ေနျပည္ေတာ္(၁)

           မိတ္ေဆြမ်ားအတြက္ စာလက္ေဆာင္က႑မွာ ျပင္ပေဆာင္းပါးရွင္ ဦး ေအာင္သူၿငိမ္းက ဒီတပတ္မွာ စာအုပ္ သစ္တအုပ္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးထား ပါတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံရွိ (White Lotus) စာအုပ္တိုက္က ထုတ္ေဝတဲ့ "ေနျပည္ေတာ္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္" လို႔ အမည္ရတဲ့စာအုပ္ပါ။ ထိုင္းႏိုင္ငံ မဟာဆာရခမ္တကၠသိုလ္က ႏိုင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရးပညာ သင္ၾကား ေနတဲ့ဆရာတဦးျဖစ္တဲ့ ဒူယာပက္ ပရီခ်ာရာ့ရွ္ (Dulyapak Preecharushh) က ေရးသားထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေသာတရွင္ မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား။ ဒီတပတ္မွာေတာ့ စာအုပ္သစ္တအုပ္နဲ႔ စတင္မိတ္ဆက္ေပးဖို႔ စဥ္းစား ထား ပါတယ္။ စာအုပ္ရဲ႔ နာမည္ကိုက "ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔ ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္၊ ေနျပည္ေတာ္" ဆိုေတာ့ ပရိသတ္ေတြလည္း စိတ္ဝင္စားၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ စာအုပ္က အခုႏွစ္အတြင္း မၾကာေသးခင္ကမွ ထုတ္ေဝထားတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစာအုပ္ကိုေရးသားတဲ့သူကေတာ့ အခုအခါ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ မဟာဆာရခမ္တကၠသိုလ္မွာ ႏိုင္ငံတကာဆက္ဆံေရးပညာသင္ၾကားေနတဲ့ ဆရာတဦးျဖစ္တဲ့ ဒူပါယက္ ပရီခ်ာရွာ့ရွ္ (Dulyapak Preecharushh) က ေရးသားထားတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစာအုပ္ကို ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ သူက ထိုင္းႏိုင္ငံက နာမည္ႀကီးတကၠသိုလ္တခုျဖစ္တဲ့ ခ်ဴလာေလာင္ေကာင္ တကၠသိုလ္မွာ အေရွ႔ေတာင္အာရွေဒသ ေလ့လာေရးဌာနမွာ မဟာဝိဇၨာဘြဲ႔ယူစဥ္ ေရးသားထားတဲ့ က်မ္းျပဳ စာတမ္းျဖစ္ေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ က်မ္းျပဳ စာတမ္းဆိုေတာ့ ဘာသာရပ္ ဆိုင္ရာကိစၥေတြနဲ႔ စာေလးေနမယ္ ထင္ရေပမယ့္ ကိုယ့္ျမန္မာႏိုင္ငံအေၾကာင္း၊ ေနာက္တခုက စစ္အစိုးရက ဘာျဖစ္လို႔ ရန္ကုန္ကေန ေနျပည္ ေတာ္ ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္ကို ေရႊ႔သြားရတာလဲ၊ က်န္တဲ့ ႏိုင္ငံတကာ ပညာရွင္ေတြကေရာ ဘယ္လို သံုးသပ္ရႈျမင္ ၾကသလဲဆိုတာ သိခ်င္စိတ္နဲ႔ ဖတ္ရတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ စာဖတ္ရတာ သိပ္ပ်င္းစရာမေကာင္းလွဘူးလို႔ ထင္မိ ပါတယ္။ သူက ဒီစာအုပ္ကို အခန္း (၇) ခုခြဲၿပီး ေရးသား ထားပါတယ္။ အခန္းေတြအလိုက္ သင့္သလို က်ေနာ္ ဆက္လက္တင္ျပသြားပါ့မယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ စစ္အစိုးရက ႏိုင္ငံရဲ႔ၿမိဳ႔ေတာ္ကို ရန္ကုန္ကေန လူသူမနီးတဲ့ ပ်ဥ္းမနားအနီးက ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္ ဆီကို ေျပာင္းေရႊ႔ခဲ့ပါတယ္။ ေတာေတာင္ထဲမွာ အခုမွတည္ေဆာက္ေနဆဲ ၿမိဳ႔ေတာ္ပါ။ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္၊ ႏိုဝင္ဘာလ ၆ ရက္ေန႔မွာ (နအဖ) စစ္အစိုးရက ရံုးေတြဆီကို ျမန္မာႏိုင္ငံအလယ္ပိုင္း ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ႔အနီးမွာ တည္ေဆာက္ေန ဆဲ ၿမိဳ႔ေတာ္ဆီ ေျပာင္းေရႊ႔ရမယ္လို႔ အမိန္႔ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ လူအားလံုး၊ ဝန္ထမ္းအားလံုးလည္း ဆိုင္းဗံု မဆင့္ဆိုေတာ့ အံ့ၾသ ေနၾကရပါတယ္။ ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ႔အနီး ေတာင္ၾကားလြင္ျပင္ ေတာေခါင္ေခါင္ေဒသ တခုထဲမွာ အခုမွ ရံုးေတြေဆာက္ေနဆဲပါ။ တခ်ဳိ႔ရံုးဌာနေတြလည္းၿပီး၊ တခ်ဳိ႔ရံုးေတြ၊ လူေနအိမ္ေတြလည္း မၿပီးၾကေသး ပါဘူး။ အခုၿမိဳ႔ေတာ္သစ္လို႔ သတ္မွတ္တဲ့ ေနရာက ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ကေန ၃၅ဝ ကီလိုမီတာေလာက္ ကြာေဝးပါတယ္။ ေနာက္တေန႔မွာေတာ့ စစ္အစိုးရ ျပန္ၾကားေရး ဝန္ႀကီး ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေက်ာ္ဆန္းက ႏိုင္ငံရဲ႔ၿမိဳ႔ေတာ္ကို ပ်ဥ္းမနား ခရိုင္ထဲက အသစ္တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ၿမိဳ႔သစ္တခုကို ေရႊ႔မယ္ဆိုတာ ေၾကညာခဲ့ပါတယ္။ အဲသည္အခ်ိန္ အထိ ေနျပည္ေတာ္ဆိုတဲ့နာမည္ မေပးရေသးပါဘူး။ အဲသည္ေနရာကို ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္ေရႊ႔ရတဲ့အေၾကာင္းက ႏိုင္ငံရဲ႔ အလယ္ဗဟိုျဖစ္တာရယ္၊ ပထဝီအေနအထားအရ မဟာဗ်ဴဟာအရ အေရးပါလို႔လို႔ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေက်ာ္ဆန္းက အေၾကာင္းျပခ်က္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေသြးတိုးစမ္းၿပီးေနျပည္ေတာ္လို႔ သံုးလာခဲ့ပါတယ္။ ပထမ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးၿမိဳ႔ေတာ္သေဘာ ေျပာလာေနရာကေန၊ ႏိုင္ငံရဲ႔ၿမိဳ႔ေတာ္ကိုပါ ေျပာင္းလဲ သတ္မွတ္တယ္ဆိုတာမ်ဳိး လုပ္လာခဲ့ပါတယ္။ ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၂၇ ရက္၊ ျမန္မာစစ္တပ္ရဲ႔ တပ္မေတာ္ေန႔ ခ်ီတက္ပြဲမွာမွ ပ်ဥ္းမနား ခရိုင္က က်ပ္ေျပးရြာကို ေနျပည္ေတာ္လို႔ တရားဝင္ေခၚေဝၚသမုတ္ခဲ့ပါတယ္။ ေရွးေဟာင္းဘုရင္ေတြရဲ႔ ထီးနန္း ဆန္ဆန္ အသံုးအႏႈန္းမ်ဳိးပါ။ 
