး၊ နန္းၿမိဳ႔ရိုး စသျဖင့္ပါ။ ဒီဖက္ေခတ္သစ္ လူမႈအဖြဲ႔အစည္းေတြ မွာေတာ့ ၿမိဳ႔ေတာ္ဆိုတာ အာဏာရဲ႔ အထိန္းအမွတ္အျဖစ္၊ တိုင္းျပည္ရဲ႔ အေရးပါတဲ့ မူဝါဒေတြကို ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မွတ္ရာ ေနရာ အျဖစ္ ဆက္လက္ ရွိေနဆဲျဖစ္ေပမယ့္၊ အရင္က နန္းၿမိဳ႔ရိုး၊ ဂိတ္တံခါးေတြကို အခုေခတ္သစ္ ၿမိဳ႔ျပ အစီအစဥ္ ေရးဆြဲမႈ၊ တရား ဥပေဒ စိုးမိုးမႈေတြနဲ႔ အစားထိုးလာခဲ့ပါတယ္။ စာေရးသူ ဒူယာပက္က ေလ့လာၿပီး အမ်ဳိးအစားခြဲျခားထားရာမွာေတာ့ ၿမိဳ႔ေတာ္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ပထမ အမ်ဳိးအစားကေတာ့ ထာဝရတည္တံ့ေနတဲ့ သမုိင္းဝင္ၿမိဳ႔ေတာ္မ်ဳိးပါ။ ဥပမာ လန္ဒန္၊ ေရာမ၊ ေအသင္ စသျဖင့္ ၿမိဳ႔ေတာ္ေတြပါ။ ဒုတိယအမ်ဳိးအစားကေတာ့ ခုမွ အသစ္တည္ေဆာက္မိတ္ဆက္တဲ့ ၿမိဳ႔ေတာ္ေတြပါ။ ႏိုင္ငံရဲ႔ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ ပိုင္စိုးမႈကို ျပခ်င္လို႔၊ အရင္ ကိုလိုနီအတိတ္ကေန ခြဲထြက္ၿပီး အမ်ဳိးသားေရး ဂုဏ္ပုဒ္ တခုအေနနဲ႔ ျပခ်င္လို႔ တည္တဲ့ ၿမိဳ႔ေတာ္ေတြျဖစ္ၿပီး အာဖရိကတိုက္က ဆြာဇီလန္ ႏိုင္ငံၿမိဳ႔ေတာ္ အမ္ဘာဘိန္း၊ ရဝမ္ဒါၿမိဳ႔ေတာ္ ကီဂါလီလို ၿမိဳ႔ေတာ္မ်ဳိးပါ။ အဲဒါ အျပင္ ျပည္နယ္ေတြအၾကား ညိႇႏိႈင္းအေပးအယူလုပ္ၾကၿပီး ၿမိဳ႔ေတာ္အသစ္တည္တဲ့ ကိစၥေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဥပမာ-ၾသစေၾတလ်က ကင္ဘာရာ၊ ကေနဒါႏိုင္ငံက ေအာ့ တဝါတို႔က အသစ္တည္ၾကတဲ့ ၿမိဳ႔ေတာ္ေတြပါ။ တတိယအမ်ဳိးအစား ကေတာ့ ခြဲျခားထားတဲ့ၿမိဳ႔ေတာ္ေတြ လည္း ရွိပါတယ္။ ဥပမာ- ဘိုလစ္ဗီးယားႏိုင္ငံမွာ လာပက္ဇ္နဲ႔ ဆူကာ ၿမိဳ႔ေတာ္ေတြက အျပင္းအထန္ၿပိဳင္ဆိုင္မႈေတြ ရွိေနလို႔ အစိုးရလုပ္ငန္းတာဝန္ေတြကို ခြဲေဝၿပီး ေနရာခ်ေပးထားတာမ်ဳိးလည္း ရွိပါတယ္။ ေတာင္အာဖရိက ႏိုင္ငံမွာလည္း ပရီတိုးရီးယားကို အုပ္ခ်ဳပ္ေရး တာဝန္ေတြနဲ႔ ၿမိဳ႔ေတာ္၊ ကိပ္ေတာင္းကို ဥပေဒျပဳေရးကိစၥအတြက္ လႊတ္ေတာ္အေျခစိုက္ရာ ၿမိဳ႔ေတာ္အျဖစ္ ခြဲျခားထားတဲ့ သေဘာပါ။ အဲဒါအျပင္ ၿမိဳ႔ေတာ္ေတြရဲ႔ လုပ္ငန္းတာဝန္၊ အသံုးက်ပံုကလည္း အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိေသးတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ တခ်ဳိ႔ ၿမိဳ႔ေတာ္ေတြက ကုန္သိုေလွာင္ရံုသေဘာမ်ဳိး တာဝန္ယူပါတယ္။ ဥပမာ- စိုက္ပ်ဳိးေရးျဖစ္ထြန္းတဲ့ ျမစ္ဝွမ္းလြင္ ျပင္က ထြက္တဲ့သီးႏွံေတြကို ကုန္သြယ္ေရးအတြက္ ဗဟိုခ်က္မလို တာဝန္ယူတဲ့ ၿမိဳ႔ေတာ္မ်ဳိးပါ။ တခ်ဳိ႔ၿမိဳ႔ေတာ္ ေတြက်ေတာ့ ထိုးစစ္-ခံစစ္ ေကာင္းရာကို ေရြးထားတဲ့ စစ္ေရးသေဘာအသံုးဝင္တဲ့ ၿမိဳ႔ေတာ္ေတြလည္း ရွိပါ တယ္။ ခံတပ္ၿမိဳ႔ေတာ္ေတြလို႔ ဆိုရမွာ ေပါ့ခင္ဗ်ာ။ ေနာက္တခုကေတာ့ ဘာသာေရးအရ အထြဋ္အျမတ္ထား ၾကတဲ့ ၿမိဳ႔ေတာ္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ သီရိလကၤာက ဗုဒၾၶြစြယ္ေတာ္ရွိရာ ကႏၵီနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံက ပုဂံ၊ တိဘက္ေတြရဲ႔ လာဆာၿမိဳ႔ေတာ္၊ ခရစ္ယာန္၊ အစၥလမ္ဘာသာဝင္ေတြရဲ႔ မကၠာနဲ႔ ေဂ်ရုဆလင္လို ၿမိဳ႔ေတာ္ေတြလည္း ရွိပါေသး တယ္။ 

                      ေနာက္တခုက စာေရးသူက ဖန္တီးထားတဲ့ၿမိဳ႔ေတာ္ ေတြလည္း ရွိေသးတယ္ဆိုပါတယ္။ စနစ္တက် ၿမိဳ႔ျပ အစီအစဥ္ေတြေရးဆြဲ တည္ေဆာက္ထားတဲ့၊ ဗိသုကာပညာ အဆန္းတက်ယ္ေတြ ကြန္႔ျမဴးထားတဲ့ ၿမိဳ႔ေတာ္ ေတြကို ဆိုလိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာ- ၾသစေၾတလ်က ကင္ဘာရာ၊ ဘရာဇီးလ္က ဘရာဆီးလီးယား၊ စပိန္ ဒုတိယေျမာက္ ဖိလစ္ဘုရင္တည္ထားတဲ့ မက္ဒရစ္ၿမိဳ႔ေတာ္၊ ရုရွားက ပီတာ ဘုရင္တည္ထားတဲ့ စိန္႔ပီတာ စဘာ့ဂ္ၿမိဳ႔ေတာ္မ်ဳိး ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါအျပင္ အုပ္ခ်ဳပ္သုူေတြ၊ မင္းဘုရင္ေတြက ၿမိဳ႔ေတာ္တည္ေဆာက္ဖို႔ စဥ္းစားၾကတဲ့အခါမွာ ထည့္သြင္းစဥ္း စားေလ့ရွိတဲ့ ႏွလံုးအိမ္ပမာ ဗဟိုခ်က္ခ်ာက်တဲ့ ေဒသ (Core area) သေဘာကိုလည္း စာေရးသူက ထည့္သြင္း ေဖာ္ျပပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး-ပထဝီဝင္သေဘာအရ အေရးပါတဲ့ေဒသပါ။ ဥပမာေပးေဖာ္ျပရရင္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဧရာဝတီျမစ္ဝွမ္းေဒသ ျဖစ္ၿပီး၊ အဲသည္ျမစ္ေၾကာင္းလြင္ျပင္တေလွ်ာက္မွာပဲ ထီးၿပိဳင္နန္းၿပိဳင္၊ နန္းေတာ္ၿမိဳ႔ျပေတြ ေပၚေပါက္ခဲ့ၾကဖူးပါတယ္။ အဲဒါအျပင္ ၿမိဳ႔ေတာ္ေတြတည္ရင္၊ ၿမိဳ႔ေတာ္ေတြ ေျပာင္းေရႊ႔အေျခခ်မယ္ဆိုရင္ ထည့္သြင္းစဥ္းစားေလ့ ရွိတဲ့အခ်က္ ေတြလည္း ရွိၾကပါတယ္။ တခုကေတာ့ လံုျခံဳေရးနဲ႔ စစ္ေရးအေၾကာင္း ေတြပါ။ တခ်ိန္က ဆိုဗီယက္ရုရွားမွာ ေဘာလတစ္ ပင္လယ္က တိုက္ခိုက္လာမယ့္ ရန္အေရးကို ေၾကာက္လို႔ ၿမိဳ႔ေတာ္ကို စိန္႔ပီတာစဘာ့ဂ္ကေန ပိုလို႔ ကုန္းတြင္းက်တဲ့ ေမာ္စကိုကို ေရႊ႔ခဲ့တာမ်ဳိးပါ။ ျမန္မာ့သမိုင္းမွာလည္း ပုဂံကို မြန္ဂိုေတြ ဝင္ေရာက္ဖ်က္ဆီးၿပီးေနာက္ပိုင္း၊ ရွမ္းေတြ ၾသဇာခ်ဲ႔ထြင္လာတာကို ေရွာင္ကြင္းႏိုင္ေအာင္ စစ္ေတာင္းျမစ္ဝွမ္းေတာင္ငူမွာ ၿမိဳ႔ျပတည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ အစဥ္အလာလည္း ရွိပါတယ္။ ဒုတိယအေၾကာင္းရင္း ကေတာ့ အာဏာအင္အား ေဖာ္ျပလိုမႈနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးဖြဲ႔စည္းမႈအေနအထားအရ ၿမိဳ႔ေတာ္ေတြ ေျပာင္းေရႊ႔ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ 

               ႏိုင္ငံေရးအရ စင္ၿပိဳင္အင္အားစုေတြ၊ အျခားၾသဇာေတြကို တြက္ဆေရႊ႔ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဒီၿမိဳ႔ေတာ္တခုရဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာ ေနရေပမယ့္ အခ်ဳိ႔တိုင္းရင္းသား အုပ္စုေတြက အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြက ၿမိဳ႔ေတာ္ေတြကို တိမ္းၫႊတ္ေနၾကတာလည္း အမ်ားအျပားပါ။ ေနာက္အခ်က္ကေတာ့ ကိုလိုနီ ဆန္႔က်င္ေရး အမ်ဳိးသားေရး ဇာတိပုညဂုဏ္မာန ျပခ်င္လို႔ေျပာင္းတာ၊ ႏိုင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရး အေနအထားအရ ေျပာင္းတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ တခါတေလ စီးပြားေရးပိုမို ဖြံ႔ၿဖိဳးရာကို ၿမိဳ႔ေတာ္ေျပာင္းတာ ရွိသလို၊ သဘာဝကပ္ေဘး ေတြေၾကာင့္ ၿမိဳ႔ေတာ္ေျပာင္းရတာေတြလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ ေရႀကီးလို႔၊ မိုးေခါင္ ေရရွားလို႔၊ ငလ်င္ႀကီးလႈပ္လို႔၊ သေရာႀကီး ခိုင္းလို႔ ၿမိဳ႔ေတာ္ေရႊ႔ခဲ့ၾကတာကလည္း အမ်ားအျပား သမိုင္းမွာ ေတြ႔ခဲ့ ရပါတယ္။ အဲဒါအျပင္ အခုဒီဖက္ေခတ္မွာေတာ့ မက္ထရိုပိုလီတန္လို႔ ေခၚတဲ့ ၿမိဳ႔ျပႀကီးေတြရဲ႔ ရႈပ္ေထြး မ်ားေျမာင္တဲ့ ျပႆနာေတြေၾကာင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ထိေရာက္ လြယ္ကူေအာင္ ေျပာင္းေရႊ႔ၾကတာလည္း ရွိပါတယ္။ 

                          ဥပမာ- မေလးရွားအစိုးရက အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကိစၥေတြကို ပူထရာ ဂ်ယာ ၿမိဳ႔ေတာ္ကို ေျပာင္းခဲ့သလိုမ်ဳိးပါ။ ဒီဖက္ ၂၁-ရာစု မွာေတာ့ ၿမိဳ႔ေတာ္ကို ေနရာအသစ္ေျပာင္းေဆာက္တာထက္စာရင္ ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္းသေဘာ ကမၻာနဲ႔ ပိုမိုထိစပ္ဆက္ႏြယ္လာမႈ၊ ကုန္သြယ္မႈ၊ ေစ်းကြက္စီးပြားေရး ကိစၥေတြ၊ အစိုးရနဲ႔ ပုဂၢလိက က႑ေတြ အၾကား ပိုလို႔ တုံ႔ျပန္မႈျမန္ဆန္ႏိုင္ေအာင္ ၿမိဳ႔ေတာ္စနစ္ေတြကို အသားေပးေဆာင္ရြက္လာၾကပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ႀကီးကို စြန္႔ပစ္ထားခဲ့ၿပီး၊ ေနျပည္ေတာ္ကို တခမ္းတနားေဆာက္ေနၾကပါတယ္။ ဆိပ္ကမ္းမနီး၊ လမ္းပန္းခရီးေထာက္တဲ့အရပ္မွာ အတင္းအဓမၼ စည္ကားေအာင္လုပ္ေနၾကပါတယ္။ တိုင္းျပည္ အရင္းအျမစ္ေတြကိုလည္း ပံုေအာသံုးလို႔ ၿမိဳ႔ေတာ္ေဆာက္ေနၾကပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ပါလဲ။ ေနာက္တပတ္ မွာေတာ့ ျမန္မာ့သမိုင္း၊ ဗမာ့သမိုင္းတေလွ်ာက္ နန္းၿမိဳ႔ေတာ္ေတြ ေျပာင္းေရႊ႔ခဲ့ပံုကိုသမိုင္းကို ဆက္လက္ တင္ျပပါဦးမယ္။ အားလံုး ၿငိမ္းခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ။ 

             (ယခု ေဆာင္းပါးကို လြတ္လပ္ေသာအာရွအသံ ျမန္မာပိုင္းအစီအစဥ္ RFA မွ ထုတ္လႊင့္သြားခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ RFA ၏ မူပိုင္သာျဖစ္ၿပီး ျပန္လည္ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္သည္။)

Read more »

ေနျပည္ေတာ္(၁)

           မိတ္ေဆြမ်ားအတြက္ စာလက္ေဆာင္က႑မွာ ျပင္ပေဆာင္းပါးရွင္ ဦး ေအာင္သူၿငိမ္းက ဒီတပတ္မွာ စာအုပ္ သစ္တအုပ္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးထား ပါတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံရွိ (White Lotus) စာအုပ္တိုက္က ထုတ္ေဝတဲ့ "ေနျပည္ေတာ္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္" လို႔ အမည္ရတဲ့စာအုပ္ပါ။ ထိုင္းႏိုင္ငံ မဟာဆာရခမ္တကၠသိုလ္က ႏိုင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရးပညာ သင္ၾကား ေနတဲ့ဆရာတဦးျဖစ္တဲ့ ဒူယာပက္ ပရီခ်ာရာ့ရွ္ (Dulyapak Preecharushh) က ေရးသားထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေသာတရွင္ မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား။ ဒီတပတ္မွာေတာ့ စာအုပ္သစ္တအုပ္နဲ႔ စတင္မိတ္ဆက္ေပးဖို႔ စဥ္းစား ထား ပါတယ္။ စာအုပ္ရဲ႔ နာမည္ကိုက "ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔ ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္၊ ေနျပည္ေတာ္" ဆိုေတာ့ ပရိသတ္ေတြလည္း စိတ္ဝင္စားၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ စာအုပ္က အခုႏွစ္အတြင္း မၾကာေသးခင္ကမွ ထုတ္ေဝထားတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစာအုပ္ကိုေရးသားတဲ့သူကေတာ့ အခုအခါ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ မဟာဆာရခမ္တကၠသိုလ္မွာ ႏိုင္ငံတကာဆက္ဆံေရးပညာသင္ၾကားေနတဲ့ ဆရာတဦးျဖစ္တဲ့ ဒူပါယက္ ပရီခ်ာရွာ့ရွ္ (Dulyapak Preecharushh) က ေရးသားထားတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစာအုပ္ကို ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ သူက ထိုင္းႏိုင္ငံက နာမည္ႀကီးတကၠသိုလ္တခုျဖစ္တဲ့ ခ်ဴလာေလာင္ေကာင္ တကၠသိုလ္မွာ အေရွ႔ေတာင္အာရွေဒသ ေလ့လာေရးဌာနမွာ မဟာဝိဇၨာဘြဲ႔ယူစဥ္ ေရးသားထားတဲ့ က်မ္းျပဳ စာတမ္းျဖစ္ေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ က်မ္းျပဳ စာတမ္းဆိုေတာ့ ဘာသာရပ္ ဆိုင္ရာကိစၥေတြနဲ႔ စာေလးေနမယ္ ထင္ရေပမယ့္ ကိုယ့္ျမန္မာႏိုင္ငံအေၾကာင္း၊ ေနာက္တခုက စစ္အစိုးရက ဘာျဖစ္လို႔ ရန္ကုန္ကေန ေနျပည္ ေတာ္ ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္ကို ေရႊ႔သြားရတာလဲ၊ က်န္တဲ့ ႏိုင္ငံတကာ ပညာရွင္ေတြကေရာ ဘယ္လို သံုးသပ္ရႈျမင္ ၾကသလဲဆိုတာ သိခ်င္စိတ္နဲ႔ ဖတ္ရတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ စာဖတ္ရတာ သိပ္ပ်င္းစရာမေကာင္းလွဘူးလို႔ ထင္မိ ပါတယ္။ သူက ဒီစာအုပ္ကို အခန္း (၇) ခုခြဲၿပီး ေရးသား ထားပါတယ္။ အခန္းေတြအလိုက္ သင့္သလို က်ေနာ္ ဆက္လက္တင္ျပသြားပါ့မယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ စစ္အစိုးရက ႏိုင္ငံရဲ႔ၿမိဳ႔ေတာ္ကို ရန္ကုန္ကေန လူသူမနီးတဲ့ ပ်ဥ္းမနားအနီးက ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္ ဆီကို ေျပာင္းေရႊ႔ခဲ့ပါတယ္။ ေတာေတာင္ထဲမွာ အခုမွတည္ေဆာက္ေနဆဲ ၿမိဳ႔ေတာ္ပါ။ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္၊ ႏိုဝင္ဘာလ ၆ ရက္ေန႔မွာ (နအဖ) စစ္အစိုးရက ရံုးေတြဆီကို ျမန္မာႏိုင္ငံအလယ္ပိုင္း ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ႔အနီးမွာ တည္ေဆာက္ေန ဆဲ ၿမိဳ႔ေတာ္ဆီ ေျပာင္းေရႊ႔ရမယ္လို႔ အမိန္႔ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ လူအားလံုး၊ ဝန္ထမ္းအားလံုးလည္း ဆိုင္းဗံု မဆင့္ဆိုေတာ့ အံ့ၾသ ေနၾကရပါတယ္။ ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ႔အနီး ေတာင္ၾကားလြင္ျပင္ ေတာေခါင္ေခါင္ေဒသ တခုထဲမွာ အခုမွ ရံုးေတြေဆာက္ေနဆဲပါ။ တခ်ဳိ႔ရံုးဌာနေတြလည္းၿပီး၊ တခ်ဳိ႔ရံုးေတြ၊ လူေနအိမ္ေတြလည္း မၿပီးၾကေသး ပါဘူး။ အခုၿမိဳ႔ေတာ္သစ္လို႔ သတ္မွတ္တဲ့ ေနရာက ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ကေန ၃၅ဝ ကီလိုမီတာေလာက္ ကြာေဝးပါတယ္။ ေနာက္တေန႔မွာေတာ့ စစ္အစိုးရ ျပန္ၾကားေရး ဝန္ႀကီး ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေက်ာ္ဆန္းက ႏိုင္ငံရဲ႔ၿမိဳ႔ေတာ္ကို ပ်ဥ္းမနား ခရိုင္ထဲက အသစ္တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ၿမိဳ႔သစ္တခုကို ေရႊ႔မယ္ဆိုတာ ေၾကညာခဲ့ပါတယ္။ အဲသည္အခ်ိန္ အထိ ေနျပည္ေတာ္ဆိုတဲ့နာမည္ မေပးရေသးပါဘူး။ အဲသည္ေနရာကို ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္ေရႊ႔ရတဲ့အေၾကာင္းက ႏိုင္ငံရဲ႔ အလယ္ဗဟိုျဖစ္တာရယ္၊ ပထဝီအေနအထားအရ မဟာဗ်ဴဟာအရ အေရးပါလို႔လို႔ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေက်ာ္ဆန္းက အေၾကာင္းျပခ်က္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေသြးတိုးစမ္းၿပီးေနျပည္ေတာ္လို႔ သံုးလာခဲ့ပါတယ္။ ပထမ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးၿမိဳ႔ေတာ္သေဘာ ေျပာလာေနရာကေန၊ ႏိုင္ငံရဲ႔ၿမိဳ႔ေတာ္ကိုပါ ေျပာင္းလဲ သတ္မွတ္တယ္ဆိုတာမ်ဳိး လုပ္လာခဲ့ပါတယ္။ ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၂၇ ရက္၊ ျမန္မာစစ္တပ္ရဲ႔ တပ္မေတာ္ေန႔ ခ်ီတက္ပြဲမွာမွ ပ်ဥ္းမနား ခရိုင္က က်ပ္ေျပးရြာကို ေနျပည္ေတာ္လို႔ တရားဝင္ေခၚေဝၚသမုတ္ခဲ့ပါတယ္။ ေရွးေဟာင္းဘုရင္ေတြရဲ႔ ထီးနန္း ဆန္ဆန္ အသံုးအႏႈန္းမ်ဳိးပါ။ 
                ပထမက ပ်ဥ္းမနာေနျပည္ေတာ္လို႔ တြဲၿပီးေခၚဆိုရာကေန ေနာက္ေတာ့ေနျပည္ ေတာ္လို႔ ေခၚဆိုလာပါတယ္။ ဖြဲ႔စည္းပံုအသစ္ကို ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္မွာ ျပဌာန္းတဲ့အခါမွာေတာ့ ႏိုင္ငံရဲ႔ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္ အျဖစ္ တရားဝင္ေဖာ္ျပသတ္မွတ္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ ၿမိဳ႔ေတာ္ကို ေျပာင္းရတယ္၊ ဘယ္လိုစဥ္းစားခ်က္ကို အေျခခံၿပီး ေျပာင္းတယ္ဆိုတာ အခု အခ်ိန္တိုင္ လူေတြ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းမသိၾကေသးပါဘူး။ စစ္အစိုးရကေတာ့ ေနျပည္ေတာ္ကို ၿမိဳ႔ေတာ္ ေျပာင္းျခင္း အားျဖင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးအတြက္ ပိုလုပ္ႏိုင္မယ္လို႔ ဆင္ေျခေပးပါတယ္။ ေလ့လာသံုးသပ္သူအမ်ားစုက ေတာ့ မဟာဗ်ဴဟာအရ ပိုအေရးပါတဲ့ေနရာကို ေျပာင္းတာ၊ စစ္ေရးအရ အေမရိကန္ကမ္းတက္ေရတက္က က်ဴးေက်ာ္တိုက္ခိုက္လာမယ့္အေရး စိုးရိမ္စိတ္ကဲၿပီး ေျပာင္းတာလို႔ သံုးသပ္ၾကတာလည္း ရွိပါတယ္။ အခ်ဳိ႔က လည္း တိုင္းရင္းသားသူပုန္ေတြကို ပိုၿပီး ထိေရာက္စြာ ကိုင္တြယ္ႏွိပ္ကြပ္ႏိုင္ေအာင္၊ အခ်ဳိ႔ကေတာ့ ျမန္မာ ျပည္သူေတြက မေက်နပ္ ဆူပူအံုႂကြလာမယ့္အေရး စိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ ေျပာင္းတယ္ဆိုတာ ထင္ေၾကးေပးမႈေတြ ရွိပါ တယ္။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ႔ကေတာ့ ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖၚဝါရီလမွ မေျပာင္းရင္ အစိုးရျပဳတ္က်ကိန္းရွိတယ္၊ ေဗဒင္ ယၾတာကိန္းအလိုအရ ေျပာင္းေရႊ႔တယ္ဆိုတာမ်ဳိး သံုးသပ္ေဝဖန္မႈ အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ စစ္အစိုးရထိပ္သီးေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊက ဘုရင္ေတြ ဘုန္းတန္ခိုး အာဏာတက္လာရင္ မင္းေနျပည္ ေတာ္ အသစ္တည္ေထာင္ၾကသလိုပဲ၊ သူလည္း နန္းဆက္တခု၊ ေနျပည္ေတာ္ ၿမိဳ႔သစ္တခု တည္ေထာင္တယ္ ဆိုတဲ့ သံုးသပ္ခ်က္ေတြ ထြက္ေပၚခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္သူကမွ တိတိက်က် မေျပာႏိုင္သလို၊ ျမန္မာနဲ႔ အိမ္နီးခ်င္း အစိုးရေတြေတာင္ အေၾကာင္းမၾကား၊ အသိမေပးဘဲ ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းေရႊ႔ခဲ့တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ စိုးရိမ္ရ၊ စိတ္ကသိကေအာင့္ ျဖစ္ခဲ့ၾကရပါတယ္။ ဒီစာအုပ္ေရးသားတဲ့ စာေရးဆရာကေတာ့ အခုလိုကိစၥေတြကို ပညာရွင္ရႈေထာင့္က ခ်ည္းကပ္ေရးသားတဲ့ စာတန္းေတြက နည္းလွတယ္၊ ပညာရွင္ရႈေထာင့္က ခ်ည္းကပ္ေလ့လာတာမ်ဳိး လုပ္မယ္လို႔ ဆိုခဲ့ပါတယ္။ သူ အခုစာအုပ္ က်မ္းျပဳ ေရးစဥ္မွာ ခ်ဴလာတကၠသိုလ္က နာမည္ေက်ာ္ သမိုင္းပညာရွင္ ပါေမာကၡဆူနိတ္ ခ်ဴတိ တရာႏြန္၊ နရီဆြန္တကၠသိုလ္ ျမန္မာဘာသာဌာနက ပါေမာကၡေတြ၊ အျခားပညာရွင္ေတြက အၾကံေပးပံ့ပိုးခဲ့ ၾကပါတယ္။ စစ္အစိုးရက ၿမိဳ႔ေတာ္ ေျပာင္းေရႊ႔တဲ့ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ပညာရပ္ဆိုင္ရာ ေလ့လာခ်က္ေတြ မရွိဘူးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ျမန္မာႏိုင္ငံက သုေတသီပညာရွင္ ေမာင္ေအာင္မ်ဳိးေရးသားတဲ့ စကၤာပူ အာရွ သုေတသန အင္စတီက်ဳက ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္၊ ႏိုဝင္ဘာလမွာ ထုတ္ေဝတဲ့ စာတမ္း၊ "ေနျပည္ေတာ္သို႔ သြားရာလမ္း၊ ျမန္မာ အစိုးရက ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္ေရႊ႔ေျပာင္းရန္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို အဓိပၸါယ္ေဖာ္ၾကည့္ျခင္း" ဆိုတဲ့စာတမ္းကိုလည္း က်ေနာ္ ဖတ္ဖူးခဲ့ပါေသးတယ္။ 
     ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ေမာင္ေအာင္မ်ဳိးနဲ႔ အခုထိုင္းပညာရွင္တို႔ သံုးသပ္ခ်က္ ကြာျခားမႈေတြ၊ တူညီတာေတြကိုလည္း ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမယ္။ တကယ္ေတာ့ ျမန္မာစစ္အစိုးရ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြက ပြင့္လင္းျမင္သာမႈမရွိသလို၊ လူအမ်ားက ပေဟဠိေတြ ကို အေျဖညိႇေနရသလို တြက္ဆေနၾကရတာပါ။ ဘယ္သူက အမွန္ဆိုတာ ေျပာဖို႔ခက္သလို၊ စစ္အစိုးရရဲ႔ စဥ္းစား လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကလည္း အမ်ားအားျဖင့္ က်ဳိးေၾကာင္းဆီေလ်ာ္ မရွိတတ္ေလေတာ့ ပညာရွင္ဆန္ဆန္ ခ်ည္းကပ္ေလ့လာဖို႔ဆိုတာလည္း အေတာ္ခက္ခဲလွပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံအေရး စာအုပ္သစ္ တအုပ္ တိုးလာတယ္ဆိုတာ ဝမ္းသာစရာပါ။ ပညာရွင္နယ္ပယ္မွာ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ထပ္မံအသစ္ တိုးလာတဲ့ စာအုပ္စာတန္းတခု၊ ကိုးကားဖြယ္၊ ဖတ္ရႈဆင္ျခင္ဖြယ္ စာအုပ္တခု၊ ျမန္မာစစ္အစိုးရကို တေစ့တေစာင္း ေဖာ္ျပႏိုင္တဲ့ စာအုပ္တခုလို႔ ဆိုပါရေစ။ ေနာက္တပတ္မွာေတာ့ ေနျပည္ေတာ္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ သူတင္ျပထားတဲ့ ေလ့လာခ်က္ေတြကို ဆက္လက္တင္ျပပါမယ္။ အားလံုး ၿငိမ္းခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ။ (ယခု ေဆာင္းပါးကို လြတ္လပ္ေသာအာရွအသံ ျမန္မာပိုင္းအစီအစဥ္ RFA မွ ထုတ္လႊင့္သြားခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ RFA ၏ မူပိုင္သာျဖစ္ၿပီး ျပန္လည္ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္သည္။)

Read more »