Devotion of Love

Listen to the palpitation that my heart is prostrating. 
Look at my eyes the tears are proclaiming.
Deep fathom of my heart something is burning.
Love lit the fire in the heart that lost sobriety without drinking. 
Does anyone show me the way to tavern.
Since I was drunk from her eyes
I lost my sight. There is savor of wine in her smiles.
That makes me overwhelm with joys. 
She may be like as the sea but thirsty like me.
Let me rush to the sea as innocent cloud to meet.
Let me shower the rain of love or be united and become a storm.
Love demand to sacrifice the desire that worse than fire.
Nowhere to escape as she seems to me everywhere.
To whom shall I talk as she seems to me in everyone.
Setting sun farewell goodbye and the moon rise with shy.
Gazing at her beautiful eyes the moon hide under gloomy night.
Stars twinkling from her eyes as her glance touch my sight.
The essence of rose around me in ecstasy when she breathes.
The wind becomes frenzy when she waves her hand from balcony. 
Farewell to you O my lady, come to you next day to write another history. 

By Kyaw Win(BMA.UK)...

Challenge impunity in Myanmar

              Last month, the UN Special Rapporteur for Human Rights in Myanmar, Tomas Ojea Quintana, told the United Nations that Myanmar’s ruling military junta may be committing war crimes and crimes against humanity, and that these international crimes should be investigated. I agree. The past three years have drawn the world’s attention to the humanitarian and human rights crisis in Myanmar as never before. Now Myanmar’s dictator Than Shwe is hoping the world has a short memory; he plans a façade of an election later this year, to put sheen of legitimacy on dictatorial rule. 
                The courageous protests led by Buddhist monks in September 2007, and the regime’s shocking crackdown, including the killing of Japanese photojournalist Kenji Nagai, exposed more clearly than ever before the regime’s cruelty. Eight months later, Cyclone Nargis ripped through the country, leaving death and devastation in its wake, and the regime’s initial refusal to accept international aid workers evidenced its inhumanity. The continuing military offensives against civilians in ethnic areas, particularly in eastern Myanmar, the assassination of at least one prominent ethnic leader and attempts on the lives of others and a callous disregard for a famine in Chin State all expose once again the regime’s agenda of ethnic cleansing. As the regime prepares to hold elections this year, the world must remember the backdrop of the past three years.       
       Last year, a report was published by Harvard Law School called Crimes in Myanmar. Commissioned by some of the world’s leading jurists, including Judge Patricia Wald (US), Hon. Ganzorig Gombosuren (Mongolia), Sir Geoffrey Nice QC (UK), Judge Richard Goldstone (South Africa), and Judge Pedro Nikken (Venezuela), the report concludes that the regime’s violations of human rights may amount to war crimes and crimes against humanity, and that these should be investigated by the United Nations. As a former UN special rapporteur, I agree. During my period as UN special rapporteur on human rights in Myanmar, I received incontrovertible evidence that forced labor, the forcible conscription of child soldiers; torture and rape as a weapon of war are widespread and systematic in Myanmar. Since that time, the evidence has grown stronger. It is claimed by the Thailand-Myanmar Border Consortium that as many as 3,500 villages have been destroyed in eastern Myanmar since 1996. Villagers have been used as human minesweepers, forced to walk through fields of landmines to clear them for the military, often resulting in loss of their limbs and sometimes their lives in the process. 
               I visited prisons and heard many testimonies of cruel forms of torture. Today, over 2,100 political prisoners are believed to be in Myanmar’s jails, and Nobel Peace Prize Laureate Aung San Suu Kyi, Myanmar’s democracy leader, remains under house arrest. She has spent over 14 of the past 20 years in detention. Religious persecution is widespread. The regime is intolerant of non-Myanmarese ethnic minorities and non-Buddhist religious minorities. The predominantly Christian Chin and Kachin peoples, as well as the partly Christian Karen and Karenni, face discrimination, restriction and persecution, including the destruction of churches and crosses. Christians have been forced to tear down crosses and built Buddhist pagodas in their place, at gunpoint. The Muslim Rohingyas face similar persecution, and are denied citizenship in the country despite living in Myanmar’s northern Arakan state for generations. As a result they face unbearable restrictions on movement and marriage, and have almost no access to education and health care. The United Nations has been documenting these crimes for many years. My fellow former rapporteur, Rajsoomah Lallah, concluded as long ago as 1996 that these abuses were “the result of policy at the highest level, entailing political and legal responsibility.” A recent General Assembly resolution urged the regime to “put an end to violations of international human rights and humanitarian law”. The UN has placed Myanmar on a monitoring list for genocide, while the Genocide Risk Index lists Myanmar as one of the two top “red alert” countries for genocide, along with Sudan. Non-Governmental Organizations have made similar assessments. Amnesty International described the violations in eastern Myanmar as crimes against humanity, while the Minority Rights Group ranks Myanmar as one of the top five countries where ethnic minorities are under threat. 