                ပထမက ပ်ဥ္းမနာေနျပည္ေတာ္လို႔ တြဲၿပီးေခၚဆိုရာကေန ေနာက္ေတာ့ေနျပည္ ေတာ္လို႔ ေခၚဆိုလာပါတယ္။ ဖြဲ႔စည္းပံုအသစ္ကို ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္မွာ ျပဌာန္းတဲ့အခါမွာေတာ့ ႏိုင္ငံရဲ႔ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္ အျဖစ္ တရားဝင္ေဖာ္ျပသတ္မွတ္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ ၿမိဳ႔ေတာ္ကို ေျပာင္းရတယ္၊ ဘယ္လိုစဥ္းစားခ်က္ကို အေျခခံၿပီး ေျပာင္းတယ္ဆိုတာ အခု အခ်ိန္တိုင္ လူေတြ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းမသိၾကေသးပါဘူး။ စစ္အစိုးရကေတာ့ ေနျပည္ေတာ္ကို ၿမိဳ႔ေတာ္ ေျပာင္းျခင္း အားျဖင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးအတြက္ ပိုလုပ္ႏိုင္မယ္လို႔ ဆင္ေျခေပးပါတယ္။ ေလ့လာသံုးသပ္သူအမ်ားစုက ေတာ့ မဟာဗ်ဴဟာအရ ပိုအေရးပါတဲ့ေနရာကို ေျပာင္းတာ၊ စစ္ေရးအရ အေမရိကန္ကမ္းတက္ေရတက္က က်ဴးေက်ာ္တိုက္ခိုက္လာမယ့္အေရး စိုးရိမ္စိတ္ကဲၿပီး ေျပာင္းတာလို႔ သံုးသပ္ၾကတာလည္း ရွိပါတယ္။ အခ်ဳိ႔က လည္း တိုင္းရင္းသားသူပုန္ေတြကို ပိုၿပီး ထိေရာက္စြာ ကိုင္တြယ္ႏွိပ္ကြပ္ႏိုင္ေအာင္၊ အခ်ဳိ႔ကေတာ့ ျမန္မာ ျပည္သူေတြက မေက်နပ္ ဆူပူအံုႂကြလာမယ့္အေရး စိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ ေျပာင္းတယ္ဆိုတာ ထင္ေၾကးေပးမႈေတြ ရွိပါ တယ္။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ႔ကေတာ့ ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖၚဝါရီလမွ မေျပာင္းရင္ အစိုးရျပဳတ္က်ကိန္းရွိတယ္၊ ေဗဒင္ ယၾတာကိန္းအလိုအရ ေျပာင္းေရႊ႔တယ္ဆိုတာမ်ဳိး သံုးသပ္ေဝဖန္မႈ အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ စစ္အစိုးရထိပ္သီးေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊက ဘုရင္ေတြ ဘုန္းတန္ခိုး အာဏာတက္လာရင္ မင္းေနျပည္ ေတာ္ အသစ္တည္ေထာင္ၾကသလိုပဲ၊ သူလည္း နန္းဆက္တခု၊ ေနျပည္ေတာ္ ၿမိဳ႔သစ္တခု တည္ေထာင္တယ္ ဆိုတဲ့ သံုးသပ္ခ်က္ေတြ ထြက္ေပၚခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္သူကမွ တိတိက်က် မေျပာႏိုင္သလို၊ ျမန္မာနဲ႔ အိမ္နီးခ်င္း အစိုးရေတြေတာင္ အေၾကာင္းမၾကား၊ အသိမေပးဘဲ ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းေရႊ႔ခဲ့တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ စိုးရိမ္ရ၊ စိတ္ကသိကေအာင့္ ျဖစ္ခဲ့ၾကရပါတယ္။ ဒီစာအုပ္ေရးသားတဲ့ စာေရးဆရာကေတာ့ အခုလိုကိစၥေတြကို ပညာရွင္ရႈေထာင့္က ခ်ည္းကပ္ေရးသားတဲ့ စာတန္းေတြက နည္းလွတယ္၊ ပညာရွင္ရႈေထာင့္က ခ်ည္းကပ္ေလ့လာတာမ်ဳိး လုပ္မယ္လို႔ ဆိုခဲ့ပါတယ္။ သူ အခုစာအုပ္ က်မ္းျပဳ ေရးစဥ္မွာ ခ်ဴလာတကၠသိုလ္က