               Freedom House describes Myanmar as “the worst of the worst”. Human Rights Watch and the International Center for Transitional Justice draw similar conclusions. With “elections” looming and an increase in crimes against humanity already prevalent in Than Shwe’s attempt to end all ethnic minority resistance to his rule, now is the time for concerted international action before more lives are lost. Impunity prevails in Myanmar and no action has been taken to bring an end to these crimes. That is why we believe the United Nations has an obligation to respond to the current rapporteur’s recommendation and establish a commission of inquiry, to investigate war crimes and crimes against humanity and propose action. The UN Security Council should also impose a universal arms embargo on Myanmar’s regime. The regime has been allowed to get away with these crimes for too long. The climate of impunity should not be allowed to continue unchallenged.

အျပစ္မရွိဘဲ တရားခံအျဖစ္ အစားထုိးခံရသူ ျဖဳိးေ၀ေအာင္ကို နအဖက ဆက္ဖမ္းထားရင္ နအဖ သန္းေရႊတို ့ အရွက္ လုံး၀ မရွိတာဘဲ။

“ရဲခ်ဳပ္ခင္ရီရဲ႕ထြက္ေပါက္ရွာဖန္တီးဇတ္မွာ သားေကာင္ျဖစ္ရရွာသူ ကိုျဖိဳးေ၀ေအာင္”။ ရန္ကုန္တိုင္း အမွတ္(၄) စစ္ေဒသမွဳးဗိုလ္မွဳးၾကီး အုန္းခ်ိဳအပါအ၀င္၊ မဂၤလာေတာင္ညြန္႔ျမိဳ႕နယ္ မယက ဥကၠဌဦးေက်ာ္ျငိမ္း ၊ ျမိဳ႕နယ္စည္ပင္သာယာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဳး ဗိုလ္ၾကီးသန္႔ဇင္သိန္း ၊ ရဲမွဳးမ်ား ၊ ဒုရဲအုပ္မ်ား ၊ ရယကမ်ား ၊ ၾကံ့ဖြတ္မ်ားနဲ႔ နအဖခိုင္းဖတ္ လက္ပါးေစအမ်ားအျပား ေသဆံုးဒါဏ္ရာ ျပင္းစြာရခဲ့ျပီး ျပည္သူလူထုေတြပါ ထိခိုက္ခဲ့တဲ့ သၾကၤန္အၾကတ္ေန႔ ကန္ေတာ္ၾကီးဗံုးေပါက္ကြဲမွဳကို ဘယ္သူလုပ္တာလဲလို႔ ကမၻာကေရာ ျမန္မာျပည္သူတရပ္လံုးကပါ စိတ္၀င္တစားရွိခဲ့ပါတယ္။
            ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုၾကီးကို စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းခဲ့ျပီး ေက်ာင္းသားလူငယ္ေလးေတြကအစ ေသနတ္ကိုင္ျပန္တိုက္တဲ့ေခတ္ (၂၂ႏွစ္ကာလ) မွာ ဗမာျပည္မွာ ဗံုးကြဲတာ အၾကိမ္သံုးရာေက်ာ္ျပီလို႔ နအဖရဲ႕ထုတ္ျပန္ခ်က္ေတြမွာ ေဖၚျပထားပါတယ္၊ တႏွစ္ကို ဆယ့္ငါးၾကိမ္ ပ်မ္းမ်ွ တစ္လတစ္ၾကိမ္ ႏွဳန္းေလာက္ကြဲေနသလိုမို႔ ဗမာျပည္သူေတြေရာ၊ နိုင္ငံတကာကပါ ယဥ္ပါးေနျပီး ဗံုးကြဲတယ္ဆိုတာကို သိပ္စိတ္၀င္တစား မရွိၾကေတာ့တာ ၾကာပါျပီ ၊ တိုင္းျပည္မတည္ျငိမ္ဘူးဆိုျပီး ဆက္အုပ္ခ်ဳပ္လို႔ရေအာင္ သူတို႔ဘာသူတို႔ခြဲတာေနမွာပါဆိုတာမ်ိဳးလဲ ျပည္သူအမ်ားစုက သေဘာထားခဲ့ၾကပါတယ္ ၊ ခု ဧျပီလ (၁၅)ရက္ ၊ သၾကန္အၾကတ္ေန႔ ဗံုးေပါက္ကြဲမွဳကိုေတာ့ သၾကၤန္တြင္းျဖစ္တာေၾကာင့္ေရာ ၊ လူအမ်ား အျပားထိခိုက္တာေၾကာင့္ေရာ ၊ စစ္ဘက္အရပ္ဘက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတာ၀န္ရွိ ရာထူးၾကီးၾကီးမားမားပုဂၢိဳလ္ မ်ားနဲ႔ အာဏာပိုင္အသိုင္းအ၀ိုင္းၾကားထိခိုက္မွဳမ်ားတာေၾကာင့္ေရာ ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဳးၾကီးသန္းေရႊရဲ႕ေျမး ေနေရႊေသြးေအာင္လာလို႔ စစ္အုပ္စုအခ်င္းခ်င္းလုပ္တာလို႔ အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာေနၾကတာေတြေၾကာင့္ပါ ကမၻာကေရာ ျမန္မာျပည္သူတရပ္လံုးကပါ စိတ္၀င္တစားရွိခဲ့တာပါ။ စစ္အစိုးရကိုယ္တိုင္ကလဲ အရင့္အရင္ကဗံုးေတြနဲ႔မတူပဲ ေသဆံုးဒါဏ္ရာရစာရင္းေတြကို ခ်က္ျခင္းထုတ္ျပန္ေၾကျငာခဲ့သလို ဂ်ာနယ္ေတြကေနလဲ (အာဏာပိုင္အဖြဲ႔စည္း၀င္ေတြထိပံုေတြနဲ႔ အေၾကာင္းရာ ကလြဲရင္) ဓါတ္ပံုေတြနဲ႔တကြ ေဖၚျပခြင့္ေပးခဲ့ပါတယ္ ၊ ေနာက္ရက္ပိုင္းေလးမွာပဲ ဗံုးေဖါက္ခြဲသူ ႏွစ္ေယာက္ကို သတင္းေပးရင္ ဆုေငြဆယ္သိန္းေပးမယ္လို႔ တယကေၾကျငာခ်က္ထုတ္ျပန္ျပီး ရန္ကုန္တိုင္းျမိဳ႕နယ္ေပါင္းစံုက ရယကရံုးေတြနဲ႔ လူစည္ကားရာလမ္းဆံုလမ္းခြေတြ ၊ ဘတ္စ္ကားမွတ္ တိုင္ေတြမွာ ကပ္္ထားခဲ့ပါတယ္ ၊ မဂၤလာေတာင္ညြန္႔ျမိဳ႕နယ္ သေျပကုန္းရပ္ကြက္ဥကၠဌက ဗံုးပစ္လိုက္ တာကို ျမင္လိုက္ျပီး၀ပ္လို႔ေအာ္လိုက္ေၾကာင္း ၊ ဗံုးပစ္သူတေယာက္ကိုေနရာမွာတင္ ဖမ္းမိေၾကာင္း စစ္အစိုးရစာေပစီစစ္ေရးက ခြင့္ျပဳထုတ္ေ၀တဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြထဲမွာလဲ ေဖၚျပထားခဲ့ပါတယ္။ ဗံုးေပါက္ကြဲမွဳျဖစ္ျပီး သံုးပါတ္အၾကာမွာေတာ့ အားလံုးသိျပီးတဲ့အတိုင္း ရဲခ်ဳပ္ခင္ရီက အလြဲလြဲအေခ်ာ္ေခ်ာ္ သတင္းစာရွင္းပြဲလုပ္ပါတယ္၊ ဗံုးေဖါက္ခြဲမွဳမွာ ကိုယ္တိုင္ပါ၀င္က်ဴးလြန္သူတေယာက္ကို ဖမ္းမိထားတယ္ေျပာျပီး VBSW , ABSDF , DAB , NCUB , KNU စတဲ့အဖြဲ႔မ်ားစြာကိုလဲစြပ္စြဲလိုက္ပါတယ္။               ရဲခ်ဳပ္ခင္ရီရဲ႕ ေရွ႕ေနာက္မညီ အလြဲလြဲအေခ်ာ္ေခ်ာ္သတင္းစာရွင္းပြဲကို ေသခ်ာေလ့လာျပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ဗံုးေဖါက္ခြဲမွဳမွာ ကိုယ္တိုင္ပါ၀င္က်ဴးလြန္သူလို႔ စစ္အစိုးရေဖၚျပထားတဲ့ ကိုျဖိဳးေ၀ေအာင္ဟာ အမွန္တကယ္က်ဴးလြန္သူ ဟုတ္မွဟုတ္ရဲ႕လားလို႕ သံသယျဖစ္စရာ ၊ စဥ္းစားစရာျဖစ္လာပါတယ္။ နဂိုကတည္းက ယံုစရာမေကာင္းလို႔ စစ္အစိုးရေျပာတာေတြမို႔လို႔ လို႔ ၊ စိတ္အခံေၾကာင့္လက္မခံ တာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ လုပ္ၾကံဖန္တီးထားတဲ့ဇတ္လမ္းျဖစ္နိုင္တယ္လို႕ ရဲခ်ဳပ္ခင္ရီဆက္စပ္ျပေနတဲ့အလြဲ ေတြကေနကို ေတြးမိခဲ့တာပါ။ အဲဒီမွာ ဘာေၾကာင့္ လုပ္ၾကံဇတ္ထြင္ရသလဲဆိုတာနဲ႔ ကိုျဖိဳးေ၀ေအာင္က ဘာေၾကာင့္ တရားခံအျဖစ္ျပခံရလဲဆိုတာ ေျပာစရာရွိလာပါတယ္။ အဓိက လုပ္ၾကံဇတ္ထြင္ရတဲ့အေၾကာင္းက သူ႔တပ္သူထိန္းဘို႔ပါ ၊ နအဖဟာ ဘယ္ျပည္သူ ဘာေျပာေျပာ ၊ ကမၻာက ဘာေျပာေျပာ ဘယ္တံုးကမွ ဂရုမစိုက္ပါဘူး ၊ ကမၻာနဲ႔ျပည္သူေတြ ကို လိမ္ဘို႔ဆိုတာထက္ သူ႔တပ္ထဲမွာျဖစ္လာတဲ့ ျပႆနာေတြကို ရွင္းဘို႔ ၊ အာဏာရွင္သန္းေရႊနဲ႔ စဥ္းစားဥာဏ္ မရွိတဲ့ သူ႔တပ္အသိုင္းအ၀ိုင္းကို ျပန္လိမ္တာပါ။ X2O ေရကစားမ႑ပ္ဟာ စစ္အုပ္စုရာထူးၾကီးပုဂၢိဳလ္မ်ားရဲ႕ သားသမီးေတြ စုေ၀းရာျဖစ္ျပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဳးၾကီးသန္းေရႊရဲ႕ အခ်စ္ေတာ္ေျမးေလး ဖိုးလျပည့္ေခၚ ေနေရႊေသြးေအာင္ပါ သြားလာေနခဲ့ပါတယ္ ၊ အမွတ္(၄)စစ္ေဒသမွဳး ဗိုလ္မွဳးၾကီးအုန္းခ်ိဳက သူ႔အပိုင္စစ္ေဒသ မဟုတ္ပဲ ဖိုးလျပည့္နဲ႔ VIP သားသမိီးမ်ား လံုျခံဳေရးအတြက္ သီးသန္႔လာေစာင့္ေပးေနရတာပါ ၊ ရန္ကုန္တိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ ၀င္ထြက္ခြင့္ တံဆိပ္ပါကားေတြ ရပ္ထားျပီး ဗိုလ္မွဳးၾကီးကိုယ္တိုင္ လံုျခံဳေရးယူေပးေနတာမို႔ သက္ဆိုင္ရာျမိဳ႕နယ္ ရဲမွဳးနဲ႔ မယကဥကၠဌအပါအ၀င္ လံုျခံဳေရးမ်ားစြာရွိေနတဲ့ၾကားမွာ ကြဲခဲ့ထိခဲ့တာေၾကာင့္ အခ်င္းခ်င္း ျပန္ယိုးစြပ္စရာေတြ ျဖစ္လာပါေတာ့တယ္ ၊ ဖိုးလျပည့္ကို မၾကည္တဲ့ တပ္တြင္းအသိုင္းအ၀ိုင္း ၊ တျခား VIP သားသမီးတခ်ိဳ႕ကို မၾကည္တဲ့ တပ္တြင္းအသိုင္းအ၀ိုင္း ၊ ဗိုလ္မွဳးၾကီးအုန္းခ်ိဳကို မၾကည္တဲ့ တပ္တြင္းအသိုင္းအ၀ိုင္း တခုခုကလုပ္တာလို႔ သူတို႔အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာကို ထင္ေၾကးေတြယူဆခ်က္ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္လာခဲ့တာပါ ။ ၂၀၁၀ ဇႏၷ၀ါရီလထဲမွာ ေတာင္ဥကၠလာပျမိဳ႕နယ္ ၊ ခ်ယ္ရီဥယ်ာဥ္အိမ္ယာက ေနျပည္ေတာ္တိုင္းမွဳး ဗိုလ္မွဳးခ်ဳပ္ေ၀လြင္ေနအိမ္နဲ႔ နယ္စပ္စည္ပင္ဒု၀န္ၾကီး ဗိုလ္မွဳးၾကီးတင္ေငြ ေနအိမ္ေတြမွာ ခ်ိန္ကိုက္ဗံုးေတြေတ႔ြခဲ့ျပီး သတင္းထုတ္ျပန္ျခင္းမရွိပဲ ဖံုးကြယ္ထားခဲ့ပါတယ္ ၊ (သံုးလေက်ာ္ၾကာျပီးမွ ခု သတင္းစာရွင္းပြဲမွထုတ္ေျပာတာပါ ) ၊ ေထာက္လွမ္းေရးအသိုင္းအ၀ိုင္းနဲ႔ အရာရွိၾကီးေတြသာသိခဲ့ျပီး ခ်ယ္ရီဥယာဥ္အိမ္ယာကိုေဆာက္ေနတဲ့ ဆာကူရာေဆာက္လုပ္ေရးက ၀န္ထမ္းေတြနဲ႔ အလုပ္သမားေတြကိုေတာင္ အဲဒီ၀န္းထဲမွာပဲ က်ိတ္ျပီးစစ္ခဲ့ပါတယ္ ၊ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ေလးစားမွဳမရွိပဲ အက်ိဳးခံစားမွဳေတြနဲ႔ ၊ အမိန္႔အာဏာေတြကေပၚေန ပါတ္သက္ေနၾကတဲ့ အသိုင္း၀ိုင္းျဖစ္တာေၾကာင့္ ၊ သတင္းလံုျခံဳမွဳ မရွိပဲ ေပါက္ထြက္လာျပီး ျပည္ပသတင္းဌာနေတြကေန ေျပာမွ သိၾကရတာေၾကာင့္ တပ္တြင္းမွာပဲ အခ်င္းခ်င္း ျပန္လုပ္ေနသလား ၊ တေယာက္ကိုတေယာက္ မယံုသကၤာနဲ႔ ၾကည့္ေနခဲ့ၾကတာမွာ ၊ သၾကၤန္ ဗံုးေပါက္မွဳဟာ ျပႆနာပိုၾကီးေစခဲ့ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဳးၾကီးသန္းေရႊအပါအ၀င္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေတြၾကားမွာ မလံုမျခံဳျဖစ္လာျပီး ဗံုးေပါက္ကြဲျပီး မၾကာမွီ အဆင့္ျမင့္အရာရွိေတြ ေနျပည္ေတာ္သြားလာခြင့္ ကန္႔သတ္လိုက္တာ ၊ လူအင္အား လက္နက္ အင္အားစာရင္း ၾကိဳသတင္းပို႔ရမွာေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။ သို႔ေလာသို႔ေလာနဲ႔ အခ်င္းခ်င္း မယံုမၾကည္ျဖစ္လာတဲ့ တပ္တြင္းပဋိပကၡကို ထိန္းဘို႔ ၊ မ်က္မာန္ရွေနတဲ့ အာဏာရွင္ၾကီးသန္းေရႊကို ႏွစ္သိမ့္နိုင္ဘို႔ ၊ ေသာက္သံုးမက်သလိုျဖစ္ေနတဲ့ ရဲနဲ႔ ေထာက္လွမ္းေရးေတြရဲ႕ သိကၡာကို ကာကြယ္ဘို႔ ၊ ျပည္သူေတြၾကားမွာ ေျပာေနတဲ့ စစ္အစိုးရကိုယ္တိုင္ခြဲတာပါကြာဆိုတာကို ရွင္းျပီးသားျဖစ္ေအာင္လို႔ ၊ အတိုက္အခံေတြကို နိုင္ငံေရးအရထိုးႏွက္ရေအာင္လို႔ စသျဖင့္ အေၾကာင္းအရာေတြေၾကာင္ ့ လုပ္ၾကံဇတ္ထြင္ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္ ။ ရဲခ်ဳပ္ခင္ရီရဲ႕အၾကံေပး ဇတ္လမ္းေရးဆရာေတြရဲ႕ ေရႊဥာဏ္ေတာ္စူးေရာက္မွဳမွာ သားေကာင္ျဖစ္ခဲ့ရတာက ကိုျဖိဳးေ၀ေအာင္ပါ ၊ ဘာေၾကာင့္ ကိုျဖိဳးေ၀ေအာင္က တရားခံအျဖစ္ျပခံရလဲဆိုတာက ဇတ္လမ္း ဖန္တီးလြယ္မယ့္ ဆက္စပ္မွဳမွာ ရွိေနလို႔ပါ ၊ ကိုျဖိဳးေ၀ေအာင္ဟာ ၂၀၁၀ ဇႏၷ၀ါရီလက ဗံုးေတြ႔ခဲ့တဲ့ ေနျပည္ေတာ္တိုင္းမွဳးအိမ္ရွိရာ ခ်ယ္ရီဥယ်ာဥ္အိမ္ယာမွာ လ်ွပ္စစ္တာ၀န္ခံအင္ဂ်င္နီယာအျဖစ္ လုပ္ခဲ့ဘူးသူတေယာက္ျဖစ္ျပီး သံသယျဖစ္ဘို႕ ေကာင္းသူေတြနဲ႔ တခ်ိန္က တရင္းတႏွီးေနထိုင္ခဲ့တာေၾကာင့္ အဲဒီဗံုးကိစၥမွာ စစ္ေမးခံဘူးသူ ၊ ေထာက္လွမ္းေရးတြင္ ခံ၀န္လုပ္ထားရသူျဖစ္ပါတယ္ ၊ သၾကၤန္အျပီး ျပစ္ခ်က္ေဟာင္းရွိသူ သံသယျဖစ္စရာ အားလံုးကို ဖမ္းတာမွာ ျပန္အဖမ္းခံခဲ့ရတာျဖစ္ပါတယ္ ။ ပထမအၾကိမ္ ခ်ယ္ရီဥယ်ာဥ္အိမ္ယာ၀န္းထဲမွာ အလုပ္သမားေတြေရွ႕မွာ စစ္ေဆးတာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ စစ္ေၾကာေရးစခန္းမွာ ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္မွဳမ်ိဳးစံုနဲ႔ စစ္ေဆးမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ အရင္က နိုင္ငံေရးလုပ္ခဲ့တာေတြ ၊ နိုင္ငံေရးနယ္ပါယ္ကသူေတြနဲ႔ ပါတ္သက္ခဲ့တာေတြကို ေျပာျပျဖစ္ခဲ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္ ၊ ( ဥပမာ) ၁၉၉၉ ခုက ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕ ၊ ေအးသာယာဂ်ီတီအိုင္မွာ ကိုးေလးလံုးအေရးအခင္းအတြက္ စာျဖန္႔တယ္ဆိုျပီး ဌာနမွဳးနဲ႔ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးေရွ႕မွာ နိုင္ငံေရးကင္းရွင္းျပီး ေကာင္းမြန္စြာေနထိုင္ေက်ာင္းတက္ပါမည္ဟု ၀န္ခံလက္မွတ္ထိုးဘူးေၾကာင္း ၊ ၂၀၀၇ ၾသဂုတ္လကုန္က ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံု ၁၉ ႏွစ္ျပည့္ အခမ္းအနားႏွင့္ ေလာင္စာဆီေစ်းႏွဳန္းတက္မွဳေၾကာင့္ မင္းကိုနိုင္ႏွင့္္ ၈၈မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ား လမ္းေလွ်ာက္ပြဲ VCD အေခြအား ကိုယ္တိုင္ကူး ကိုယ္တိုင္ျဖန္႔ေ၀ခဲ့ေၾကာင္း ၊ သံဃာေတာ္မ်ားအား ေထာက္ခံသင့္ေၾကာင္းစာကို အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မ်ားၾကား ကိုယ္တိုင္ေရးသားျဖန္႔ေ၀ခဲ့ေၾကာင္း ၊ ေတာင္ဥကၠလာ ေငြၾကာယံဘုန္ၾကီးေက်ာင္းကို ထရန္စေဖၚမာ ဆင္ေပးေနခ်ိန္ျဖစ္၍ ၄င္းသံဃာေတာ္ မ်ားႏွင့္အတူ လမ္းေလွ်ာက္စဥ္လိုက္ပါခဲ့ေၾကာင္း ၊ အတူလုပ္ခဲ့သူမ်ားမွာ ၂၀၀၇ ျပီးေနာက္တြင္ ထိုင္း နိုင္ငံဘက္သို႔ ထြက္သြားျပိီျဖစ္ေၾကာင္းမ်ား ေျပာျပျဖစ္ခဲ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မူလထဲက လက္ေတြ႔က်ဴးလြန္သူေတြကို မဖမ္းနိုင္မေဖၚထုတ္နိုင္လို႕ တရားခံအစားထိုးဘို႔ ၾကံစီေနတဲ့ ရဲခ်ဳပ္ခင္ရီနဲ႔ ေထာက္လွမ္းေရးအုပ္စုဟာ ျဖိဳးေ၀ေအာင္နဲ႕တျခားစြပ္စြဲသူေတြကို ဇြတ္ဆက္စပ္ရပါေတာ့တယ္ ၊ တျခားစြပ္စြဲခံရသူေတြကို ဒီကိစၥမွာ ပါ၀င္ပါတ္သက္တာ ဟုတ္မဟုတ္ ဘယ္သူမွမေျပာနိုင္ေပမဲ့ ကိုျဖိဳးေ၀ေအာင္ရဲ႕ဇနီးကေတာ့ ဆာကူရာမွာတံုးကထဲက အတူလုပ္ခဲ့တဲ့ ကိုမ်ိဳးၾကီး ေခၚ ကိုမ်ိဳးျမင့္ေအာင္ ( B.E Civil ) က ရန္ကင္းစင္တာက သံပန္းလုပ္ငန္းနဲ႔ေဆးသုတ္လုပ္ငန္းကို သၾကၤန္ တြင္း အျပီးလုပ္ေပးမယ္လို ့ လက္ခံခဲ့တာေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္အတူတြဲျပီး ေန႔/ည လုပ္ေနေၾကာင္း ၊ သၾကၤန္ အၾကတ္ေန႔ (ေပါက္ကြဲမွဳျဖစ္တဲ့ေန႔)က တေန႔လံုး ရန္ကင္းစင္တာမွာပဲ ရွိေနတယ္ဆိုတာ ကိုမ်ိဳးၾကီး ၊ အလုပ္သမားမ်ားနွင့္ ရန္ကင္းစင္တာမွ တာ၀န္က်၀န္ထမ္းမ်ား ၊ လံုျခံဳေရးမ်ားလဲသိေၾကာင္း ၊ လာဖမ္းသြားျပီးေနာက္ေန႔တြင္ ကိုမ်ိဳးၾကီးက ေမးသျဖင့္ သၾကၤန္ဗံုးကိစၥ စစ္ေမးရန္ေခၚသြားေၾကာင္းေျပာရာ ငါနဲ႔အတူရွိေနတာပဲ ၊ သူနဲ႔မွ မဆိုင္တာ ၊ ဒါဆိုျပန္လြတ္လာမွာပါ ပူမေနနဲ႔ေျပာေၾကာင္း ၊ ကၽြန္မအမ်ိဳးသားက မတရားစြပ္ဆြဲခံရတာပါလို႔ RFA ကို ေျပာသြားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ 
      ခုဆိုရင္ ကိုျဖိဳးေ၀ေအာင္ကို အင္းစိန္ေထာင္ စစ္ေခြးတိုက္မွာခ်ဳပ္ေနွာင္ထားျပီး ၊ ၁၁.၅.၂၀၁၀ အဂၤ ါေန႔ က မိခင္ေဒၚမာမာေဆြနဲ႔ ညီျဖစ္သူ ေဒါက္တာထက္ေ၀ေအာင္တို႔ ၁၅မိနစ္ ေတြ႕ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္ ၊ ေဒါက္တာထက္ေ၀ေအာင္က သူ႕အကိုဟာ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္မွဳမ်ိဳး လုပ္ခံထားရပံုေပၚေနျပိီး ေတြ႔ခြင့္ရခဲ့တဲ့ ၁၅ မိနစ္မွာ အေၾကာင္းရာေလးမ်ိဳးကိုပဲ ထပ္ကာထပ္ကာ ေျပာေနခဲ့တယ္လို႕ေျပာပါတယ္ ၊ အဓိကကေတာ့ သူမတရားခံရတာျဖစ္ေၾကာင္း ၊ လံုး၀ မပါတ္သက္ေၾကာင္း ေျပာတာ ျဖစ္တယ္လို႕သိရပါတယ္ ၊ ဇနီးျဖစ္သူ မေဌးေဌးက ေရွ႕ေနဦးေက်ာ္ဟိုးကို ငွားရမ္းထားျပီး ကိုယ္စားလွယ္လႊဲ ေရွ႕ေနပါ၀ါယူဘို႔ အင္းစိန္ေထာင္ကို သြားခဲ့တာမွာ ကိုျဖိဳးေ၀ေအာင္နဲ႔ ေတြ႔ခြင့္မရခဲ့ပဲ ေထာင္အာဏာပိုင္ေတြက သူတို႔ဘက္က လက္မွတ္ထိုးလုပ္ေပးရမဲ့ဟာ လုပ္ေပးထားျပီးျပိီ ၊ SB က ခြင့္မျပဳေသးလို႔ဟု ေျပာေၾကာင္း ၊ သူ႕အမွဳလိုက္သက္တမ္းမွာ နိုင္ငံေရးမွဳပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘာမွဳပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီလိုမ်ိဳး တခါမွ မရွိဘူးေၾကာင္း VOA ကို ေျပာသြားတာလဲ ၾကားရပါတယ္ ။ အေျဖကရွင္းပါတယ္ ၊ ေရွ႕ေနပါ၀ါလွႊဲခြင့္ေပးလိုက္ရင္ ပုဒ္မတခုခုတပ္ထားတာ ေျပာရေတာ့မယ္ ၊ ေထာင္ပို႔ျပီဆိုကထဲက ပုဒ္မတခုခု တပ္ပို႔ရတာပါ ၊ ခုက မိသားစုေတာင္ ဘာပုဒ္မနဲ႔ တရားစြဲမယ္မွန္း မသိခဲ့ရဘူး ေျပာပါတယ္ ၊ ေရွ႕ေနက စြပ္ဆြဲထားရာအမွဳ (ပုဒ္မ) နဲ႔ ပါတ္သက္ပံုကိုေမးလို႔ ကိုျဖိဳးေ၀ေအာင္ဆိီက အျဖစ္မွန္သိရတဲ့အခါ ေရွ႕ေနက သက္ေသျပလို႔ရတဲ့သူေတြကို လိုက္ေဆြးေႏြးမယ္ ၊ ကိုမ်ိဳးၾကီးေခၚ ကိုမ်ိဳးျမင့္ေအာင္ (BE.Civil) နဲ႔ ေဆာက္လုပ္ေရးအလုပ္သမားေတြ ၊ ရန္ကင္းစင္တာက ၀န္ထမ္းေတြနဲ႔ လံုျခံဳေရးေတြ သက္ေသျဖစ္လာရင္ လုပ္ၾကံဇတ္လမ္းသတင္းစာရွင္းပြဲဆိုတာ ထင္ရွားသြားမယ္ ၊ ဒါေၾကာင့္ ေရွ႕ေနလိုက္ခြင့္ မေပး ၊ သက္ေသျပခြင့္ မေပး ၊ အမ်ားျပည္သူေရွ႕မွာ စစ္ေဆးမွဳမျပဳပဲ ဥပေဒမဲ့ တဘက္သတ္ မတရားေထာင္ခ်မယ္ဆိုတာ ေသခ်ာပါတယ္ ။ အာဏာရွင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဳးၾကီးသန္းေရႊကိ္ု ေျဖရွင္းခ်က္ေပးဘိို႔နဲ႔ ထံုးစံအတိုင္း ျပည္သူေတြကို လိမ္ညာလွည့္ ျဖားဘို႔ ရဲခ်ဳပ္ခင္ရီရဲ႕ ထြက္ေပါက္ရွာ ဖန္တီးဇတ္မွာ သားေကာင္ျဖစ္ခဲ့ရသူ ကိုျဖိဳးေ၀ေအာင္လို စစ္အာဏာရွင္လက္ေအာက္မွာ လူတိုင္း အခ်ိန္မေရြး သားေကာင္ျဖစ္သြားနိုင္တာမို႔ အေျခခံအေၾကာင္းရင္းျဖစ္တဲ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆိုးကို ၀ိုင္း၀န္းတိုက္ဖ်က္ၾကပါစို႔ ။ (ေမာင္ခ်င့္ခ်ိန္)။

 
Design by Free WordPress Themes | Bloggerized by Lasantha - Premium Blogger Themes | Online Project management