နာမည္ေက်ာ္ သမိုင္းပညာရွင္ ပါေမာကၡဆူနိတ္ ခ်ဴတိ တရာႏြန္၊ နရီဆြန္တကၠသိုလ္ ျမန္မာဘာသာဌာနက ပါေမာကၡေတြ၊ အျခားပညာရွင္ေတြက အၾကံေပးပံ့ပိုးခဲ့ ၾကပါတယ္။ စစ္အစိုးရက ၿမိဳ႔ေတာ္ ေျပာင္းေရႊ႔တဲ့ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ပညာရပ္ဆိုင္ရာ ေလ့လာခ်က္ေတြ မရွိဘူးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ျမန္မာႏိုင္ငံက သုေတသီပညာရွင္ ေမာင္ေအာင္မ်ဳိးေရးသားတဲ့ စကၤာပူ အာရွ သုေတသန အင္စတီက်ဳက ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္၊ ႏိုဝင္ဘာလမွာ ထုတ္ေဝတဲ့ စာတမ္း၊ "ေနျပည္ေတာ္သို႔ သြားရာလမ္း၊ ျမန္မာ အစိုးရက ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္ေရႊ႔ေျပာင္းရန္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို အဓိပၸါယ္ေဖာ္ၾကည့္ျခင္း" ဆိုတဲ့စာတမ္းကိုလည္း က်ေနာ္ ဖတ္ဖူးခဲ့ပါေသးတယ္။ 
     ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ေမာင္ေအာင္မ်ဳိးနဲ႔ အခုထိုင္းပညာရွင္တို႔ သံုးသပ္ခ်က္ ကြာျခားမႈေတြ၊ တူညီတာေတြကိုလည္း ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမယ္။ တကယ္ေတာ့ ျမန္မာစစ္အစိုးရ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြက ပြင့္လင္းျမင္သာမႈမရွိသလို၊ လူအမ်ားက ပေဟဠိေတြ ကို အေျဖညိႇေနရသလို တြက္ဆေနၾကရတာပါ။ ဘယ္သူက အမွန္ဆိုတာ ေျပာဖို႔ခက္သလို၊ စစ္အစိုးရရဲ႔ စဥ္းစား လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကလည္း အမ်ားအားျဖင့္ က်ဳိးေၾကာင္းဆီေလ်ာ္ မရွိတတ္ေလေတာ့ ပညာရွင္ဆန္ဆန္ ခ်ည္းကပ္ေလ့လာဖို႔ဆိုတာလည္း အေတာ္ခက္ခဲလွပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံအေရး စာအုပ္သစ္ တအုပ္ တိုးလာတယ္ဆိုတာ ဝမ္းသာစရာပါ။ ပညာရွင္နယ္ပယ္မွာ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ထပ္မံအသစ္ တိုးလာတဲ့ စာအုပ္စာတန္းတခု၊ ကိုးကားဖြယ္၊ ဖတ္ရႈဆင္ျခင္ဖြယ္ စာအုပ္တခု၊ ျမန္မာစစ္အစိုးရကို တေစ့တေစာင္း ေဖာ္ျပႏိုင္တဲ့ စာအုပ္တခုလို႔ ဆိုပါရေစ။ ေနာက္တပတ္မွာေတာ့ ေနျပည္ေတာ္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ သူတင္ျပထားတဲ့ ေလ့လာခ်က္ေတြကို ဆက္လက္တင္ျပပါမယ္။ အားလံုး ၿငိမ္းခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ။ (ယခု ေဆာင္းပါးကို လြတ္လပ္ေသာအာရွအသံ ျမန္မာပိုင္းအစီအစဥ္ RFA မွ ထုတ္လႊင့္သြားခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ RFA ၏ မူပိုင္သာျဖစ္ၿပီး ျပန္လည္ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္သည္။)

Posted in: နိွင္ငံေရး ေဆာင္းပါးမ်ား